Aποτελεί τη δεύτερη πιο επιτυχημένη χώρα στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου όσον αφορά την κατάκτηση διεθνών τίτλων σε διασυλλογικό επίπεδο.
Μόνο η Ισπανία είναι πιο μπροστά από την Ιταλία σε κατακτήσεις τροπαίων εκτός των συνόρων της χώρας, με την Αγγλία να ακολουθεί τις ομάδες της Σέριε Α στην τρίτη θέση.
Όμως, η εποχή που διανύουμε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κάλλιστα «πέτρινα χρόνια» όσον αφορά τις ευρωπαϊκές επιτυχίες των ομάδων του Καμπιονάτο.
Οι Ιταλοί περιμένουν εδώ και πάνω από μία δεκαετία να δουν μία ομάδα τους να σηκώνει έναν ευρωπαϊκό ή άλλο διεθνή τίτλο.
Ήταν η 18η Δεκεμβρίου 2010, όταν η Ίντερ κέρδιζε στο Άμπου Ντάμπι τους Κονγκολέζους της Μαζέμπε και κατακτούσε το Παγκόσμιο Συλλόγων, μερικούς μήνες μετά την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ με τα δύο γκολ του Ντιέγκο Μιλίτο στη Μαδρίτη κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου.
Από τότε…το χάος για τις ιταλικές ομάδες, με τη χώρα να διανύει το μεγαλύτερο διάστημα αναμονής ανάμεσα σε δύο διεθνείς τίτλους και μόνο δύο εκπροσώπους της Serie Α να έχουν σηκώσει ευρωπαϊκές κούπες στη χιλιετία που διανύουμε (Μίλαν Τσάμπιονς Λιγκ 2003 και 2007, Ίντερ Τσάμπιονς Λιγκ 2010).
Το αμέσως μικρότερο διάστημα αναμονής από το τρέχον, ήταν η επταετία που μεσολάβησε ανάμεσα στην κατάκτηση του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ 1977 από τη Γιουβέντους και αυτήν του Κυπέλλου Κυπελλούχων από την ίδια ομάδα το 1984!
Για να βρούμε παρόμοιες περιόδους ανομβρίας των Ιταλών, θα πρέπει να ανατρέξουμε σε εποχές όπου δεν υπήρχαν καν οι σημερινές διεθνείς διοργανώσεις!
Συγκεκριμένα, το 1934 η Μπολόνια κατέκτησε το Mitropa Cup (μία από τις πρώτες διεθνείς διοργανώσεις σε επίπεδο συλλόγων, όπου συμμετείχαν κυρίως ομάδες από την Κεντρική Ευρώπη και την πρώην Αυστρο-Ουγγαρία) και πέρασαν 17 χρόνια για την επόμενη ιταλική επιτυχία, την κατάκτηση του Coppa Latina (συμμετείχαν ομάδες από τη Νοτιοδυτική Ευρώπη) από τη Μίλαν το 1951!
Οι Ιταλοί έμειναν φυσικά χωρίς διάκριση και την περίοδο 1940-48 όπου το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο μπήκε στον πάγο λόγω του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Μόνο τρεις τελικοί
Από την τελευταία ιταλική διεθνή επιτυχία της Ίντερ το 2010, μόνο τρεις φορές εκπρόσωποι του κάλτσιο κατάφεραν να φτάσουν σε τελικούς, χάνοντας σε όλες.
Συγκεκριμένα, η Γιουβέντους ηττήθηκε στους τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ 2015 και 2017 από Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης αντίστοιχα, ενώ η Ίντερ έχασε πέρσι από τη Σεβίλλη σε αυτόν του Γιουρόπα Λιγκ.
Στη φετινή σεζόν, όσον αφορά το Τσάμπιονς Λιγκ, η Ίντερ αποχαιρέτισε νωρίς και συγκεκριμένα στη φάση των ομίλων, τερματίζοντας τέταρτη πίσω από Ρεάλ, Γκλάντμπαχ και Σαχτάρ Ντόνετσκ, ενώ Γιουβέντους, Αταλάντα και Λάτσιο «έπεσαν» στη φάση των «16» γνωρίζοντας τον αποκλεισμό από Πόρτο, Ρεάλ και Μπάγερν Μονάχου αντίστοιχα.
Στο Γιουρόπα Λιγκ, η Νάπολι είπε addio στη φάση των «32» από τη Γρανάδα, ενώ η Μίλαν αποκλείστηκε ένα γύρο αργότερα από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Οι τελευταίοι…επιζώντες της Ιταλίας πλέον στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις είναι οι «τζιαλορόσι» της Ρόμα, που έβγαλαν εκτός στους «16» τη Σαχτάρ Ντόνετσκ.
Οι Ρωμαίοι ξεκίνησαν τη σεζόν 2020-21 με λιγότερες ίσως φιλοδοξίες από τις υπόλοιπες ιταλικές ομάδες, ωστόσο είναι οι μοναδικοί από τη χώρα που θα φορέσουν…κοντομάνικα στην Ευρώπη!
Με αντίπαλο τον Άγιαξ στα προημιτελικά, ελπίζουν να κάνουν άλλο ένα βήμα ώστε να μπει τέλος στη μεγαλύτερη ιταλική αναμονή όλων των εποχών για έναν ευρωπαϊκό θρίαμβο…
