Την τελευταία τριετία η Εθνική ομάδα βρίσκεται σε μια εξελικτική διαδικασία από την οποία κάθε προπόνηση, κάθε αγώνας, κάθε νίκη, κάθε ήττα πρόσφεραν μόνο οφέλη στην “γαλανόλευκη”. Η ήττα από την Ολλανδία και η συζήτηση που σηκώθηκε από τις κλήσεις της προηγούμενης εβδομάδας “πείραξαν” το μυαλό των διεθνών κάτι που αποτυπώθηκε στον αγωνιστικό χώρο της PSV Arena.
Σαν αποτέλεσμα, η ήττα απο την Ολλανδία ήταν αναμενόμενη. Αναμενόμενη δεν ήταν η εικόνα της ομάδας στο πρώτο ημίχρονο. Οι παίκτες έχουν αφήσει ήδη πίσω το ματς με τους “οράνιε” και έχουν στρέψει το βλέμμα στο ματς και το Γιβραλτάρ και στη συνέχεια του ομίλου. Βέβαια αυτό καλύτερα θα αποδειχθεί στο γήπεδο. Και σήμερα οι διεθνείς μας έχουν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να δείξουν ότι η προσωπικότητα της ομάδας και η ωρίμανση του συνόλου έχουν ανέβει επίπεδο.
Φυσικά δεν μιλώ για το αποτέλεσμα του σημερινού αγώνα. Κάθε άλλο πέραν της νίκης θα αποτελεί “Καταστρόφα” όπως είχε πει κι ο Ρανιέρι πριν τον όμιλο με τα Νησιά Φερόε. Μιλώ για τη διάθεση που θα δείξουν οι παίκτες στο χορτάρι, διότι πρέπει να βγάλουν αντίδραση και να παίξουν με το πόδι πατημένο στο γκάζι όπως έκανε και η πληγωμένη Ολλανδία με την Ελλάδα.
Είναι δε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για όσα παιδιά πάρουν σήμερα την ευκαιρία τους να δείξουν ότι όντως είναι μέλη του συνόλου και είναι έτοιμοι να αρπάξουν την όποια ευκαιρία τους δοθεί. Μπάλντοκ, Τσιμίκας, Σιώπης, Κουρμπέλης και Μάνταλος, όλοι τους βασικοί επί Πογέτ θα είναι απόντες. Οι αντικαστάτες τους θα πρέπει να δείξουν ότι κατανοούν το πλάνο, κατανοούν τις ανάγκες της ομάδας και μάλιστα στην πιο δύσκολη φάση που έχει περάσει ποτέ αυτή η ομάδα.
Το αν το παιχνίδι με το Γιβραλτάρ είναι εύκολο θα φανεί μόνο μέσα στο γήπεδο και όχι στα χαρτιά ή στα λόγια. Είναι από αυτά τα ματς τα οποία για κανένα λόγο δεν μπορούν να σου χαρίσουν μια πρόκριση αλλά μπορούν κάλλιστα να στη στερήσουν.
