Είναι αυτές οι στιγμές του ποδοσφαίρου που είναι γεμάτες συνάισθημα. Ένα γκολ, μια νίκη, μια ωραία ενέργεια, στο τελευταίο λεπτό ενός αγώνα. Αυτά γεννούν τα σπουδαία συναισθήματα. Ε όταν τις στιγμές αυτές τις παρακολουθεί και ο μπαμπάς έξω από το γήπεδο, τότε πολλαπλασιάζονται επί δέκα (κυρίως για τον μπαμπά).
Αυτό ακριβώς συνέβη στην αναμέτρηση του Παναθηναϊκού με τον Άρη στην ηλικιακή κατηγορία Κ16, την πρώτη μέτα του Elite Neon Cup στα Σπάτα. “Δράστης” ήταν ο Άγγελος Βύντρα, στόπερ και αρχηγός της ομάδας του “τριφυλλιού”, ο οποίος χάρισε τη νίκη στους “πράσινους” με ένα προσωπικό γκολ στο τελευταίο λεπτό της αναμέτρησης. Ο Λουκάς Βύντρα, πατέρας του Άγγελου, παρακολουθούσε περήφανος απ’ έξω.
Δείτε στο 5:57:13 το γκολ του Άγγελου Βύντρα
Ο Βύντρα είναι ο γηραιότερος ποδοσφαιριστής που έπαιξε ποτέ στην Α’ Εθνική και είναι αλήθεια ότι ακόμα και σήμερα στα 43 του χρόνια θα μπορούσε να παίζει, καθώς τέτοια ήταν η σωματοδομή του, η φυσική του κατάσταση και η αμιγώς αθλητική ζωή που έκανε και εξακολουθεί να κάνει. Ήταν λοιπόν το καλύτερο πρότυπο για τον γιο του που ακολουθεί τα χνάρια του και θέλει να μπει στον χώρο του επαγγεματικού ποδοσφαίρου.
Όσοι γνωρίζουν τον Λουκά Βύντρα, ξέρουν ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο λιγομίλητο, ειλικρινή, που πάντα “μιλούσε” στο γήπεδο. Ακόμα και σε περιόδους δύσκολες για τον Παναθηναϊκό στον οποίο αγωνίστηκε μια δεκαετία (2004-2013), δεν δημιούργησε ποτέ το παραμικρό πρόβλημα. Και παρά το γεγονός ότι είχε ακούσει πολλά, εκείνος συνέχιζε να δουλεύει να κάνει αυτό που αγαπά και εν τέλει να βοηθά όσο λίγοι τον Παναθηναϊκό με την αγωνιστηκότητά του.
Αυτή η αγωνιστικότητα και το ήθος του ήταν που αντέστρεψαν το κλίμα και έκαναν τους απαιτητικού οπαδούς της ομάδας να τραγουδούν ρυθμικά το όνομά του και να αναγνωρίζουν το πάθος του για το “τριφύλλι” αλλά και την δουλειά που έριχνε για να είναι πάντα “παρών”. Με κάθε προπονητή που πέρασε κατά τη διάρκεια της δικής του θητείας στον Παναθηναϊκό.
Ο γιος του Άγγελος, ήταν δύο χρονών όταν ο Λουκάς κατακτούσε το νταμπλ με τον Παναθηναϊκό το 2010 όντας εκ των κορυφαίων της σεζόν. Δεν θα θυμάται και πολλά. Σίγουρα όμως μόνο τυχερός ήταν που είχε πατέρα τον Λουκά Βύντρα, ο οποίος μέσα από τις πράξεις του και τη ζωή του αποτέλεσε το καλύτερο παράδειγμα για τον Άγγελο, ώστε πρωτίστως να γίνει ένα καλό παιδί, και εν συνεχεία καλός ποδοσφαιριστής, κάτι που πλέον εξαρτάται από εκείνον. Τις βάσεις τις έχει πάρει από την οικογένειά του. Στην ομάδα του έχει όλα τα εχέγγυα για να πετύχει. Και πλέον έγκειται στη δουλειά του να προχωρήσει. Κι αν δουλέψει όπως ο μπαμπάς, τότε θα πετύχει.
