Όσοι και οι τίτλοι της σε όλες τις διοργανώσεις… Ένας τίτλος που ήρθε με πολύ άγχος, αλλά δίκαια πέρα για πέρα, με το 2-0 επί της Aρσεναλ Σαραντί στο “Σεντενάριο” της Κίλμες. Μια αναμέτρηση που κρίθηκε με δύο γκολ ενός πρώην παίκτη της Βελές Σάρσφιλντ. Του Ερνάν Ροδρίγο Λόπες, ο οποίος με δύο κεφαλιές στο 74′ και στο 87 “λύτρωσε” τους “Φοιτητές”, οι οποίοι πήραν άριστα και σ’ αυτό το μεταπτυχιακό.
Ο 32χρονος Ουρουγουανός επιθετικός, ο οποίος τη σεζόν 1999-2000 είχε αγωνιστεί στην Καβάλα σε συνολικά 8 παιχνίδια (4 πρωταθλήματος-4 Κυπέλλου), σκοράροντας μία φορά στο Κύπελλο Ελλάδας στο 0-2 επί της Κοζάνης με γκολ στο 77′ από το σημείο του πέναλτι. Ο Ερνάν Ροδρίγο Λόπες “χτύπησε” δύο φορές (μπήκε στο 57′ αντί του Βερόν) στο ματς με την Άρσεναλ, η οποία προς τιμήν της, δεν χαρίστηκε στην Εστουδιάντες, με το ισόπαλο 0-0 μέχρι το 74′, σε συνδυασμό με το 2-0 της Βελές επί της Ράσινγκ στην Αβεγιανέδα, έστελνε τον τίτλο σε αγώνα μπαράζ… Μέχρι που ανέλαβε δράση ο Λόπες “σκοτώνοντας” την ομάδα με την οποία πανηγύρισε το Κλαοσούρα του 2009, Βελές Σάρσφιλντ…
Άλλαξε τις ισορροπίες!
Υπό την καθοδήγηση του Οσβάλδο Σουμπελδία το 1967, η Εστουδιάντες έβαλε τέλος στην κυριαρχία των “Big Five” της Αργεντινής (Μπόκα, Ρίβερ, Ιντεπεντιεντέ, Ράσινγκ Κλουμπ, Σαν Λορέντσο) κατακτώντας το Μετροπολιτάνο του 1967, το οποίο αποτέλεσε τον πρώτο επαγγελματικό τίτλο στην ιστορία της. Με αυτή την επιτυχία ουσιαστικά άνοιξε τον δρόμο και σε άλλες μικρομεσαίες ομάδες εκείνης της εποχής προς την κατάκτηση της κορυφής. Το κατάφερε η Βελές Σάρσφινλτ το 1968 και μία χρονιά αργότερα η Τσακαρίτα Τζούνιορς.
Την έμαθαν όλοι…
Το 1968 είναι μακράν η πιο εντυπωσιακή χρονιά της Εστουδιάντες… Λίγους μήνες μετά το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία της, η “Εστού” κάνει και πάλι… θόρυβο κατακτώντας το Κόπα Λιμπερταδόρες, επίσης, για πρώτη φορά στην ιστορία της… Την ίδια χρονιά κατέκτησε και το Διηπειρωτικό Κύπελλο, νικώντας 2-1 την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ των Τζορτζ Μπεστ και Μπόμπι Τσάρλτον. Κατέκτησε τρεις διαδοχικές χρονιές το Κόπα Λιμπερταδόρες (1968, 1969, 1970) γράφοντας ιστορία, έχασε όμως το Διηπειρωτικό από Μίλαν (1969) και Φέγενορντ (1970). Έφτασε και το 1971 στον τελικό, όμως ηττήθηκε σε τρίτο τελικό από την Νασιονάλ Μοντεβιδέο (1-0 οι δύο τελικοί, κρίθηκε σε τρίτο ο τίτλος)…
Αυτό ήταν! Η Εστουδιάντες μέσα σε λίγα χρόνια είχε κερδίσει με το… σπαθί της το δικαίωμα να την συγκαταλέγουν στις μεγάλες ομάδες της Αργεντινής και φυσικά της Λατινικής Αμερικής. Σε αυτή την εκπληκτική ομάδα είχε θέσει ο θητεύσας στο ελληνικό πρωτάθλημα, Χουάν Ραμόν Βερόν, ο οποίος μετά από 10 χρόνια στους “Φοιτητές” (1962-1972) και σχεδόν 300 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις έφυγε για την Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό. Και φυσικά θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε στους…
γιατρούς (με ειδικότητα στην παθολογία) Κάρλος Μπιλάρδο (προπονητής της Εθνικής Αργεντινής αργότερα) και Ραούλ Μαδέρο (γιατρός της Εθνικής Αργεντινής στο Μουντιάλ του 1990).
Έχασε τον τίτλο στο φινάλε…
Μετά την αποχώρηση του Κάρλος Μπιλάρδο από τα γήπεδα, λόγω της ενασχόλησής του με την οικογενειακή επιχείρηση επίπλων, η πορεία της Εστουδιάντες πήρε την κατιούσα, γλιτώνοντας τον υποβιβασμό το 1971 την τελευταία αγωνιστική… Στα μέσα του 1971 ο Κάρλος Μπιλάρδο κλήθηκε να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της ομάδας, την οποία έσωσε από τον υποβιβασμό την τελευταία στιγμή… Με αυτόν στον πάγκο, άρχισε να παίρνει τα πάνω της και το 1975 έχασε τον τίτλο την τελευταία αγωνιστική, με την Ρίβερ Πλέιτ να είναι αυτή που έφτασε στον θρίαμβο…
Πρωταθλήτρια 15 χρόνια μετά…
Το 1981 ο Κάρλος Μπιλάρδο ανέλαβε για τρίτη φορά στην καριέρα του την θέση του προπονητή της Εστουδιάντες… Την ίδια χρονιά έφερε τους “Φοιτητές” στην κορυφή του Μετροπολιτάνο, με δύο βαθμούς περισσότερους από την Ιντεπεντιέντε, ενώ το 1983 υπό την καθοδήγηση του Εδουάρδο Λουχάν Μανέρα η Εστουδιάντες πανηγύρισε την κατάκτηση του Νασιονάλ, νικώντας στον διπλό τελικό την Ιντεπεντιέντε (2-0, 1-2)…
Δεύτερος υποβιβασμός…
Τη σεζόν 1993-94 η Εστουδιάντες υποβιβάστηκε για δεύτερη φορά στην ιστορία της (πρώτος υποβιβασμός ήταν το 1954, επιστρέφοντας το 1955 ως πρωταθλήτρια). Η επιστροφή της στα σαλόνια όμως ήταν άμεση, αφού κέρδισε την άνοδο την επόμενη χρονιά… Ηγετικό ρόλο στην επιστροφή της στην Primera Division, είχε ο Χουάν Σεμπαστιάν Βερόν, ο οποίος μετά από δύο χρόνια παραμονής στους “Φοιτητές” πήρε μεταγραφή στη Μπόκα… Ένα εξάμηνο έμεινε στους “χεϊνέσες”, αφού το όνομά του είχε αρχίσει να συζητιέται στην Ευρώπη, με την Σαμπντόρια το καλοκαίρι του 1996 να του δίνει την ευκαίρια να αγωνιστεί στο Campionato…
23 χρόνια ξηρασίας…
Από το τελευταίο πρωτάθλημα το 1983 μέχρι το 2006 η πορεία της Εστουδιάντες είχε πάρει την κατιούσα… Όποια κινηση και αν έκαναν οι διοικούντες τον σύλλογο δεν στάθηκε αρκετή για να επαναφέρει του “Φοιτητές” στο δρόμο των επιτυχιών… Ούτε η τέταρτη επιστροφή του Κάρλος Σαλβαρδόρ Μπιλάρδο τη σεζόν 2003-2004 αποδείχθηκε ικανή για να αλλάξει τις ισορροπίες. Στις 18 Μαϊου του 2006, ο Χόρχε Μπουρουτσάγα αποχωρεί από τον πάγκο της “Εστού” και τον διαδέχεται ο Ντιέγο Πάμπλο Σιμεόνε… Μαζί του, εκείνο το καλοκαίρι, ήρθε στην Εστουδιάντες και ο συμπαίκτης του επί μία διετία (1999-2001) στη Λάτσιο, Χουάν Σεμπαστιάν Βερόν… Οι δύο τους έφεραν στη… γη της επαγγελίας την Εστουδιάντες, η οποία κατέκτησε το Απερτούρα του 2006, σε αγώνα μπαράζ με την Μπόκα Τζούνιορς στο “Χοσέ Αμαλφιτάνι” στις 13 Δεκεμβρίου του 2006, επικρατώντας με 2-1 και γκολ των Χοσέ Ερνέστο Σόσα και Μαριάνο Παβόνε…
Φυσικά, σ’αυτό το πρωτάθλημα ξεχώρισε το επιβλητικό 7-0 επί της μισητής, Χιμνάσια Λα Πλάτα.
Μια χαμένη ευκαιρία…
Ο “Τσόλο” Σιμεόνε άφησε την “Εστού” μετά το Απερτούρα του 2007. Ο Ρομπέρτο Νέστορ Σενσίνι δεν μπόρεσε να συνεχίσει το έργο του και το 2008, αντικαταστάθηκε από τον Λεονάρδο Αστράδα. Αυτός, οδήγησε την Εστουδιάντες στον τελικό του Κόπα Σουδαμερικάνα, χάνοντας όμως τον τίτλο από την Ιντερνασιονάλ στην παράταση. 1-0 το κάθε 90λεπτο, 1-1 στον δεύτερο τελικό με γκολ στην παράταση για την ομάδα του Πόρτο Αλέγκρε.
Εποχή Αλεχάντρο Σαμπέγια…
Τα αρνητικά αποτελέσματα της ομάδας της Λα Πλάτα στο Κλαοσούρα του 2009 οδήγησαν στην πόρτα της εξόδου τον Λεονάρδο Αστράδα και τον Μάρτιο, ο Αλεχάντρο Σαμπέγια για πρώτη φορά στην καριέρα του ανέλαβε ομάδα ως πρώτος προπονητής (ήταν επί σειρά ετών στη σκιά του Ντανιέλ Πασαρέλα ως βοηθός σε πολλές ομάδες)… Τρεις μήνες αργότερα πανηγύρισε και τον πρώτο του τίτλο, με την Εστουδιάντες να κατακτά το Κόπα Λιμπερταδόρες κόντρα στην Κρουζέιρο με νίκη 2-1 στην Βραζιλία (0-0 ο πρώτος τελικός στην Αργεντινή).
Πρώτος σκόρερ ο Μάουρο Μποσέλι (8 γκολ), ο οποίος είχε πετύχει και το νικητήριο γκολ στο 72′ και πολυτιμότερος παίκτης του τουρνουά ο Χουάν Σεμπαστιάν Βερόν. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων του 2009, στο Άμπου Ντάμπι, η “Εστού” άγγιξε τον τίτλο, όμως ένα γκολ του Πέδρο στο 90′ και άλλο ένα του Μέσι στο 110′ της στέρησαν το τρόπαιο, το οποίο κατέληξε στην Μπαρτσελόνα…
Απερτούρα 2010…
Τέσσερα χρόνια μετά τον τελευταίο της τίτλο, η Εστουδιάντες επέστρεψε στην κορυφή του Αργεντίνικου ποδοσφαίρου, με τη νίκη 2-0 επί της Άρσεναλ Σαραντί στο “Σεντενάριο”, την έδρα της Κίλμες. Ένα πρωτάθλημα που άξιζε με το παραπάνω η πιο σταθερή (και με περισσότερα αγωνιστικά προβλήματα) ομάδα του πρωταθλήματος… Δεν έχασε ούτε ένα ματς εντός έδρας, μετρώντας 9 νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια, έχοντας δεχθεί μόλις ένα γκολ φέτος. Αυτό στις Δεκεμβρίου στη νίκη 3-1 επί της Αρχεντίνος, με τον Σίρο Ρίους να είναι ο μοναδικός που πανηγύρισε μπροστά στους οπαδούς της “Εστού”.
Ισοφάρισε το ρεκόρ της Νιούελς του Μαρσέλο Μπιέλσα…
Σε 19 παιχνίδια που έδωσε στο Απερτούρα, είδε την εστία της να παραβιάζετε μόλις 8 φορές, την στιγμή που η άμεση ανταγωνίστριά της, Βελές Σάρσφιλντ, είχε κατά 1 γκολ χειρότερη επίδοση. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι στα 13 από αυτά τα 19 παιχνίδια, κράτησε το 0. Η καλύτερη αμυντική λειτουργία ever πάντως, από τον διαχωρισμό σε Απερτούρα-Κλαοσούρα, είναι της Βελές του Κάρλος Μπιάνκι στο Κλαοσούρα του 1993 με παθητικό 7 τερμάτων, ενώ η “Εστού” με τη φετινή της επίδοση ισοφάρισε το ρεκόρ της Νιούελς του Μαρσέλο Μπιέλσα στο Κλαοσούρα του 1992.
Γοδόι Κρους, Ολ Μπόις (2), Κολόν, Τίγκρε (2), Ιντεπεντιέντε και Αρχεντίνος είναι οι ομάδες που της έχουν βάλει φέτος γκολ.
Απόρθητο κάστρο, κάνοντας “Black Jack”…
Με τη νίκη 2-0 επί της Άρσεναλ Σαραντί, σημείωσε την 9η διαδοχική νίκη της σε αγώνα πρωταθλήματος ως γηπεδούχος, ενώ παράλληλα έμεινε αήττητη εντός έδρας για 21ο παιχνίδι σε όλες τις διοργανώσεις (17 νίκες και 4 ισοπαλίες)… Τελευταία ήττα στο “σπίτι” της στις 4 Μαρτίου, από την μετέπειτα πρωταθλήτρια Κλαοσούρα, Αρχεντίνος με 1-0 και γκολ του Χοσέ Λουίς Καλδερόν στο 33′.
Σπουδαίοι παίκτες…
Μαρτίν Παλέρμο, Λουτσιάνο Γκαλέτι, Μπερνάρδο Ρομέο, Ερνέστο Φαρίας, Μαριάνο Παβόνε, Χοσέ Ερνέστο Σόσα, Πάμπλο Πιάτι είναι μερικοί από τους ποδοσφαιριστές που έκαναν γνωστό το όνομά τους φορώντας την φανέλα της Εστουδιάντες.
Προσωνύμια…
“Αιχμηροί Αρρουραίοι”, “Το Λιοντάρι”, “Υπερηφάνεια της Πόλης”, “Αφεντικό της Λα Πλάτα”, “Τρικαμπεόνες” είναι μερικά από τα προσωνύμια της “Εστού”.
…Γιώργος Βασιλείου
