Η ομάδα ενός Γερμανού, του Ότο Ρεχάγκελ, του «ομογενοποιημένου» πλέον Ρεχακλή, κατέκτησε την κορυφή της Ευρώπης, περίπου 40 ημέρες πριν την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας που ακολούθησαν.
Την επομένη η Ελλάδα έγινε πρωτοσέλιδο στον ξένο Τύπο και όσο πικρόχολα σχόλια γράφονταν μέχρι τότε για την προετοιμασία της Αθήνας ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων, τόσο διθυραμβικά ήταν εκείνα που ακολούθησαν.
«Η Ελλάδα ξεπερνά επιτέλους την αρχαία ιστορία της» έγραψε ο Independent. «Αυτό που πέτυχε η Ελλάδα είναι φανταστικό και κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν τους άξιζε να νικήσουν» έγραψε ο Guardian. «Οι Θεοί χαμογελούν στους Έλληνες, τους κατόχους του ευρωπαϊκού τίτλου» έγραψαν οι New York Times. Για τον γερμανικό Τύπο δεν χρειάζεται να θυμίσω τοπαρμικρό καθώς λόγω Ρεχάγκελ η Ελλάδα ήταν στην καρδιά τους!
Το 2004 ήταν «το καλοκαίρι της Ελλάδας». Το αποδέχθηκε χωρίς άλλη συζήτηση το σύνολο των Μ.Μ.Ε. παγκοσμίως. Σήμερα 7 χρόνια μετά, η γενική εικόνα της χώρας, αλλά και του ποδοσφαίρου μας ειδικά, φανερώνει ότι οι πολιτικοί της Ελλάδας, οι επιχειρηματίες της και οι θεσμικοί της παράγοντες δεν κεφαλαιοποίησαν ούτε το ένα χιλιοστό της επιτυχίας εκείνου του καλοκαιριού.
Το καλοκαίρι του 2011 δεν μοιάζει στο ελέχιστο μ΄ εκείνο του 2004. Τότε οι Έλληνες έβγαιναν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν και να εκτονώσουν την περηφάνια τους. Σήμερα το κάνουν για να διαμαρτυρηθούν για το δικό τους ξεπούλημα και το ξεπούλημα της πατρίδας.
Τότε δύο εκατομμύρια πολίτες της Αθήνας υποδέχθηκαν τους ήρωες της Λισαβόνας κατακλίζοντας κάθε δρόμο από το Ελευθέριος Βενιζέλος μέχρι το Καλλιμάρμαρο. Αποθέωσαν μέχρι και τους φροντιστές της Εθνικής ομάδας, αλλά αποδοκίμασαν έντονα τον Βασίλη Γκαγκάτση.
Λίγους μήνες μετά η ελληνική Πολιτεία γνώρισε την ταπείνωση μέσα στη Βουλή από τον «μπαμπούλα» της ΦΙΦΑ και την απειλή αποκλεισμού των ομάδων μας (και της Εθνικής) από τις διεθνείς διοργανώσεις. Το νομοσχέδιο του Γιώργου Ορφανού, που άλλαζε την εκλογική διαδικασία στην ΕΠΟ και την έκανε πιο δημοκρατική, αφού για το λαοφιλές άθλημα δεν θα αποφάσιζαν μόνο οι 54 βλαχοδήμαρχοι πρόεδροι των Ενώσεων, αλλά 350 εκπρόσωποί τους, αποσύρθηκε.
Την εξέλιξη την γνωρίζουμε. Το μισό ελληνικό ποδόσφαιρο είναι κατηγορούμενο στα δικαστήρια και σχεδόν το σύνολό του μαγνητοφωνημένο σε συνομιλίες για ύποπτα ματς. Ολόκληρη η Ευρώπη και οι ΗΠΑ είναι έτοιμες για οικονομική εισβολή ώστε να αγοράσουν φτηνά ότι ανήκει στο ανυπόληπτο ελληνικό δημόσιο. Ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιουνκερ δηλώνει με άνεση ότι «η κυριαρχία των Ελλήνων θα περιοριστεί δραστικά» και στην κυβέρνηση απλά αναρωτιούνται γιατί τους «αδειάζει» αφού του πρόσφεραν ότι τους ζήτησε!
Στην 7ετία της χούντας οι πολίτες της χώρας πέρασαν δύσκολα και ύψωσαν το ανάστημά τους για την επανίδρυση της δημοκρατίας. Συμμετείχαν όμως, μαζικά και οργανωμένα. Σήμερα η ελληνική δημοκρατία παραδόθηκε στην τρόικα και μόνο αν εμφανιστούν κάποιοι αποφασισμένοι πατριώτες και οι πολίτες αποφασίσουν να συμμετάσχουν στην προσπάθεια ανόρθωσης των αξιών θα μπορέσει η χώρα να σταθεί και πάλι στα πόδια της.
Το καλοκαίρι του 2011, αλλά και τα επόμενα που ακολουθούν, θα είναι τα καλοκαίρια της τρόικας. Η Ελλάδα απλώς παρίσταται!
