Μπορεί η πρόσφατη παράδοση να είναι ξεκάθαρη και να θέλει τον Ολυμπιακό να μετράει 5-0 επί της Αρμάνι Μιλάνο αλλά οι παλαιότερες μνήμες του ελληνικού μπάσκετ από τα λημέρια της ιταλικής ομάδας θυμίζουν πιο πολύ….δαντική κόλαση παρά περιπάτους σε μπασκετικές….πασαρέλες! Το Μιλάνο υπήρξε στο παρελθόν τόπος μαρτυρίου για όλες τις κορυφαίες ελληνικές ομάδες μηδέ του Ολυμπιακού εξαιρουμένου άλλωστε δεν είναι πολύ παλιά η συντριβή του στο ίδιο γήπεδο που θα αντιμετωπίσει την Αρμάνι για την 19η αγωνιστική της φετινής Ευρωλίγκα.
Η Ολύμπια Μιλάνο (όπως είναι το….βαφτιστικό της Αρμάνι) που τη μάθαμε άλλοτε σαν Σίμενταλ, κάποτε σαν Μπίλι ή Τρέισερ και τα τελευταία χρόνια την έχει….βαφτίσει ο μόδιστρος χορηγός της αποτελούσε για πολλά χρόνια ένα αντίπαλο δέος που προκαλούσε ταραχή στις ομάδες μας. Λογικό καθώς η Ιταλική ομάδα είχε στην τροπαιοθήκη όλων των λογιών τα Κύπελλα Ευρώπης και οι δικές μας ομάδες με το ζόρι περνούσαν ένα γύρο στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Συνεπώς, το φθινόπωρο του 1986 ο Άρης που είχε εγείρει ευρωπαϊκές….απαιτήσεις πρώτος από όλους τους ελληνικούς συλλόγους και άνοιξε το δρόμο για όσα ακολούθησαν ήταν πολύ λογικό να αισθανθεί ένα μικρό σοκ από την κλήρωση της ΦΙΜΠΑ. Στην 4η συμμετοχή του στην κορυφαία Ευρωπαϊκή διοργάνωση ο Άρης έψαχνε το δρόμο για τον όμιλο της τελικής φάσης όπου χωρούσαν μόνο έξι ομάδες που περνούσαν τον σκόπελο των δύο νοκ άουτ προκριματικών γύρων. Ο Άρης είχε αποκλειστεί δύο φορές από τη Μακάμπι, μια από τη Λιμόζ και σε μια χρονιά μια μεγάλες ελπίδες του έπεσε στο….δρόμο του η Τρέισερ Μιλάνο του μεγάλου Ντίνο Μενεγκίν, του Ντ΄Αντόνι και του άρτι αφιχθέντα από το ΝΒΑ Μπομπ Μακαντού που κουβαλούσε στις βαλίτσες του τον τίτλο (όχι μια αλλά δύο σεζόν) του πρώτου σκόρερ στο επαγγελματικό πρωτάθλημα! Το ραντεβού των δύο ομάδων υπό Κ.Σ. (κανονικές συνθήκες) θα είχε γίνει 1,5 χρόνο νωρίτερα στον τελικό του Κυπέλλου Κόρατς αλλά ο Άρης αποκλείστηκε στον ημιτελικό στο όχι μακρινό (από το Μιλάνο) Βαρέζε και δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει την Τρέισερ που εκείνη την περίοδο είχε φέρει στην πόλη ένα πρώην νούμερο 1 του ΝΒΑ-ντραφτ τον Τζόε Μπάρι Κάρολ.
Στις 30 Οκτωβρίου του 1986 ο Άρης υποδέχθηκε στο Αλεξάνδρειο που έμοιαζε με….δαντική κόλαση από τις εκδηλώσεις του κόσμου του την πρωταθλήτρια Ιταλίας. Το τελικό αποτέλεσμα ξεπέρασε κάθε προσδοκία και ήταν τόσο απίστευτο ώστε αρκετές Ευρωπαϊκές εφημερίδες την επόμενη το…αγνόησαν! Τότε, τα αποτελέσματα μοιράζονταν….τηλεφωνικά μεταξύ των ρεπόρτερ μπάσκετ (ούτε μέιλ υπήρχαν, ούτε διαδίκτυο) και αρκετοί που μιλούσαν με έλληνες δημοσιογράφους πίστευαν ότι τους κάνουν πλάνα! Ποιος μπορούσε να πιστέψει ότι ο Άρης, άσημος και χωρίς ειδικό βάρος, είχε τσακίσει την Τρέισερ και δεν την είχε απλά νικήσει αλλά την είχε υποχρεώσει σε μια από τις μεγαλύτερες ήττες της Ευρωπαϊκής ιστορίας της. Το τελικό +31(98-67) υπέρ του Άρη σε μια από τις μεγαλύτερες Ευρωπαϊκές του βραδιές, από τις πολλές που θα ακολουθούσαν τα επόμενα χρόνια, έγινε δεκτό ως μια από τις σημαντικότερες νίκες ελληνικής ομάδας σε όλα τα σπορ και για όλες τις εποχές!
Μια εβδομάδα αργότερα στο Μιλάνο η Τρέισερ ήταν αυτή που είχε τον τελευταίο λόγο. Η διοίκηση της αποφάσισε το παιχνίδι να μη γίνει στην κανονική έδρα της ομάδας, το Παλα Λίντο που σήμερα πια έχει ουσιαστικά παροπλιστεί αλλά σε ένα μικρό γηπεδάκι, το Παλα Τρουσάρντι, τη δεύτερη έδρα της ομάδας που εκείνη την εποχή χρησιμοποιούνταν όχι για αγώνες μπάσκετ αλλά για παραστάσεις….τσίρκου! Κυρίως για να φτιάξει ατμόσφαιρα αφού η πρώτη σειρά της εξέδρας απείχε μισό μέτρο από τον αγωνιστικό χώρο, ενώ οι Ιταλοί έριξαν στο 50% τις τιμές των εισιτηρίων για να μαζέψουν κόσμο.
Ο Νταν Πίτερσον χρησιμοποιεί για σχεδόν 40 λεπτά τη θρυλική ζώνη 1-3-1 που την είχε ονομάσει Ακουίλα (Αετός) επειδή πάντοτε έβαζε ψηλό παίκτη στην κορυφή, τον Ντ΄Αντόνι τελευταίο (΄΄σύρτη’’) και τρεις ψηλούς στην ευθεία και έλεγε ότι η άμυνα ανοίγει όπως τα φτερά του…αετού! Για τα φτερά δεν ξέρουμε αλλά το σίγουρο είναι ότι ο Άρης πιάστηκε στο ράμφος της Ακουίλα και γνώρισε όχι μόνο τη συντριβή με 83-49 αλλά και τον αποκλεισμό με αποτέλεσμα να πάει στράφι και η εξαγγελία του προέδρου της ομάδας Χρήστου Μιχαηλίδη για πριμ-πρόκρισης ενός εκατομμυρίου δραχμών (ποσό μυθικό για τα δεδομένα της εποχής). Για τον αγώνα εκείνης της βραδιάς στο Μιλάνο έχουν ακουστεί πολλά και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια του ελληνικού μπάσκετ το μπλακ άουτ του Άρη. Ακούστηκαν ακραίες απόψεις με πιο δημοφιλή την θεωρία συνωμοσίας ότι ο Άρης ‘’χάρισε’’ το παιχνίδι! Προσωπικά τείνω να πιστέψω την άποψη που μου είπε πολλά χρόνια αργότερα άνθρωπος της ομάδας: ‘’Για πρώτη φορά επί εποχής Ιωαννίδη η ομάδα πήγε τόσο χαλαρή σε ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι. Για δύο μέρες από την αναχώρηση, όπου στο αεροδρόμιο είχαν μαζευτεί εκατοντάδες φίλαθλοι, όσο και στην παραμονή στο Μιλάνο επικρατούσε μια άνευ προηγουμένου ευφορία. Κανείς δεν πίστευε ότι η Τρέισερ μπορούσε να ανατρέψει το -31 του πρώτου αγώνα. Και όταν το παιχνίδι στράβωσε, ακόμη και τότε, με τα διαφορά στους 10 ή τους 15 πόντους όλοι πιστεύαμε ότι δεν υπάρχει φόβος αποκλεισμού’’.
Το Μιλάνο λοιπόν έγινε τόπος μαρτυρίου για τον Άρη και η Τρέισερ τα επόμενα χρόνια ένας μόνιμος αντίπαλος του σταθερού πρωταθλητή Ελλάδος. Για την ιστορία: Ο Άρης ποτέ δεν μπόρεσε να κερδίσει τις μέρες της δόξας του στο Μιλάνο, ενώ κάποια στιγμή έφτασε να μετράει 0-19 επί ιταλικού εδάφους. Η Τρέισερ πήρε τον τίτλο της πρωταθλήτριας Ευρώπης το 1987 και επανέλαβε το κατόρθωμα της ένα χρόνο αργότερα στη Γάνδη όταν νίκησε αρχικά στον ημιτελικό τον…Αρη και στον τελικό τη Μακάμπι στο πλαίσιο του πρώτου σύγχρονου φάιναλ φορ.
Η πρωτεύουσα της μόδας όμως έγινε τόπος μαρτυρίου σχεδόν μια δεκαετία αργότερα και για τον Παναθηναϊκό. Μπορεί το 1998 με προπονητή τον Λευτέρη Σούμποτιτς που ήταν παρών ως παίκτης στα παιχνίδια Άρη-Τρέισερ το 1986 (και σε όλα τα μεταγενέστερα) να πήρε πρωτάθλημα Ελλάδος αλλά λίγες εβδομάδες νωρίτερα είχε περάσει από την….κρεατομηχανή του Μιλάνο.
Αυτή τη φορά στον ημιτελικό γύρο του Κυπέλλου Κυπελλούχων και με συνθήκες παρόμοιες με αυτές του αποκλεισμού του Άρη! Ο Παναθηναϊκός είχε νικήσει στον πρώτο αγώνα του ΟΑΚΑ τη Στεφανέλ (πλέον) Μιλάνο με 77-58 αλλά μια εβδομάδα αργότερα το -19 έπεσε πανηγυρικά στην ιταλική πόλη. Η Στεφανέλ, με παίκτη της τότε τον Γιώργο Σιγάλα, κατάφερε να νικήσει με 86-61 και να αφήσει τον Παναθηναϊκό εκτός τελικού. Οι τεταμένες σχέσεις των οπαδών του Παναθηναϊκού με τους παίκτες έφτασαν στο ναδίρ τους όταν οργισμένοι οι πρώτοι περίμεναν την αποστολή στο αεροδρόμιο του Ελληνικού και υποδέχτηκαν τους παίκτες και τον Σούμποτιτς με….γιαούρτια!
Ούτε όμως ο Ολυμπιακός έχει γλιτώσει τη συντριβή στο Μιλάνο. Στο ΤΟΠ-16 του 2014 η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα ‘’μαρτύρησε’’ στο Φόρουμ γνωρίζοντας μια από τις μεγαλύτερες συντριβές της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας του συλλόγου. Η Αρμάνι πανηγύρισε τη νίκη με ένα ασύλληπτο 81-51 στις 9 Ιανουαρίου του 2014 με τον Κέβιν Λάνγκφορντ να ηγείται της φοβερής γραμμής περιφερειακών της και να σκοράρει 29 πόντους, τους περισσότερους που έχει πετύχει παίκτης των δύο ομάδων στην ιστορία των μεταξύ τους αναμετρήσεων. Ο νυν ερυθρόλευκος Χάκετ είχε σκοράρει άλλους 19 πόντους, ο Τζέρελς 13 και η ομάδα του Λούκα Μπάνκι δημιούργησε εκείνη τη βραδιά την ψευδαίσθηση ότι μπορούσε να ξαναφέρει ένα πρωτάθλημα Ευρώπης στην Ιταλία. Ειρήσθω εν παρόδω μερικούς μήνες αργότερα στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας ο μεν Ολυμπιακός έπεσε στα νύχια της Ρεάλ και αποκλείσθηκε ενώ η Αρμάνι έπεσε θύμα έκπληξης και γνώρισε τον αποκλεισμό από τη Μακάμπι μένοντας θεατής του φάιναλ φορ που φιλοξενήθηκε στο σπίτι της και του θριάμβου των Ισραηλινών του Ντέιβιντ Μπλατ! Η Αρμάνι ξανανίκησε τον Ολυμπιακό (για πρώτη και τελευταία φορά μέσα στο ΣΕΦ και στον αγώνα του δευτέρου γύρου τον Μάρτιο της ίδιας χρονιάς) αλλά από τότε μέχρι σήμερα οι ερυθρόλευκοι μετράνε πέντε στη σειρά νίκες. Και μπορεί η φετινή Αρμάνι να είναι μεν μια επικίνδυνη ομάδα που όμως δεν φοβίζει τον Ολυμπιακό αλλά χρήσιμο θα είναι απόψε πατώντας το παρκέ του Φόρουμ ο Σπανούλης, ο Πρίντεζης, ο Αγραβάνης, ο μάντζαρης και ο Λοτζέσκι (παρόντες άπαντες στη συντριβή του 2014) να έχουν το…νου τους. Γιατί στο Μιλάνο συνήθως την παθαίνουν οι…ανυποψίαστοι και οι υπερβολικά σίγουροι. Αυτό τουλάχιστον μας έχει διδάξει η ιστορία.
