Ας το παραδεχθούμε, αφού πρώτα το αποδεχθούμε: η ελληνική Super League είναι το πλέον συναρπαστικό πρωτάθλημα ανά την ευρωπαϊκή επικράτεια. Όχι, δεν γίναμε Αγγλία. Εκεί η κούπα διεκδικείται από τρεις ομάδες. Στα μέρη μας οι μνηστήρες είναι τέσσερις. Πέρα από την πλάκα, μακάρι να γινόμασταν Αγγλία, αλλά δεν είναι ώρα για γκρίνια. Σίγουρα όχι τώρα, όχι φέτος με τέτοιον δριμύ ανταγωνισμό. Κρατήστε μια σκέψη: εάν ο Άρης κατακτήσει το Κύπελλο, κάποιος από αυτούς τους 4 που τώρα ονειρεύονται την κορυφή τον Μάιο κι έχουν μοχθήσει γι’ αυτή, δεν θα αγωνιστεί την επόμενη σεζόν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Σκληρό.
Φτιαγμένος από τιτάνιο
Από την αρχή της κούρσας, έχω καταθέσει την άποψη πως ήδη ο ΠΑΟΚ έχει υπερβεί τον εαυτό του. Όχι μόνο γιατί είναι το τέταρτο σε σειρά πορτοφόλι συγκριτικά με τους ανταγωνιστές του (γεγονός που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί) ή γιατί η μεταγραφική ενίσχυση του Ιανουαρίου δεν έκανε τη διαφορά. Ή γιατί έχει πάρει ελάχιστα γκολ από τους φορ του. Οι λόγοι είναι πολλοί και δεν χωρούν σε ένα αγωνιστικό blog Δευτέρας. Χωρίς να είναι χειρότερος της ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο, δέχεται γκολ από δικό του πλάγιο και υπέροχη μετάβαση της «Ένωσης». Το δεύτερο μέρος εκκινεί με (ένα ακόμη) λάθος του Κοτάρσκι σε αυτό το γήπεδο και 2-0 εκ του μη όντος. Άρα σε εκείνο το σημείο η ομάδα του Λουτσέσκου έχει δεχθεί σε 3 αγώνες και 50’ λεπτά 10(!) γκολ στην «Αγιά Σοφιά» από το σύνολο του Αλμέιδα, χωρίς να έχει πετύχει ούτε ένα. Πόσοι αλήθεια τού έδιναν τύχη το σκορ να είναι 2-2 όταν θα σφύριζε για τελευταία φορά ο Τομπίας Στίλερ; Η έλευση από τον πάγκο των Σαμάτα (βελτιωμένος από παιχνίδι σε παιχνίδι), Σάστρε, Ντεσπόντοφ και Οζντόεφ απέδειξε για πολλοστή φορά πως η επιλογή του Ρουμάνου να διευρύνει το rotation του από την αρχή της σεζόν, είναι ευεργετική. Όσο για την ΑΕΚ, που είχε 3 ντέρμπι σε 8 ημέρες (νίκη, ήττα, ισοπαλία) το πρόβλημά της δεν ήταν ότι δέχθηκε τη μείωση από τον Μπάμπα. Όσο ότι στο διάστημα μέχρι να ισοφαρίσει ο Οζντόεφ, απουσίασε επιθετικά. Με δύο νίκες επί του Άρη θα επιστρέψει ό,τι και να γίνει στην κορυφή για να μπει στην τελική ευθεία, γνωρίζοντας πως εάν κάνει το repeat, αυτό θα έχει έρθει μακριά από τη Νέα Φιλαδέλφεια.
Βατήρας εκτόξευσης
«Για να βγεις πρωταθλητής πρέπει να μάθεις να νικάς και στις κακές σου ημέρες» έλεγε με νόημα στην «Ώρα των Πρωταθλητών» ο Αντώνης Νικοπολίδης, λίγα λεπτά πριν από τη σέντρα στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Πόσο δίκιο είχε…Η ομάδα του Τερίμ ήταν παρούσα στις κρίσιμες στιγμές, δεν σπατάλησε τις ευκαιρίες της, σε αντίθεση με τον Άρη. Πηγαίνοντας κόντρα στη γενική πεποίθηση, δεν θεωρώ πως η αλλαγή τακτικής σε 3-5-2 ήταν η επιλογή που έκρινε την αναμέτρηση. Σίγουρα βοήθησε η παρουσία ενός δεύτερου επιθετικού με τον Σπόραρ να πετυχαίνει ένα γκολ απαράμιλλης ομορφιάς με πλασέ πατώντας τη γραμμή της μεγάλης περιοχής. Ωστόσο, μέχρι να έρθει το γκολ (από λάθος στη μεσαία γραμμή του Άρη) οι Θεσσαλονικείς έχουν πολλές προϋποθέσεις στη μετάβαση καθώς είχε δημιουργηθεί…αεροδιάδρομος στον άξονα. Αεροδιάδρομος γιατί ο Τσέριν δεν μπορούσε να ανταποκριθεί πλήρως ως «6άρι», ενώ μετά το γκολ Μπακασέτας και Μπερνάρ δεν είχαν ενέργεια. Προϋποθέσεις που έμειναν στα χαρτιά, καθώς η τελική επιλογή των παικτών του Μάντζιου δεν ήταν η ενδεδειγμένη. Η καθοριστική επέμβαση του Γέντβαϊ προ της γραμμής και η παρουσία του Ντρανγκόφσκι ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, είναι από τις στιγμές που ενδεχομένως θα μνημονεύονται στο τέλος της σεζόν, εάν η μπίλια κάτσει στο πράσινο. Κατά τα άλλα, ευτυχώς που ο Βαλκάνιος Στάβρεβ δεν λέγεται Σταυρόπουλος ή Σταυρίδης γιατί ακόμη θα ακούγαμε το γνωστό τροπάρι περί «ανικανότητας των Ελλήνων διαιτητών μπλα μπλα μπλα». Απογοητευτικός στη διαχείριση των φάουλ.
Αεράτος
Ο Ολυμπιακός που είχε αρχίσει τα play off με εντός έδρας ήττα από τον Παναθηναϊκό και προ 8 ημερών ήταν στο -8 από την κορυφή, κλείνει την πρώτη τετράδα αγώνων του στο -4 από τον ΠΑΟΚ (τον υποδέχεται στην επόμενη «δική» τους αγωνιστική υποχρέωση, μετά τους προημιτελικούς του Conference League) εκμεταλλευόμενος άριστα το πρόγραμμα (εντός με Άρη, εκτός με Λαμία). Το πέρασμά του από τη Φθιώτιδα ήταν τόσο άνετο κι επιβλητικό, που ο Μεντιλίμπαρ είχε τη δυνατότητα να βγάλει από το ημίχρονο τον φορτωμένο με λεπτά Ροντινέι. O Γιόβετιτς είναι κεφάτος, ο Ελ Κααμπί δύσκολα θα χάσει το παράσημο του πρώτου σκόρερ του πρωταθλήματος, εντούτοις οι Πειραιώτες γνωρίζουν πως οι ελπίδες κατάκτησης του τίτλου περνούν από τα ντέρμπι, εκεί δηλαδή που μέχρι στιγμής υστερούν των αντιπάλων τους. Εάν ο Ισπανός προπονητής βρει γιατρικό και σε αυτό, τότε το ποσοστό που αναλογεί τους «Ερυθρόλευκους» ανεβαίνει σημαντικά.
