Απόψε στις 19:45 στο γήπεδο της Τούμπας ο ΠΑΟΚ υποδέχεται την Ντινάμο Ζάγκρεμπ στον δεύτερο αγώνα της φάσης των «16» για το UECL με στόχο να υπερκεράσει το 2-0 της πρώτης αναμέτρησης.
Για την ακρίβεια πρώτος στόχος είναι η αντίδραση της ομάδας σε όλα όσα έχουν προηγηθεί τον τελευταίο καιρό σ’ επίπεδο εικόνας, σ’ επίπεδο αποτελεσμάτων, σ’ επίπεδο συζητήσεων που διαδέχθηκαν τα τελευταία δύο ματς.
Μια απτή ένδειξη πως άπαντες κατανόησαν κι εμπέδωσαν τη σοβαρότητα της κατάστασης, την ανησυχία που προκάλεσαν οι αγωνιστικές παραστάσεις της ομάδας και μια απόδειξη πως συνειδητοποίησαν την απόλυτη ανάγκη ανάκτησης της αγωνιστικής ταυτότητας που είχε η ομάδα μέχρι και πριν από λίγο καιρό.
Μια ανάγκη που δε βαραίνει μόνον όλους όσοι θα βρίσκονται στον αγωνιστικό χώρο αλλά εξαπλώνεται και σε όλους αυτούς που θα βρεθούν στις κερκίδες της Τούμπας, αφήνοντας στην άκρη προσωπικούς εγωϊσμούς, συμπάθειες, αντιπάθειες και στηρίζοντας την ομάδα από την αρχή μέχρι το τέλος μηδενός εξαιρουμένου, καθώς τίποτα μα τίποτα άλλο δεν πρόκειται να προσδώσει ώθηση σε – ακόμη ένα – ματς υψηλότατων απαιτήσεων. Κι αυτό γιατί πάνω από όλα δεν είναι τα πρόσωπα αλλά το σύνολο, η ομάδα.
Είναι κάτι περισσότερο από βέβαιο πως οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές έχουν αντιληφθεί πλήρως τη σοβαρότητα της κατάστασης αισθανόμενοι πλήρως τη μεγάλη πίεση που έχει δημιουργηθεί σε όλα τα επίπεδα. Μια πίεση που καλούνται να τη διαχειριστούν κατάλληλα και να τη μετουσιώσουν σε δημιουργική ενέργεια, πάθος, δύναμη κι αποφασιστικότητα.
Φυσικά, και δεν είναι κάτι απλό ή εύκολο, ωστόσο είναι μία από τις διαδικασίες που κάνουν τη διαφορά υπέρ των ισχυρών συνόλων αλλάζοντας αντίστοιχα τα δεδομένα εν όψει και της τελικής ευθείας του Πρωταθλήματος.
Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται σ’ αυτήν τη θέση με πρώτο υπαίτιο τον εαυτό του. Εσχάτως, αγνόησε βασικές ποδοσφαιρικές αρχές πάνω στις οποίες οικοδόμησε τη φετινή του σεζόν και σε συνάρτηση με το ντεφορμάρισμα βασικών του μονάδων, συνεπικουρούμενων και της ατυχίας γνώρισε δύο διαδοχικές ήττες, χάνοντας την πρώτη θέση στο Πρωτάθλημα και γνωρίζοντας την ήττα την περασμένη Κυριακή στην πρεμιέρα των Play Off.
Αν υπάρχει κοινός παρονομαστής σ’ αυτά τα δύο ίσως είναι η αφέλεια που έδειξε με την έλλειψη συγκέντρωσης, την έλλειψη αποφασιστικότητας που του κόστισαν σημαντικά με λανθασμένες εκτιμήσεις κι αντίστοιχες αντιδράσεις που πάντα κοστίζουν στον «Δικέφαλο». Μια παράμετρος που αγγίζει όλες τις παραμέτρους χωρίς από αυτές να εξαιρείται το κομμάτι της διαχείρισης από την τεχνική ηγεσία.
Είναι από αυτές τις περιπτώσεις που δε χρειάζονται πολλά λόγια. Ακόμη κι ο σημαίνων παράγοντας της τακτικής – ίσως και να – περνάει σε δεύτερη μοίρα, καθώς προϋποθέτει την αντίδραση, το πάθος, τον δυναμισμό και τη μεγαλύτερη διάθεση από κάθε άλλη φορά να φωνάξουν «παρών» σε μία τέτοια συνθήκη, όπως είχαν κάνει χωρίς αυτήν την αρνητικότατη περιρρέουσα ατμόσφαιρα το περασμένο φθινόπωρο και μάλιστα δύο φορές κόντρα στην Άιντραχτ Φρανκφούρτης.
Ουσιαστικά πρόκειται για το δεύτερο ημίχρονο των αναμετρήσεων με την κροατική ομάδα διάρκειας ενενήντα λεπτών, διάστημα αρκετό για να συμβούν τα πάντα αρκεί ο κάθε ένας να είναι όπως οφείλει να είναι.
Και πάνω από όλα είναι η ευκαιρία για την αποκατάσταση της σχέσης και της εμπιστοσύνης ανάμεσα στην ομάδα και τον κόσμο της, μια κομβική ισορροπία εν όψει της συνέχειας και του επιλόγου της φετινής σεζόν. Καλό θα ήταν να μην ξεχνάει κανείς πως η ομάδα βρίσκεται εδώ που έχει φτάσει σήμερα με αυτά τα ίδια πρόσωπα. Έχασε την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου με μια κραταιή εμφάνιση στο γήπεδο της Λεωφόρου στα πέναλτι, τερμάτισε πρώτη στην κανονική διάρκεια του Πρωταθλήματος και διεκδικεί για 2η φορά στα τελευταία τρία χρόνια την παρουσία της στους «8» μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης.
Πίστη και στήριξη είναι τα πιο σημαντικά εφόδια σε μια «μάχη» σαν τη σημερινή κόντρα σ’ έναν ικανό αντίπαλο που λόγω του πρώτου αγώνα έχει αποκτήσει σημαντικό πλεονέκτημα σ’ αυτό το ζευγάρι των αναμετρήσεων. Λίγες ώρες απέμειναν μέχρι την ώρα της αλήθειας, την ώρα… ευθύνης. Καλή συνέχεια, καλή δύναμη…
