Το ματς της 19ης Οκτώβρη ήταν αυτό που ξεκίνησε το φετινό σπιράλ εξελίξεων στον Παναθηναϊκό. Ήττα με 29 πόντους διαφορά από την ελλιπέστατη Άλμπα, συνάντηση της διοίκησης, απόκτηση του Μπέικον μετά από λίγες μέρες, του ίδιου Μπέικον που ο Ράντονιτς είχε απορρίψει γιατί έψαχνε παίκτη στο 4-5. Ο Άντριους έμεινε εκτός rotation και τα υπόλοιπα είναι γνωστά.
Μετά από σχεδόν έξι μήνες η Άλμπα είναι η ίδια, όμως την θυμόμαστε τότε. Η όψιμη φόρα που είχε πάρει στη σεζόν (ξεκίνησε με 3-0) αποδείχτηκε οφθαλμαπάτη – θα χρειαστεί μία νίκη στα δύο τελευταία για να φτάσει σε διψήφια συγκομιδή. Το εξωτικό πουλί της διοργάνωσης, αυτό που δεν μοιάζει με κανένα άλλο και ούτε που το ενδιαφέρει να προσαρμοστεί, γράφει φέτος τρεις νίκες λιγότερες από πέρσι και πρόπερσι, αφού η ποιότητα λείπει και οι αντίπαλοι προσαρμόζονται όλο και καλύτερα.
Ο Σερέλης είναι ευχαριστημένος που η ομάδα του γίνεται κάθε εβδομάδα και πιο συμπαγής, ακόμα και αν έχει συνεχώς δύο ή τρεις κομβικές απουσίες. Ο Πονίτκα ταλαιπωρείται από τον ίδιο τραυματισμό που άφησε πέρσι τον Νέιπιερ όλη τη σεζόν έξω, με την βοήθεια του ανεκδιήγητου ιατρικού επιτελείου. Ο Γουόλτερς συνεχίζει γυάλινος. Ακόμα κι έτσι όμως μπορεί να δει κανείς κάποιες σταθερές να σχηματίζονται, ορατές τόσο πρόσφατα στη Ρόδο όσο και στο πρόσφατο ντέρμπι, το οποίο ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να κερδίσει αν είχε βρει τον τρόπο να κλείνει τα παιχνίδια – ή είχε περισσότερες λύσεις στη δημιουργία.
Όπως και να έχει, οι πράσινοι θέλουν να αποχαιρετήσουν το ΟΑΚΑ με νίκη και να συνεχίσουν την εκτεταμένη προετοιμασία τους ενόψει τελικών, την ώρα που η μεταγραφολογία καλά κρατεί. Το πώς θα το κάνουν είναι γνωστό σε όποιον έχει αντιμετωπίσει την Άλμπα την τελευταία τετραετία: μην τους αφήσεις να τρέξουν, να εκτελέσουν γρήγορα και να σου πάρουν επιθετικό ριμπάουντ.
