Αυτή ήταν κι η μια από τις δυο αιτίες που άφησαν μια γλυκόπικρη γεύση σε όλους όσοι βρέθηκαν το απόγευμα της Κυριακής στη Νέα Σμύρνη και παρακολούθησαν την αναμέτρηση Πανιωνίου – ΠΑΟΚ. Γιατί από την άλλη πλευρά υπήρχε ένας ποδοσφαιρικός αγώνας και μια υποδειγματική, αρμονική συνύπαρξη φιλάθλων αντίπαλων ομάδων που μακάρι να τη συναντούμε σε όλα τα γήπεδα, ανεξαρτήτων ομάδων.
Ο «Δικέφαλος» πήρε ικανοποιητικό βαθμό σ’ ένα σημαντικό τεστ. Πρώτος αγώνας της σεζόν μετά από ευρωπαϊκό αγώνα μεσούσης της εβδομάδας, έχοντας μπει πλέον για τα καλά σε κανονικούς ρυθμούς υποχρεώσεων. Δυο γκολ από ποδοσφαιριστές της αμυντικής γραμμής, κόπωση μεν αλλά ρυθμός δε ως συνέπεια των αρκετών αγώνων που έχει δώσει από το ξεκίνημα της σεζόν μέχρι σήμερα.
Το συμπέρασμα είναι πως ο Λάζλο Μπόλονι έχει αρχίσει ν’ αφήνει το στίγμα του στην ομάδα. Η προσωπικότητα που έχει δομηθεί τα τελευταία χρόνια δείχνει να ενισχύεται ακόμη περισσότερο. Είθισται ο ΠΑΟΚ να παίζει αποτελεσματικά στο πρώτο ημίχρονο και να καταθέτει ένα ποιοτικό εικοσάλεπτο από το 60′ μέχρι το 80′ περίπου. Τόσο κόντρα στην Τότεναμ όσο κι απέναντι στον Πανιώνιο οι ποδοσφαιριστές του Ρουμάνου απέδωσαν ένα πολύ ουσιαστικό, ενίοτε θεαματικό μα πάνω απ’ όλα ποιοτικό Β’ ημίχρονο. Μεγαλύτερη διάρκεια σε σχέση με πριν και πιο αρμονική.
Με σιγουριά στην άμυνα, καλή κυκλοφορία, έλλειψη προσωπικών λαθών κι αποτελεσματικότητα στην επίθεση. Κάτι που δεν έγινε στην Κρήτη, αλλά υπήρχαν σημαντικές διαφορές. Η αποβολή του Αρίας, οι απουσίες των Γκαρσία, Φωτάκη κι η έλλειψη συγκέντρωσης των Λάζαρ, Ρομπέρ. Ο Ουρουγουνός μέσος, ακόμη και στα 34 του, είναι όαση σοβαρότητας, ψυχραιμίας και ισορροπίας. Αδιαμφισβήτητα η πλέον ηγετική φυσιογνωμία της ομάδας, εντός κι εκτός γραμμών. Κι αυτό δεν είναι απαραίτητα καλό, καθώς τον καθιστά αναντικατάστατο ελλείψει αντίστοιχης εναλλακτικής λύσης. Παρήγορη σκέψη σ’ αυτήν την απαισιοδοξία είναι η απουσία του τραυματία Λάζαρ.
Για τον παρθενικό – για φέτος – αγώνα της ομάδας στους ομίλους του Europa League δεν υπάρχουν πολλά να πει κανείς. Ο ΠΑΟΚ χρειάστηκε χρόνο για να κατανοήσει τη δυναμικότητα και την αξία των αντίπαλων – άγνωστων στους περισσότερους πλην Κουντιτσίνι, Ντος Σάντος και Παβλιουτσένκο – ποδοσφαιριστών, αλλά άκρως επικίνδυνους από τη στιγμή που δεν είχαν να χάσουν παρά μόνο να κερδίσουν. Για την ακρίβεια χρειάστηκε ένα ημίχρονο και τον καλό Ιβιτς. Κυριάρχησε στην επανάληψη, έφτασε μ’ αξιώσεις στο αντίπαλο τέρμα όμως δεν είχε σύμμαχο την τύχη σ’ αυτήν την περίπτωση. Χάθηκε μια καλή ευκαιρία για μια ιστορική νίκη, αλλά κέρδισε αυτοπεποίθηση για τις δυνάμεις του και για τα παιχνίδια που ακολουθούν.
Το διήμερο ρεπό δίνει σημαντικές ανάσες εν όψει της επόμενης δύσκολης εβδομάδας με σειρά πολύ δύσκολων αγώνων, εντός κι εκτός συνόρων. Σημαντική είναι κι η τρέχουσα εβδομάδα σ’ επίπεδο διοικητικών εξελίξεων. Ο Βασίλης Φλωρίδης ζήτησε παράταση της τρέχουσας αύξησης μετοχικού κεφαλαίου επιβεβαιώνοντας τη δυσκολία που έχει στη συγκέντρωση των απαιτούμενων από την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού εγγράφων, όμως η επιμονή του φανερώνει κι αυτή καθαυτή κάτι σημαντικό. Το ζητούμενο είναι να ξεκαθαριστεί αν μπορεί τελικά ή όχι αφού έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος και κάθε μέρα που περνάει είναι σημαντική. Επίσης, εκκρεμεί το πόρισμα του ελέγχου της Επιτροπής Διαφάνειας του Ερασιτέχνη, ενώ κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα το τί σκέφτεται τον τελευταίο καιρό ο πρόεδρος της ΠΑΕ, Θόδωρος Ζαγοράκης καθώς πλησιάζει κι η λήξη της θητείας της διοίκησής του. Ο ίδιος εμφανίζεται έντονα προβληματισμένος και μοιάζει ανέφικτο να μπορέσει κάποιος να … μαντέψει τις σκέψεις του για το άμεσο μέλλον.
Καλή δύναμη σ’ όλους …
