Δυστυχώς σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο δεν είναι δυνατόν να σπαταλάς τόσες ευκαιρίες απέναντι στο φαβορί του ομίλου. Πρέπει να είσαι θέση και την υποψία ευκαιρίας να μπορείς να την τελειώσεις.
Όπως ακριβώς έκαναν οι Κολομβιανοί, που με τρεις ευκαιρίες σκόραραν δύο φορές σε μια ώρα αγώνα και κλείδωσαν την νίκη. Η ποιότητα των παικτών της από την μέση και μπροστά δεν ήταν εφικτό να αντιμετωπιστεί, ενώ τα αδύναμα σημεία της στην άμυνα δεν μπόρεσαν οι παίκτες του Σάντος να τα βγάλουν στην φόρα. Ο Χοσέ Πέκερμαν ήταν τελικά όντως άριστα διαβασμένος.
Από την άλλη η Εθνική μας μπήκε σαστισμένη στο γήπεδο όπως ακριβώς είχε γίνει με την Πολωνία στο EURO πριν από δύο χρόνια. Δυστυχώς ούτε η εμπειρία μας βοήθησε σε αυτό το δεκάλεπτο, ενώ και ο διπλός ρόλος του Σάλπι για το μαρκάρισμα του Αρμέρο δεν ήταν αρκετός. Ο Χολέμπας δεν κατάφερε να περιορίσει τον Κουαρδάδο και το κακό δεν άργησε να γίνει.
Από εκεί και πέρα οι Κολομβιανοί έπαιξαν ένα επαγγελματικό ματς και έκαναν πράξη τις φιλοδοξίες τους. Ο Κονέ κι ο Τοροσίδης προσπάθησαν να δημιουργήσουν και ήταν απειλητικοί αυτό όμως δεν ήταν αρκετό. Η αισιοδοξία και το πάθος των Κολομβιανών ήταν διάχυτο όλες αυτές τις μέρες στο Μπέλο Οριζόντε και να που δικαιώθηκαν.
Πλέον στα δύο επόμενα ματς η Εθνική πρέπει να είναι πιο αποφασιστική, να τελειώσει τις όποιες φάσεις τις δοθούν και να περιμένει από την Κολομβία να κάνει το τρία στα τρία.
