Συγχωρήστε μου τον αγγλικό τίτλο, αλλά επηρεασμένος από το Λόφτους Ρόουντ και την αναμέτρηση της QPR με την Μπρέντφορντ, έμπλεξα λίγο ελληνικό κινηματογράφο, λίγο Κούρκουλο, λίγο ανατροπή, λίγο δυο γκολ στις καθυστερήσεις και αλλαγή αποτελέσματος.
Όχι άλλο κάρβουνο λοιπόν στα ελληνικά, γιατί πραγματικά δε θέλω να μάθω τι θα έλεγαν οι παντογνώστες και ξερόλες σε περίπτωση που κάποιο ελληνικό ματς ήταν 0-2 στο 3ο λεπτό των καθυστερήσεων και μέσα σε 45 δευτερόλεπτα γινόταν 2-2.
Κάποια στιγμή θα πρέπει να αφήσουμε έξω το δηλητήριο που σιγά σιγά σκοτώνει την αγάπη μας για τον αθλητισμό, το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, ό,τι αγαπά ο καθένας.
Το βράδυ της Δευτέρας, η QPR σχεδόν ανύπαρκτη στο δεύτερο ημίχρονο, βρισκόταν 0-2 πίσω στο σκορ με τους οπαδούς της να αποχωρούν απογοητευμένοι. Φευ, ο θεός του ποδοσφαίρου είχε διαφορετική άποψη και με δυο στημένες μπάλες, από κόρνερ και φάουλ στο τέλος ήρθε η ισοφάριση.
Αλήθεια βάλτε στη θέση της Μπρέντφορντ, μια οποιαδήποτε ελληνική ομάδα από τη μέση και κάτω και σκεφτείτε πόσοι θα λέγατε το κλασσικό ελληνικό, έλα μωρέ δεν τα ξέρουμε τώρα, έτσι γίνονται αυτά τα πράγματα. Τώρα που αφορά την Τσάμπιονσιπ, μιλάμε για την ομορφιά του ποδοσφαίρου, την γοητεία του αναπάντεχου που καθιστά το άθλημα κορυφαίο στη συνείδηση των πολλών.
Γιατί το κάνουμε αυτό στον εαυτό μας; Γιατί επιτρέπουμε στο δηλητήριο να βρει ανοιχτή δίοδο στο μυαλό και την καρδιά μας; Ας ανοίξουμε λίγο τους ορίζοντες μας, ή έστω ας σκεφτούμε ρεαλιστικά, δε γίνεται να είμαστε οι χειρότεροι ή να συμβαίνουν μόνο εδώ. Είναι ποδόσφαιρο, όλα μπορούν να συμβούν, ιδίως εφέτος που μιλάμε για τα πιο αμφίρροπο πρωτάθλημα των τελευταίων ετών. Ραντεβού στα κανάλια Novasports.
