Ο Εϊντουρ Γκούντγιονσεν μίλησε για τις αναμνήσεις που του φέρνει στο μυαλό η αναμέτρηση της ΑΕΚ με την Αντερλεχτ. «Αυτή είναι η δεύτερη φορά που ο Ισλανδός επιθετικός θα αγωνιστεί κόντρα στην Άντερλεχτ. Η πρώτη ήταν το 2005, όταν φορούσε τη φανέλα της Τσέλσι. «Η επιστροφή στις Βρυξέλλες με την Τσέλσι ήταν πολύ ιδιαίτερη για μένα. Στην εξέδρα το όνομα Γκούντγιονσεν δεν είχε ξεχαστεί. Ελπίζω να αφήσω καλές εντυπώσεις και με τη φανέλα της ΑΕΚ», τόνισε σε συνέντευξή του στην «nieuwsblad.be».
Θυμάται ο Γκούντγιονσεν «Σε κάθε εντος έδρας παιχνίδι, καθόμουν στην εξέδρα για να παρακολουθήσω τον πατέρα μου. Επτά χρόνια. Για μένα ο πατέρας μου ήταν ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο και η Άντερλεχτ η καλύτερη ομάδα στον κόσμο. Κοιμόμουν με τη φανέλα της Άντερλεχτ. Τα άλλα μου είδωλα ήταν οι Βάντερμπεργκ, Φερκότερεν, Μούναρον, Σκίφο… Μπορώ να σας πω είκοσι ονόματα. Οι καλύτερες στιγμές ήταν όταν ο πατέρας μου πετύχαινε το νικητήριο γκολ, όπως κόντρα στην Μπριζ το 2-0, ή απέναντι στην Μπαρτσελόνα, ή με την Μέχελεν. Οσο για το αν είμαι καλύτερος ποδοσφαιριστής από τον πατέρα μου; Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό (γέλια). Οχι, είμαστε δύο εντελώς διαφορετικοί τύποι επιθετικών».
Κάνοντας φλας μπακ στην καριέρα του ο Ισλανδος δήλωσε: «Η Αϊντχόβεν ήταν όντως ένα πολύ καλό ξεκίνημα για την καριέρα μου. Έπαιξα εκεί με τον Ρονάλντο, αλλά δεν είχα επαφές μαζί του. Στην Τσέλσι ήταν ο Μουρίνιο και ο Φρανκ Λάμπαρντ, που μιλάμε ακόμη. Είναι τώρα συμπαίκτης του Λουκάκου. Αν ο Λουκάκου ηρεμήσει, έκανε καλή επιλογή. Στην Μπαρτσελόνα, ακόμη έχω σπίτι δίπλα στον Μέσι και τον Τσάβι. Οι δύο μου γιοι πήραν στην ποδοσφαιρική σχολή της Μπαρτσελόνα, αλλά τώρα είναι μαζί μου στην Αθήνα. Είναι κρίμα που έχω χαθεί με τους φίλους μου στις Βρυξέλες, καθώς είχα μια ευλογημένη παιδική ηλικία».
Τέλος, για το αν φοβάται ή όχι την Άντερλεχτ, είπε: «Εξαιτίας κάποιων αναβληθέντων αγώνων, έχουμε χάσει στην ΑΕΚ τον αγωνιστικό ρυθμό. Είναι επίσης αλήθεια πως υπάρχουν καθυστερήσεις στις πληρωμές, αλλά οι συμπαίκτες μου τα έχουν ξαναπεράσει. Στην έδρα της, φαβορί είναι η Άντερλεχτ»
