Ο Αζάρ, ο οποίος ήταν αναμφισβήτητα ένας από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Τσέλσι, έφυγε από τη Ρεάλ Μαδρίτης στο τέλος της προηγούμενης σεζόν και παρά τους δεσμούς με αρκετούς ευρωπαϊκούς συλλόγους, δεν εντάχθηκε σε άλλη ομάδα το καλοκαίρι.
Ας θυμηθούμε όμως κάποια μεγάλα αστέρια που δεν κατάφεραν να ολοκληρώσουν όπως θα ήθελαν την καριέρα τους.
ΜΑΡΚΟ ΡΟΪΣ
Ο Ρόις πήρε το όνομά του από τον Μάρκο φαν Μπάστεν, σε έναν συγκινητικό φόρο τιμής σε έναν από τους σημαντικούς παίκτες που εμφανίστηκαν στο άθλημα. Αποδείχτηκε και όχι καλός οιωνός όμως, δεδομένου ότι η εμβληματική καριέρα του Ολλανδού σταμάτησε με σκληρό τρόπο σκληρά λόγω τραυματισμού.
Στην πραγματικότητα, αν και ο Ρόις εξακολουθεί να παίζει στα 34 του, έχει υποστεί ακόμη μεγαλύτερη ατυχία και από τον συνονόματό του, με τα αδιάκοπα προβλήματα τραυματισμών να έχουν εμποδίσει τον Γερμανό να αξιοποιήσει στο έπακρο το απίστευτο ταλέντο του.
Κατά τη διάρκεια ενός εκ των πολλών διαλειμμάτων λόγω τραυματισμού, ο Ρόις παραδέχτηκε την θλίψη του για την πορεία της καριέρας του: «Θα έδινα όλα τα χρήματα για να είμαι ξανά υγιής, να μπορώ να κάνω τη δουλειά μου, να κάνω αυτό που αγαπώ, να παίζω ποδόσφαιρο. Ως κορυφαίοι παίκτες, κερδίζουμε πολλά χρήματα, αλλά μερικές φορές πληρώνουμε βαρύ τίμημα με την υγεία μας». Ο Ρόις είναι αναμφισβήτητα το καλύτερο παράδειγμα αυτού του θλιβερού γεγονότος.
ΜΑΪΚΛ ΟΟΥΕΝ
Ο Όουεν ήταν μόλις 21 ετών όταν πήρε τη «Χρυσή Μπάλα». Ο Άγγλος επιθετικός τραυματίστηκε πολύ σοβαρά στο αριστερό του πόδι κατά τη διάρκεια ενός αγώνα με τη Λιντς. Τα επόμενα χρόνια, παρέμεινε ένας αρκετά αξιοπρεπής επιθετικός για να είμαστε δίκαιοι, απλώς όχι το συναρπαστικό ταλέντο που φώτισε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 στη Γαλλία με ένα από τα μεγαλύτερα σόλο χτυπήματα που έχουμε δει ποτέ στη διοργάνωση. Ήταν σε αγώνα με την Αργεντινή, όταν πήρε την μπάλα με περίτεχνο τρόπο λίγο κάτω από την γραμμή του κέντρου και αφού πέρασε τους Τσαμότ και Αγιάλα σαν σταματημένους, σημείωσε ένα καταπληκτικό γκολ!
ΡΟΝΑΛΝΤΟ
Τι μπορεί να πει κανείς για το «φαινόμενο». Δύο Χρυσές Μπάλες, ένα Ευρωπαϊκό Χρυσό Παπούτσι, ένα μετάλλιο νικητή του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ο Ρονάλντο είχε μία εκπληκτική καριέρα. Όχι όμως αντάξια των αστείρευτων δυνατοτήτων του. Ήταν μόλις 23 ετών όταν υπέστη τον πρώτο από τους δύο τρομερούς τραυματισμούς στο γόνατο στην Ίντερ που ουσιαστικά τον άφησε εκτός δράσης για τρεις σεζόν.
Ποτέ έκτοτε δεν ήταν ο ίδιος. Έστω και αν ήταν ο πυλώνας με τα 8 γκολ που πέτυχε στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου από τη Βραζιλία το 2022 (Κορέα-ΙαπωνίαΟ «R9» ήταν απλά ασταμάτητος, ο πιο «ηλεκτρισμένος» σέντερ φορ όλων των εποχών. Παρ’ όλα όσα πέτυχε, δεν είναι περίεργο να αναρωτηθείς μερικές φορές τι θα μπορούσε να είχε συμβεί αν δεν υπήρχαν οι σοβαροί τραυματισμοί στο γόνατο…
ΜΑΡΚΟ ΦΑΝ ΜΠΑΣΤΕΝ
Ο Μάρκο φαν Μπάστεν είναι ένας θρύλος του ποδοσφαίρου, ίσω ο πιο πλήρης Νο9 στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Ήταν και σπουδαίος σκόρερ και σκόρερ σπουδαίων γκολ. Αξέχαστο το βολέ που αψηφούσε τη λογική, στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος της Ολλανδίας απέναντι στη Σοβιετική Ένωση το 1988.
Ωστόσο, τον Αύγουστο του 1995, ο Φαν Μπάστεν ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το ποδόσφαιρο λόγω ενός επαναλαμβανόμενου τραυματισμού στον αστράγαλο. Ήταν ακόμα μόλις 30 τότε, αλλά δεν είχε παίξει για δύο χρόνια. Όπως είπε ένας δακρυσμένος Φάμπιο Καπέλο, για τον άνθρωπο που είχε βοηθήσει τη Μίλαν να κερδίσει δύο Ευρωπαϊκά Κύπελλα υπό τον Αρίγκο Σάκι: «Η πρόωρη αποχώρησή του ήταν μια θανάσιμη ατυχία για τον ίδιο και για το ποδόσφαιρο».
ΤΖΑΚ ΓΟΥΙΛΣΙΡ
Στις 8 Ιουλίου 2022, ο Τζακ Γουίλσιρ, ανακοίνωσε την αποχώρηση του. Ένα θαυμαστό ταλέντο που έκανε το ντεμπούτο του στην Άρσεναλ σε ηλικία μόλις 16 ετών, σπάζοντας ένα ρεκόρ που κατείχε προηγουμένως ο Σεσκ Φάμπρεγας. Σταμάτησε να παίζει ποδόσφαιρο σε ηλικία μόλις 30 χρόνων, παίρνοντας πόστο στις ακαδημίες της Αρσεναλ. Ο Γουίλσιρ ήταν «ενεργός» στο ποδόσφαιρο για περισσότερο από μια δεκαετία, αλλά, στην πραγματικότητα, δεν είχε αναρρώσει ποτέ πλήρως από το κάταγμα στον αστράγαλο που είχε υποστεί κατά τη διάρκεια ενός φιλικού προετοιμασίας το 2011. Όπως είπε αργότερα ο ‘Αγγλος μέσος: «Δεν έφτασα ποτέ στο έπακρο τιων δυνατοτήτων μου ως παίκτης και όλοι το γνωρίζουν αυτό. Είναι δύσκολο να το αποδεχτείς».
ΑΜΠΟΥ ΝΤΙΑΜΠΙ
Τόσο οι οπαδοί της Άρσεναλ όσο και της Εθνικής Γαλλίας ήταν ενθουσιασμένοι από τη φόρμα του Ντιαμπί κατά τους πρώτους έξι μήνες του στο βόρειο Λονδίνο. Όλοι ένιωθαν ότι είχαν στα χέρια τους τον «νέο Πατρίκ Βιέιρα». Δυστυχώς, ο Diaby δεν έφτασε ποτέ σε αυτά τα επίπεδα απόδοσης. Όταν τραυματίστηκε στο τέλος ενός ματς με τη Σάντερλαντ τον Μάιο του 2006, από σκληρό μαρκάρισμα του Νταν Σμιθ, ο Γάλλος μέσος έμεινε να ουρλιάζει στο γήπεδο με αγωνία, έχοντας υποστεί ένα σοβαρό κάταγμα στον αστράγαλο που θα απαιτούσε τρεις επεμβάσεις και οκτώ μήνες αποκατάστασης.
Ο Ντιάμπι επέστρεψε τελικά τον Ιανουάριο του 2007, αλλά όχι στο ίδιο επίπεδο και τελικά πέρασε περισσότερα από τα μισά χρόνια που του είχαν απομείνει στην Άρσεναλ με 42 τραυματισμούς σε 14 διαφορετικά σημεία του σώματος του! Ο πρώην προπονητής του Αρσέν Βενγκέρ δήλωσε στη συνέχεια στο beIN Sports ότι οι ελπίδες του συμπατριώτη του να φτάσει στην κορυφή του παγκοσμίου ποδοσφαίρου είχε «καταστραφεί» από «ένα χτύπημα δολοφόνου».
