Ο Δημήτρης Καρύδας γράφει για την ομάδα του απίθανου Ντράζεν Πέτροβιτς που έγινε ο πρώτος επαγγελματίας που αγωνίστηκε στη διοργάνωση

Ακριβώς σαράντα χρόνια μετά τη δημιουργία του το Παγκόσμιο πρωτάθλημα μπάσκετ επέστρεψε στη χώρα που φιλοξενήθηκε για πρώτη φορά: Την Αργεντινή! Και μάλιστα στο ίδιο ακριβώς γήπεδο που είχαν γίνει και οι αγώνες του 1954. 

Το ανακαινισμένο ‘’Λούνα Παρκ’’ υποδέχθηκε τους αγώνες αλλά και μια από τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών: Τη Γιουγκοσλαβία που κατάφερε να φτάσει στην κατάκτηση του τρίτου τίτλου της ιστορίας της. Και μια από τις τελευταίες εμφανίσεις της ως ενιαία εθνική αφού πλέον ο εμφύλιος και η διάσπασή της ήταν προ των πυλών.

Παράλληλα, ήταν η πρώτη διοργάνωση που απέκτησαν δικαίωμα να παίξουν αθλητές που είχαν δικαίωμα συμμετοχής και παίκτες που αγωνίζονταν στο ΝΒΑ αλλά δεν είχαν Αμερικάνικη υπηκοότητα. 

Αυτό έδωσε το δικαίωμα στον Ντράζεν Πέτροβιτς να γίνει ο πρώτος, επίσημα επαγγελματίας στην ιστορία, που αγωνίστηκε σε παγκόσμιο κύπελλο. Η ΦΙΜΠΑ μετά το χαοτικό σύστημα με τις 24 ομάδες που είχαν πάρει μέρος στο προηγούμενο παγκόσμιο επέστρεψε στο φορμάτ των 16. 

Έτσι, η πρώτη φάση έγινε με τις 16 ομάδες χωρισμένες σε τέσσερις ομίλους που φιλοξενήθηκαν σε διαφορετικές πόλεις (Κόρντοβα, Ροσάριο, Σάντα Φε, Βίγια Μπαλεστέρ).

Στον πρώτο όμιλο της Σάντα Φε το Πουέρτο Ρίκο έκανε την έκπληξη παίρνοντας την πρώτη θέση πάνω από τη Γιουγκοσλαβία την οποία νίκησε με 82-75. 

Το δεύτερο γκρουπ στο Ροσάριο ήταν μακράν το πιο ανταγωνιστικό της πρώτης φάσης. Βραζιλία, Αυστραλία και Ιταλία ισοβάθμησαν στην πρώτη θέση και χαμένη βγήκαν οι Ευρωπαίοι στην τριπλή ισοβαθμία. Είχαν ηττηθεί με 125-109 από τη Βραζιλία η οποία στον καθοριστικό αγώνα του ομίλου έχοντας εξασφαλίσει την πρώτη θέση ηττήθηκε από την Αυστραλία με 69-68, αποτέλεσμα που άφησε εκτός τελικού γύρου την Ιταλία.

Στον τρίτο όμιλο οι ΗΠΑ που εμφάνισαν για τελευταία φορά ομάδα που απαρτιζόταν από παίκτες κολεγίων με επικεφαλής τους Μούρνινγκ, Λέτνερ, Κένι Άντερσον πήραν μεν την πρώτη θέση αλλά με μια αμφισβητούμενη νίκη επί της εθνικής μας με 103-95 στην παράταση. Τη δεύτερη θέση και την πρόκριση πήρε η Ελλάδα που νίκησε στον καθοριστικό αγώνα με 102-93 την Ισπανία. 

Τέλος, στον τέταρτο όμιλο η Σοβιετική Ένωση έκανε περίπατο και προκρίθηκε μαζί με τη διοργανώτρια Αργεντινή σε βάρος του Καναδά και της Αιγύπτου. Οι… αποκλεισμένοι πέρα από την πίκρα τους χρειάστηκε να ταξιδέψουν πολύ μακριά για τους αγώνες κατάταξης. Στην ορεινή πόλη Σάλτα, στα βόρεια της χώρας, όπου τα παιχνίδια κατάταξης έγιναν σε ένα ‘’παγωμένο’’ γήπεδο και χωρίς θεατές! Αντίθετα, ο προημιτελικός γύρος και η συνέχεια του τουρνουά παίχθηκαν στο Λούνα Παρκ του Μπουένος Αϊρες. Σχηματίστηκαν δύο νέα γκρουπ με τις οκτώ ομάδες που προκρίθηκαν. 

Στο πρώτο γκρουπ έγινε η μεγάλη έκπληξη. Αυτό που δεν πέτυχε η Ελλάδα στην πρεμιέρα το πέτυχε το Πουέρτο Ρίκο με επικεφαλής τον ‘’Πικουλίν’’ Ορτίθ. Νίκησε τις ΗΠΑ και πήρε την πρώτη θέση του ομίλου αποφεύγοντας στη διασταύρωση του ημιτελικού τη Γιουγκοσλαβία!

Στο δεύτερο γκρουπ πίσω από την αήττητη Γιουγκοσλαβία (3-0) η πρόκριση στην τετράδα παίχτηκε ουσιαστικά στον αγώνα της Σοβιετικής Ένωσης με την Ελλάδα. Όπως και η Γιουγκοσλαβία έτσι και η Σοβιετική Ένωση ήταν στα πρόθυρα της διάσπασης. Ενώ οι Γιουγκοσλάβοι θα προλάβαιναν να εμφανιστούν ξανά και στο Ευρωπαϊκό του 1991 με την ίδια μορφή για τους Σοβιετικούς η διάσπαση είχε ήδη ξεκινήσει. 

Οι παίκτες από τις χώρες της Βαλτικής που είχαν ανεξαρτητοποιηθεί με επικεφαλής τον Σαμπόνις αρνήθηκαν να παίξουν στο παγκόσμιο κάτω από το Σοβιετικό εθνόσημο. Παρά τις απουσίες μεγάλων ονομάτων η ΕΣΣΔ νίκησε στον καθοριστικό αγώνα με 75-57 και προκρίθηκε στην τετράδα.

Ο ημιτελικός γύρος δεν έκρυβε εκπλήξεις και… δράματα. Η Γιουγκοσλαβία νίκησε μάλλον εύκολα με 99-91 τις ΗΠΑ σε ένα παιχνίδι που το μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσίασε η μάχη των δύο κορυφαίων προπονητών. Στον ένα πάγκο καθόταν ο Ντούσαν Ίβκοβιτς και στον άλλο ο Μάικ Σιζέφσκι.


Ντούσαν Ίβκοβιτς

Διαψεύδοντας όλα τα προγνωστικά στον άλλο ημιτελικό η Σοβιετική Ένωση νίκησε πολύ εύκολα με 98-82 τους Πορτορικάνους.

Η βραδιά των τελικών ξεκίνησε με ένα θρίλερ. Οι ΗΠΑ χρειάστηκαν παράταση για να λυγίσουν το Πουέρτο Ρίκο με 107-105 σε ένα συναρπαστικό αγώνα που τους έδωσε το χάλκινο μετάλλιο. Οι Πορτορικάνοι τερμάτισαν 4οι αλλά είχαν… μισή χαρά για την κορυφαία στιγμή της μπασκετικής ιστορίας τους αφού έχασαν οριακά μια θέση στο βάθρο των νικητών. 

Ο τελικός δεν είχε σασπένς. Με επικεφαλής τον Ντράζεν Πέτροβιτς που σκόραρε στο… ρελαντί 20 πόντους οι Γιουγκοσλάβοι νίκησαν άνετα τη Σοβιετική Ένωση με 92-75 στην τελευταία αναμέτρηση των δύο χωρών! Από το 1978 που καθιερώθηκαν οι τελικοί αυτός ήταν ο πλέον άνισος και ο πρώτος που κρίθηκε χωρίς… δράματα!

Ο Τόνι Κούκοτς που ετοίμαζε σιγά σιγά τις βαλίτσες του για το ΝΒΑ ‘’έκλεψε’’ τον τίτλο του MVP στο νήμα από τον Ντράζεν Πέτροβιτς.


Tόνι Κούκοτς.

Ο Οσκαρ Σμιντ έκανε το τουρνουά της… ζωής του και έγραψε ιστορία! Τελείωσε τους αγώνες με μέσο όρο 35,5 πόντων ήταν μακράν ο πρώτος σκόρερ του τουρνουά και παράλληλα κατέρριψε το ρεκόρ του Γκάλη από το Μουντομπάσκετ της Ισπανίας (32,2 πόντοι Μ.Ο.). 

Την παράσταση όμως έκλεψε ένας άγνωστος Κoρεάτης ο Γιάε Χουρ που στον αγώνα κατάταξης Κορέας-Αιγύπτου 117-115 σκόραρε 62 πόντους ευστοχώντας σε 14 τρίποντα!!! Αμφότερα τα ρεκόρ του απίθανου Κορεάτη αντέχουν μέχρι τις μέρες μας.