Η πιλοτική δοκιμή του καινοτόμου γυάλινου παρκέ ομολογουμένως σκόρπισε ένα δίκαιο ενθουσιασμό στους ανθρώπους του μπάσκετ που είδαν το μέλλον να έρχεται με ταχύτητα αστρονομική στο σήμερα! Να ξεκινήσουμε από το αυτονόητο: Το μπάσκετ έχει ανάγκη από φρέσκιες καινοτόμες ιδέες που θα του αλλάξουν επίπεδο γενικά και όχι ειδικά. Και είναι φανερό ότι ο ηπίων και χαμηλών τόνων γενικός γραμματέας της παγκόσμιας ομοσπονδίας Ανδρέας Ζαγκλής έχει και πλάνο και όραμα. Όταν οι λογής λογής πρωτοποριακές κινήσεις έρχονται από την πλευρά της κάποτε ‘’αρτηριοσκληρωτικής’’ ΦΙΜΠΑ που πάθαινε αλλεργικά σύνδρομα πριν 15-20 χρόνια με κάθε νέα ιδέα τότε τα κέρδη είναι πολλαπλά. Ήδη, καταγράφηκε στο ενεργητικό του Έλληνα γενικού γραμματέα της ΦΙΜΠΑ η ιστορικής σημασίας συναίνεση με την Ευρωλίγκα, το τέλος της φαρσοκωμωδίας τις εβδομάδες των παραθύρων. Και όπως λέγεται ευρύτερα σε Ελβετία και Ισπανία αυτό ήταν το πρώτο αναγκαίο βήμα για να έρθουν ακόμη πιο κοντά οι δύο φορείς και να βρεθούν κάποια στιγμή στο κοντινό μέλλον να διαβάζουν ακριβώς τα ίδια κεφάλαια του ίδιου βιβλίου. Το πρώτο δύσκολο βήμα έγινε, τα υπόλοιπα μπορούν να γίνουν πολύ πιο εύκολα και πολύ πιο γρήγορα.
Λίγες μέρες νωρίτερα είχε περάσει στα….ψιλά της παγκόσμιας ειδησεογραφίας η είδηση για τις εξοντωτικές, πλην όμως δικαιότατες, ποινές που επιβλήθηκαν σε προπονητές και αξιωματούχους της ομοσπονδίας του Μάλι μετά από καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση και κρούσματα παιδεραστίας. Και αν κάποιος πει ‘’έλα μωρέ τι μας νοιάζει τι γίνεται στο Μάλι’’ να προσθέσω στα άκρως ενδιαφέροντα αυτής της ιστορίας ότι η ΦΙΜΠΑ είχε προσλάβει εταιρεία εξωτερικών ερευνητών που κατέθεσαν ένα ογκώδες πολυσέλιδο πόρισμα για τα όσα έγιναν στη μικρή Αφρικανική χώρα. Αν για τους άρρωστους οπαδούς όλα αυτά είναι ‘’ιστορίες για αγρίους’’ για τα εκατομμύρια γονείς που στέλνουν τα παιδιά τους σε ένα γήπεδο μπάσκετ είναι ένα ηχηρό μήνυμα ότι οι πιτσιρικάδες και οι πιτσιρίκες μπορούν να νιώσουν περισσότερο ασφαλείς. Ας επιστρέψουμε όμως στο γυάλινο παρκέ!
Ομολογώ ότι τα βίντεο που είδα στο διαδίκτυο ήταν αρκετά για να με εντυπωσιάσουν. Η οπτική ενός αγώνα αλλάζει άρδην, οι εμπορικές προοπτικές εκτοξεύονται και νιώθεις λίγο σαν να βρίσκεσαι στα σκηνικά γυρίσματος του….Space jam! Δυστυχώς, σε κάθε νόμισμα υπάρχει και μια ακόμη όψη. Λίγες μέρες μετά την παρουσίαση του γυάλινου παρκέ στο Ευρωμπάσκετ εφήβων στο Νις έγιναν σκηνές απείρου κάλους με παίκτες να διακωμωδούν αγώνες επειδή η οροφή του γηπέδου έσταζε και το συμβατικό παρκέ γλίστραγε εγκυμονώντας τεράστιους κινδύνους τραυματισμού. Δεν ξέρω ειλικρινά αν τα γυάλινα παρκέ…γλιστράνε αν βραχούν. Η ψυχρή πραγματικότητα λέει ότι το παγκόσμιο μπάσκετ δεν είναι έτοιμο για να υποδεχθεί κατακλυσμιαίες αλλαγές σε συνολικό επίπεδο. Το γυάλινο παρκέ θα είναι μια υπέροχη ιδέα καταδικασμένη όμως για τα επόμενα 10-20 –ίσως και περισσότερα- χρόνια να εφαρμοστεί σε ένα πολύ περιορισμένο αριθμό αγώνων, διοργανώσεων και γηπέδων. Φαντάζομαι ότι ο Ανδρέας Ζαγκλής το ξέρει πολύ καλύτερα από τον καθένα μας. Μεγάλωσε παίζοντας μπάσκετ στα ανοιχτά γήπεδα του Αμαρουσίου και των Μελισσίων και όταν αγωνιζόταν σε κλειστά είχε να αντιμετωπίσει τρύπες στο παρκέ ή στην οροφή χειρότερες και από την πιο σκληρή αντίπαλη άμυνα. Αυτά δηλαδή που ο ίδιος αντιμετώπιζε στην εφηβεία του τα βιώνουν οι σημερινοί έφηβοι με χρονική διαφορά δύο και βάλε δεκαετιών. Οσο καλή διάθεση και να έχει κάποιος δεν μπορεί να φανταστεί το κλειστό του Σπόρτιγκ ή το σαλούν στου Παπάγου με γυάλινο παρκέ. Και ανάλογα γήπεδα υπάρχουν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη. Το γυάλινο δάπεδο είναι μια υπέροχη κίνηση για το μεθαύριο του μπάσκετ. Στο….αύριο τα γήπεδα θα συνεχίσουν να στάζουν, τα δάπεδα να έχουν τρύπες ή ανωμαλίες. Είτε έτσι, είτε αλλιώς κανείς δεν θα παραπονεθεί αν το επόμενο Ευρωμπάσκετ ή το επόμενο παγκόσμιο γίνουν πάνω σε γυάλινα δάπεδα. Το αντίθετο. Μόνο που πρέπει απλά να ξέρουμε ότι αυτή η αλλαγή θα αφορά μια μικρή ελίτ αθλητών, ομάδων και διοργανώσεων. Σε κάθε περίπτωση είναι όμορφα να βλέπουμε αλλαγές, νέα πράγματα, ένα αληθινό όραμα για το μπάσκετ και ας….γκρινιάζουμε για την διαφορετική καθημερινότητα του αθλήματος.
