Αποστολή στο Λονδίνο: Χρήστος Καούρης
Το φετινό Final-4 έχει διαφορετική υφή, οσμή και χαρακτήρα από αρκετά στο παρελθόν, κυρίως σε ό,τι αφορά το χρώμα που δημιουργούν οι φίλαθλοι των ομάδων στους δρόμους, αλλά και το στολισμό της πόλης αυτής καθ΄ εαυτής. Το Λονδίνο, ως μητρόπολη της Ευρώπης και σαν μικρό ξαδερφάκι της Νέας Υόρκης, είναι μια μεγαλούπολη που ουδόλως ζει στο ρυθμό της πορτοκαλί θεάς. Κατεξοχήν άσχετοι με το αντικείμενο, οι Άγγλοι φίλοι του αθλητισμού πέρασαν την εβδομάδα τους συζητώντας την ανακοίνωση της αποχώρησης του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον από τη Γιουνάιτεντ, την πρόσληψη του Ντέιβιντ Μόγιες και τον σαββατιάτικο τελικό κυπέλλου μεταξύ Γουίγκαν και Σίτι.
Ισπανοί, Ρώσοι και Έλληνες που βρέθηκαν στο Λονδίνο προτίμησαν στην πλειονότητα τους τον ήσυχο τουρισμό, τις περισσότερες φορές χωρίς διακριτικά, ταμπούρλα και σημαίες, φωνές και συνθήματα. Ο κοσμοπολίτικος χαρακτήρας της αγγλικής πρωτεύουσας έφερε και αρκετές γυναίκες στις παρέες. Συν τοις άλλοις, το ταξίδι ήταν αρκετά ακριβό για τους ταλαιπωρημένους οικονομικά Έλληνες. Οι τιμές για αυτούς που το αποφάσισαν τελευταία στιγμή ήταν απαγορευτικές, ενώ δεν είναι τυχαίο πως οι παραπάνω φίλαθλοι που αναμένεται να προστεθούν σε αυτούς του ημιτελικού δεν θα είναι πάνω από χίλιοι, στην καλύτερη των περιπτώσεων.
Ξέχωρα πάντως από όλα αυτά, η O2 Arena θα φορέσει σήμερα τα καλά της και θα υποδεχτεί τους φωνακλάδες Έλληνες. Κατά τη διάρκεια του ισπανικού ημιτελικού, την ώρα που ο Ναβάρο και ο Ρούντι μάχονταν, η ιαχή που ξεχώριζε ήταν “Κάιλ Χάινς, οεοεοε”.
Είναι τρελοί αυτοί οι Έλληνες, έλεγε δίπλα μου ένας Ισπανός συνάδελφος.
