Αν η κακή ημέρα φαίνεται από το πρωί και στη … Μαδρίτη, τότε ο τραυματισμός του Γκος στο 1ο λεπτό ήταν ένας κάκιστος οιωνός για τον Πάμπλο Λάσο και τη Ρεάλ. Κάτι όμως που δεν άφησε ο Γιαμπουσέλε να φανεί στην πρώτη περίοδο καθώς με 8π., δύο τρίποντα κι ένα καλάθι στον αιφνιδιασμό από δικό του κλέψιμο έβαλε τους Μαδριλένους σε θέση οδηγού στο ματς δίνοντας προβάδισμα ακόμη και με έξι πόντους (8-14). Η απάντηση του Γιασικεβίτσιους ήρθε με τον Ντέιβις. Με τον Μίροτιτς να … ζεσταίνεται, όχι απλά ανέκαμψε αλλά προηγήθηκε με 19-16, πριν ο Γιουλ με μία βολή ισοφαρίσει σε 19-19 για το τέλος της 1ης περιόδου.
Δείτε εδώ τις καλύτερες στιγμές της αναμέτρησης
Η δεύτερη περίοδος αποδείχθηκε μια εντελώς διαφορετική υπόθεση. Ο Λάσο προσπάθησε με το τρικ του χαμηλού σχήματος να ελέγξει το ματς αλλά αυτό δεν κράτησε πολύ χάρη στο εκρηκτικό δίδυμο των Λαπροβίτολα-Μίροτιτς. Με ευστοχία από τα 6,75 αλλά όχι κατάχρηση των σουτ από την περιφέρεια η Μπαρτσελόνα απάντησε με τον ίδιο τρόπο στους Μαδριλένους. Χαμηλό σχήμα με Χίγκινς, Γιακουμπάιτις, Αμπρίγια, Καλάθη, Έξουμ και Λαπροβίτολα να εναλλάσσονται αρμονικά στην πεντάδα, άμυνα με βοήθειες στον Ντέιβις πάνω στον Ταβάρες και οι Καταλανοί άρχισαν να ξεμακραίνουν φτάνοντας για 1η φορά τη διαφορά σε διψήφια τιμή στο 18’ με το 43-33 από τον πρώην παίκτη της Ρεάλ. Ο Χάνκα με τον Ντεκ έδωσαν ότι καλύτερο μπορούσαν αλλά δεν ήταν αρκετό με συνέπεια το ημίχρονο να κλείσει στο 45-34.
Ωστόσο το … «φάντασμα» του πρώτου μέρους ανέλαβε να ξορκίσει μια μπαρουτοκαπνισμένη φυσιογνωμία των ευρωπαϊκών παρκέ αποδεικνύοντας πως τίποτα δε θα πρέπει να λογίζεται ως δεδομένο, πολλώ δε περισσότερο όταν απομένει ένα ολόκληρο ημίχρονο! Ο Σέρχιο Γιουλ άκουσε με πολύ μεγάλη προσοχή τις οδηγίες του Πάμπλο Λάσο κι ανέλαβε να τις κάνει πράξη πλαισιώνοντας ιδανικά το ρόλο του ηγέτη δίνοντας το σύνθημα και στους υπόλοιπους για την αντεπίθεση διαρκείας με άξιους συμπαραστάτες τον Κοζέρ, τον Πουαριέ και τον Γιαμπουσέλε.
Αργά αλλά σταθερά με αποφασιστικά καλάθια οι Μαδριλένοι άρχισαν να ροκανίζουν τη διαφορά αυξάνοντας την πίεση στους αντιπάλους τους με συνέπεια να πάνε σε λάθος προσέγγιση, αυτήν που είχαν προσεκτικά αποφύγει στο πρώτο μέρος και πιο συγκεκριμένα στην επιλογή των σουτ από την περιφέρεια όπου η αστοχία έμελλε ν’ αποδειχθεί καθοριστική. Κι επειδή τίποτα δεν είναι τυχαίο, εβδομήντα δύο δεύτερα πριν από το τέλος της περιόδου ο Γιουλ ευστόχησε για πρώτη φορά στον αγώνα από τη γραμμή των τριών πόντων ανακτώντας το προβάδισμα για πρώτη φορά από την πρώτη περίοδο για το 56-58! Την τελευταία πράξη της 3ης περιόδου, διόλου τυχαία επίσης, έγραψε ο Κοζέρ με κλέψιμο και καλάθι στον αιφνιδιασμό για το 56-60.
Η αντίδραση που θα περίμενε κάποιος από την ομάδα του Γιασικεβίτσιους με την έναρξη της τελευταίας περιόδου δεν ήρθε ποτέ σ’ αυτήν τη χρονική στιγμή τουλάχιστον. Κι αυτό επειδή παρέμεινε εγκλωβισμένη στη λογική των μακρινών σουτ, επέδειξε χαρακτηριστική ατολμία να ακουμπήσει την μπάλα στους ψηλούς και σε όλο αυτό είχε κι έναν – δικαιολογημένα – αδύναμο κρίκο στον οποίον κακώς επέμεινε ο Λιθουανός τεχνικός, τον ανέτοιμο Χίγγινς που κράτησε για ώρα στο παρκέ.
Με την αυτοπεποίθηση να ενδυναμώνει τις προσπάθειες των παικτών της Ρεάλ, κάθε απόπειρα των Καταλανών να επιστρέψουν στο ματς έπεφτε πάνω στη μαχητικότητα του Κοζέρ, τη δύναμη του Πουαριέ και την αθόρυβη αποτελεσματικότητα του Γιαμπουσέλε. Πάραυτα ένα τρίποντο του Λαπροβίτολα κι ένα καλάθι του Μίροτιτς, απόρροια επιθετικού ριμπάουντ. έφεραν το ματς στα ίσια 2.45’ πριν από τη λήξη. Και πάλι όμως η χαρά δεν κράτησε πολύ αφού ο Κοζέρ με πέντε δικούς του πόντους επανέφερε την τάξη υπέρ της ομάδας του. Ντέιβις και Καλάθης μείωσαν εκ νέου στον πόντο αλλά ο Γιουλ δήλωσε εκ νέου παρών για το 79-82. Το … μαρτύριο της σταγόνας των τελευταίων δευτερολέπτων συνεχίστηκε στον ίδιο εκνευριστικό ρυθμό κι όλα κρίθηκαν στα τελευταία έξι δεύτερα από το επιθετικό ριμπάουντ του Γιαμπουσέλε στη 2η άστοχη βολή του Γιουλ, με συνέπεια νέο φάουλ, μια εύστοχη βολή (σ.σ. η 2η) και το τελικό 83-86 που έδωσε το εισιτήριο για τον τελικό στη «Βασίλισσα».