Με το Μαρούσι να παραμένει άνευ νίκης φεύγει το 2011 και ο Νίκος λΙνάρδος ελπίζει σε ένα καλύτερο νέο έτος.

Με το Μαρούσι να παραμένει άνευ νίκης φεύγει το 2011 και ο Νίκος λΙνάρδος ελπίζει σε ένα καλύτερο νέο έτος.
Ο Έλληνας τεχνικός εξήγησε ότι αγαπά την ομάδα και το άθλημα και έχει σκοπό να συνεχίσει να παλεύει και… όπου τον βγάλει.

«Δυστυχώς ή ευτυχώς αγαπάω αυτό το άθλημα και αν δεν είχα την αγάπη ίσως να μην το πάλευα και να μην περίμενα. Αλλά έχω και μια υποχρέωση, αν ήταν άλλη ομάδα ίσως να τα είχα παρατήσει. Αλλά επειδή είναι το Μαρούσι, έχω περάσει αρκετά πράγματα εκεί, είπα θα παλέψω κι όπου βγει. Είναι αρκετά δύσκολα. Πολλές φορές παλεύω με τον εαυτό μου, πολλές φορές μου περνάνε ιδέες διάφορες. Μετά προσπαθώ να είμαι πιο ήρεμος. Είναι μία μάχη, μία πάλη και dum spiro spero που λένε και οι Λατίνοι. Τι να κάνουμε, έτσι είναι η ζωή δυστυχώς…», τόνισε ο κόουτς του Αμαρουσίου μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό «Sentra».
 
 
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε.
 
Για το τι περιμένει από τη νέα χρονιά:«Ελπίζω ο Άγιος Βασίλης να λύσει το πρόβλημα με τον Αμερικάνο τον Χόμαν που έχει προσφύγει στη FIBA και δεν μπορούμε να κάνουμε μεταγραφές. Έγιναν κάποιες προσπάθειες χθες, να δούμε… Ελπίζω το 2012 να είναι πιο θετική η παρουσία μας, γιατί αξίζει και για τα παιδιά που προσπαθούν, αλλά είμαστε λίγοι. Δυστυχώς… Σε ένα ομαδικό άθλημα μετράει πάρα πολύ το σύνολο και ο αριθμός των καλών μελών που διαθέτει μια ομάδα».
 
Για το γεγονός πως τρεις παίκτες δεν μπορούσαν να βοηθήσουν: «Είναι πολύ σκληρό να έρχονται οι παίκτες από το εξωτερικό, να κάθονται στον πάγκο, να χαίρονται βλέποντας τις φάσεις, αλλά να μην μπορούν να παίξουν. Είναι λίγο πρωτόγνωρο».
 
Για το τι θα έπρεπε να έχει γίνει: «Τίποτα, έπρεπε το θέμα αυτό να είχε λυθεί από τον Μάιο, όταν ξέραμε πως ο Χόμαν έχει προσφύγει στη FIBA θα έπρεπε να κινηθούν κάποιες διαδικασίεςαποπληρωμής του χρέους αυτού. Από εκεί και πέρα τι λάθη έγιναν, αν έγιναν, αν υπήρχαν φρούδες υποσχέσεις από κάποιους ανθρώπους… Στην Ελλάδα όλα τα αφήνουμε για τελευταία στιγμή και αυτό είναι το λάθος μας. Οι ξένοι δεν αστειεύονται. Οι Έλληνες παίκτες λόγω του φιλότιμου μπορεί να δείξουν υπομονή και να μην προσφύγουν. Αλλά ο ξένος παίκτης, ειδικά κάποιος ο οποίος είναι αμετάπειστος με κάποια χαρτιά και κάποιες υποσχέσεις, δεν αστειεύεται. Και το Μαρούσι το πλήρωσε αυτό και είναι αμαρτία μια ομάδα με την παρουσία την τελευταία 14ετία να κινδυνεύει να διαλυθεί από ένα τέτοιο μικρό χρέος. Όλα ξεκίνησαν από τότε που η οικογένεια Βωβού δεν μπόρεσε, λόγω των γνωστών οικονομικών προβλημάτων, να φανεί συνεπής απέναντι στους εργαζόμενους και ένας από αυτούς είναι και ο Χόμαν».
 
Για το πως διορθώνετε η ψυχολογία όταν είσαι στο 0-9: «Το 0-9 είναι σχετικό γιατί δυστυχώς στο ελληνικό πρωτάθλημα φέτος το επίπεδο είναι ακόμα πιο διαφοροποιημένο προς τα κάτω σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Εκεί που λέγαμε πως μια ομάδα μπορεί να σωθεί με 9-10 νίκες, νομίζω ότι φέτος αυτός ο αριθμός θα είναι πολύ μικρότερος. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχουμε μπροστά μας έναν Γολγοθά μπροστά μας. Η ψυχολογία των παικτών, που είναι στην ομάδα από τον Αύγουστο και περιμένουν να ολοκληρωθεί το ρόστερ, αλλά δεν ολοκληρώνεται. Και χάνουν κάποια παιχνίδια. Τρία-τέσσερα τα χάσαμε παλικαρίσια, τα παλέψαμε και χάσαμε στο καλάθι και σε άλλα μετά το 25′, οι άνθρωποι δεν είναι βιονικοί δεν μπορούσαν να αντέξουν και γίναμε εύκολη βορά για τους αντιπάλους. Αυτό φάνηκε και στο προηγούμενο παιχνίδι. Στο 25′ ήμασταν στο -6 και ξαφνικά έγινε ένα 13-0 και εκεί πλέον τα παιδιά, μετά από 30 λεπτά συμμετοχής παρέδωσαν πνεύμα και σώμα».
 
Για το επόμενο παιχνίδι: «Την άλλη Τετάρτη πάμε και παίζουμε στον Άρη, σίγουρα ο Άρης είναι το φαβορί. Είναι ένα παιχνίδι που δεν θα έχουμε άγχος, ειλικρινά το λέω αυτό, δεν είναι στο πρόγραμμα να πας να κερδίσεις. Έχουμε δημιουργήσει ιστορία με τον Άρη, αλλά αυτό που εγώ θέλω και εύχομαι είναι να μπορέσουμε να έχουμε αυτούς τους τρεις παίκτες, που προπονούνται ήδη, για να κερδίσουμε κάποιες ημέρες προπόνησης. Αυτό θα το μάθουμε πολύ γρήγορα, μπορεί και σήμερα ή έστω τη Δευτέρα. Αν δεν τελειώσει το θέμα του Χόμαν οριστικά, θα πούμε ότι πάει η ομάδα και παίζει χωρίς ενίσχυση και ό,τι βγει».
 
Για το επίπεδο του πρωταθλήματος: «Νομίζω πως οι ομάδες έχουν λίγο αποτραβηχτεί από την κορυφή, αρκετά από ό,τι ήταν στο παρελθόν. Δηλαδή ο τελευταίος ή ο προτελευταίος μπορούσαν να κάνουν μια ανέλπιστη νίκη. Νομίζω ότι φέτος δεν είναι τόσο εύκολο να κερδίσει ο 10ος ή ο 11ος τον 1ο, τον 2ο τον 3ο. Δεν έχουν γίνει επίσης πολλές εκτός έδρας νίκες. Αυτό σημαίνει πως οι ομάδες της ουράς δεν είναι απαραίτητο να φτάσουν στον μαγικό αριθμό που λέγαμε, πάμε για εννιά νίκες να σωθούμε. Δεν είναι απόρθητες οι έδρες των μικρών».