Ήταν τέτοιες ημέρες του Ιουνίου, πριν από 31 χρόνια, όταν ο Γιάννης Ιωαννίδης άλλαζε σελίδα στην προπονητική καριέρα του και μετά το κλείσιμο του κύκλου του στην πρώτη μεγάλη αγάπη του, τον Άρη, αναλάμβανε την τεχνική ηγεσία του παλαιόθεν «έρωτα» του και έδινε το σύνθημα για την αναγέννηση του Ολυμπιακού.
Μια αναγέννηση που άρχισε, πριν από τον σχεδιασμό της ομάδας και την απόκτηση του Ζάρκο Πάσπαλι, από την επιλογή της έδρας των «ερυθρολεύκων».
«Ποιο Παπαστράτειο; Ο Ολυμπιακός θα παίζει στο στάδιο «Ειρήνης και Φιλίας» μαζί με 14.000 φιλάθλους. Και είκοσι χιλιάδες να χωρούσαν, θα το γεμίζουμε. Από την έδρα τους, ξεχωρίζουν οι μεγάλες ομάδες από τις άλλες» μου είχε πει στην γωνία Άτλαντος και Αφροδίτης στο Παλαιό Φάληρο που ήταν το σπίτι του στην πρώτη θητεία του στον Ολυμπιακό (1991-96).
Ο Ολυμπιακός «ρίζωσε» στο ΣΕΦ αυτές τις τρείς δεκαετίες και στην έδρα του «χρυσού» για την Εθνική ομάδα, ΕΥΡΩΜΠΑΣΚΕΤ του ’87, οι Πειραιώτες μεγαλούργησαν, κατέκτησαν τίτλους, γνώρισαν και απογοητεύσεις από εντός έδρας ήττες που σηματοδότησαν αποκλεισμούς και απώλειες τίτλων. Στο ΣΕΦ ο Ολυμπιακός έγραψε ιστορία, συνεχίζει να γράφει και αυτό θα κάνει και για τα επόμενα 49 χρόνια.
Μπορεί κατά καιρούς και κυρίως στην προηγούμενη δεκαετία, οι αδελφοί Αγγελόπουλοι να σκέφτηκαν, να αναζήτησαν άλλες επιλογές για την αλλαγή της «ερυθρόλευκης» έδρας και να συζητήθηκε σε προχωρημένο στάδιο με την εταιρία «Ολυμπιακά Ακίνητα Α.Ε.», η μετακόμιση στο πρώην γήπεδο του Ελληνικού, αλλά καμία επιλογή δεν ήταν καλύτερη από την παραμονή στο Νέο Φάληρο.
Αφενός γιατί στον Πειραιά και στην ευρύτερη περιοχή, δεν υπάρχει κλειστό γήπεδο ίδιας χωρητικότητας με το ΣΕΦ, αλλά ούτε και διαθέσιμος χώρος για να χτιζόταν άλλο κλειστό γήπεδο, πέραν των δυσκολιών που θα υπήρχαν με την γραφειοκρατική διαδικασία και το οικονομικό κόστος που θα έπρεπε να καλύψει η Πολιτεία.
Αφετέρου, γιατί και στο Ελληνικό που γκρεμίστηκε, πλέον, η μια εκ των εδρών του Ολυμπιακού τουρνουά 2004, ήταν η έδρα του Πανιωνίου για 2 χρόνια και έπαιξαν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός σε 6 συνεχόμενους τελικούς Κυπέλλου, η απόσταση από τον Πειραιά θα «έβγαζε» τον κόσμο της ομάδας, μακριά από την πόλη που είναι ταυτισμένη με τον «ερυθρόλευκο» σύλλογο.
«Οι συνθήκες έχουν ωριμάσει, πλέον και μπορεί να μην υπάρχουν τα χρήματα του 2004, αλλά υπάρχει άλλη κουλτούρα. Για τις εγκαταστάσεις γίνεται μία τιτάνια προσπάθεια. Έχει δοθεί, ήδη, το γήπεδο των Άνω Λιοσίων στην ΑΕΚ και έχει ανακοινωθεί η παραχώρηση του κλειστού γηπέδου των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων στον Παναθηναϊκό. Η συζήτηση με τον Ολυμπιακό για το ίδιο θέμα με το ΣΕΦ, έχει προχωρήσει και εντός του έτους, ο στόχος είναι να έχει καταλήξει θετικά» είχε πει ο υφυπουργός Αθλητισμού, Λεύτερης Αυγενάκης στον χαιρετισμό του στην πρόσφατη συνέντευξη Τύπου του ΕΣΑΚΕ για τους ημιτελικούς και τους τελικούς της Basket League.
Ο Ολυμπιακός από… ενοικιαστής του ΣΕΦ, θα γίνει ιδιοκτήτης για τον επόμενο μισό αιώνα. Θα αναλάβει το «λίφτινγκ» του ΣΕΦ και την συντήρηση του. Το ΣΕΦ μπορεί να γίνει πιο… μπασκετικό γήπεδο, έχοντας πτυσσόμενες εξέδρες και πίσω από τις δυο μπάσκετες, στα δυο πέταλα, ώστε να αυξηθεί η χωρητικότητα του και οι θεατές στα δυο «πέταλα» του γηπέδου, να βρίσκονται πιο κοντά στον αγωνιστικό χώρο. Υπάρχουν, όμως, τα κουλουάρ του κλειστού στίβου που δεν πρόκειται να καταργηθούν, γιατί αυτό θα σημάνει και… αποβολή του στίβου από το ΣΕΦ. Στο γειτονικό στάδιο «Γ. Καραϊσκάκης», ο στίβος έχασε την θέση του από το 2004 και ουδέποτε βρέθηκε άλλος, ανάλογος χώρος προπόνησης και αγώνων στον Πειραιά, όπως είχε υποσχεθεί η ΕΟΕ.
Ως ιδιοκτήτρια του ΣΕΦ, η ΚΑΕ Ολυμπιακός θα έχει την πλήρη δυνατότητα να αξιοποιήσει τους πολλούς χώρους που υπάρχουν περιμετρικά εντός και εκτός του γηπέδου, την δημιουργία μπουτίκ, εστιατορίων και άλλων καταστημάτων, όπως έχει συμβεί και με το γήπεδο ποδοσφαίρου. Στα κατασκευαστικά σχέδια υπάρχει και η δημιουργία σουιτών στο άνω διάζωμα. Οι θέσεις που θα «χαθούν», θα αναπληρωθούν σε πτυσσόμενες εξέδρες.
Η συμφωνία Πολιτείας-Ολυμπιακού θα είναι πανομοιότυπη με αυτή που έχει γίνει με τον Παναθηναϊκό.
