Με επίσημο έγγραφο στα χέρια του που του επιτρέπει την είσοδο στην Ελλάδα μετά από 25 σχεδόν χρόνια (σ.σ. η σχετική απαγόρευση του επιβλήθηκε το 1990, όταν συνελήφθη για κατοχή ινδικής κάνναβης), ετοιμάζεται να αφιχθεί την Κυριακή (6/4) το πρωί στη Θεσσαλονίκη, ο Μάικ Τζόουνς. Πρώτος ξένος για τον ΠΑΟΚ στο ελληνικό πρωτάθλημα ο Αμερικανός, ο οποίος θα είναι επίσημος προσκεκλημένος του «Δικεφάλου» στην εντός έδρας αναμέτρηση με τον Παναθηναϊκό (6/4).
«Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να επιστρέψω. Θέλω να ευχαριστήσω τον Θεό που θα με αξιώσει να το ζήσω αυτό, γιατί δεν άντεχα άλλο και τον κόσμο του ΠΑΟΚ, που όλα αυτά τα χρόνια κατάφερε με διάφορους τρόπους να κρατήσει το όνομά μου ζωντανό. Ειδικά εδώ στην Κύπρο όπου ζω, ο τρόπος που μου συμπεριφέρθηκαν οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ που με συναντούσαν ήταν συγκινητικός», επισήμανε ο Τζόουνς, μιλώντας στην επίσημη σελίδα της ΚΑΕ ΠΑΟΚ στο διαδίκτυο. Πρόσθεσε αναφέροντας: «Αγωνίστηκα στη μεγάλη Μπαρτσελόνα, έπαιξα στη Σολέ, στον Άρη, αλλά αυτό που συμβαίνει με τον ΠΑΟΚ είναι μοναδικό. Αυτή η συνεργασία ήταν η πρώτη και για τους δυο μας, για την ομάδα, στην οποία ήμουν ο πρώτος της ξένος παίκτης στο πρωτάθλημα και για μένα, που ο ΠΑΟΚ ήταν η πρώτη μου ομάδα στην Ευρώπη και το πρώτο μου επαγγελματικό συμβόλαιο. Δεν μπορώ πραγματικά να εξηγήσω πως αισθάνομαι. Στο μυαλό μου στριφογυρίζουν χιλιάδες αναμνήσεις. Θυμάμαι όλους τους συμπαίκτες μου, τον Μπάνε, τον Μάτζικ, τον Φασούλα, τον Μακαρά, τον Κόρφα, τον Τάκη (Καρατζουλίδης), τον Μπιλ (Μέλις). Ήταν μία πραγματική ομάδα και όλοι τους, όπως μπορούσαν, ήταν με τον τρόπο τους δίπλα μου όλα αυτά χρόνια. Θυμάμαι ότι τελευταίος είχε έρθει στην Κύπρο με τον ΠΑΟΚ ο Νίκος Σταυρόπουλος, με κάλεσε να έρθω κοντά στην ομάδα, μου έδωσε αναμνηστικά, το ίδιο είχε γίνει και λίγα χρόνια νωρίτερα, όταν είχε έρθει στο νησί ο Πρέλεβιτς με τον ΠΑΟΚ ως προπονητής».
Ο Τζόουνς τόνισε στο τέλος: «Η πιο έντονη ανάμνηση που έχω από τον ΠΑΟΚ, ήταν εκείνο το παιχνίδι που κερδίσαμε για πρώτη φορά τον Άρη. Η ομάδα είχε πολλά χρόνια να τον κερδίσει και το πέτυχε στο πρώτο μου παιχνίδι απέναντί του. Θυμάμαι, επίσης, ότι στο πρώτο μου παιχνίδι στο πρωτάθλημα, με τον Πανιώνιο, είχα πετύχει 35 πόντους και με ρώτησαν εάν πιστεύω ότι μπορώ να βγω πρώτος σκόρερ. Απάντησα ”φυσικά” ναι, αλλά δεν μου είχε μιλήσει κανείς ως τότε για τον Γκάλη. Θυμάμαι και το πρώτο παιχνίδι που έπαιξα, ένα φιλικό με μία ομάδα από την Γιουγκοσλαβία. Είχα πετύχει μόλις 2 πόντους στο πρώτο ημίχρονο, κάνοντας και πολλά λάθη, αποτέλεσμα των διαφορετικών κανονισμών σε σχέση με την Αμερική. Την Κυριακή θέλω να δω τους φιλάθλους στο γήπεδο, μου έχει λείψει αυτός ο εκπληκτικός τρόπος που φωνάζουν για την ομάδα. Και δεν θέλω να φωνάξουν το όνομά μου. Θέλω να δω εκείνο το εκπληκτικό σύνθημα που σηκώνουν ψηλά τα χέρια και φωνάζουν ΠΑΟΚ. Αυτό θέλω να φωνάξουν, ΠΑΟΚ και όχι Τζόουνς».
