Ο Φώτης Κατσικάρης μιλά για τις προσδοκίες και τους στόχους της Εθνικής στο Eurobasket, λίγο πριν την έναρξη της διοργάνωσης.
Αναλυτικά όσα δήλωσε ο ομοσπονδιακός τεχνικός στην εφημερίδα «Πράσινη»:
Ποιο στοιχείο λείπει από την Εθνική ομάδα έχοντας ολοκληρώσει την προετοιμασία για το Ευρωμπάσκετ με εννιά φιλικά παιχνίδια;
«Ήταν μια δοκιμασία όλη η προετοιμασία μέσα από τα φιλικά παιχνίδια και τα 14 παιδιά που ήμασταν στα πιο πολλά φιλικά και τα 12 που έμειναν στο Ακρόπολις και ταξιδεύουμε στο Ζάγκρεμπ, όπου θα έπρεπε να δοθεί χρόνος συμμετοχής για να δοκιμάσουμε κάποια σχήματα. Δεν σημαίνει ότι είτε ένα σχήμα πήγε καλά και κάποιο άλλο όχι, ότι υπάρχει πρόβλημα. Ήθελα να βρεθούν όλα τα παιδιά οι 12 παίκτες να είναι σε καλή φυσική κατάσταση και να έχουν καλό ρυθμό. Τώρα μπαίνουμε σε ροτέισον, σε συνθήκες πραγματικού αγώνα, να είναι τα παιδιά έτοιμα να έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και ο καθένας αυτό που μπορεί να δώσει με τον τρόπο που μπορεί να το δώσει αυτό ζητάμε. Τι μας λείπει; Αρκετά πράγματα τα οποία αυτή η ομάδα έχει την ποιότητα και την εμπειρία να τα καλύψει τα πιο πολλά. Είτε στο αμυντικό κομμάτι σε συγκεκριμένες καταστάσεις, είτε στο ριμπάουντ το αμυντικό. Βέβαια, πέρσι δεν είχαμε κερδίσει ούτε σ’ ένα παιχνίδι στα φιλικά την μάχη των ριμπάουντ και στα επίσημα ήμασταν έτοιμοι. Βελτίωση απαιτείται και στο αμυντικό κομμάτι στο πικ εν ρολ. Πάντως, θεωρώ ότι όταν η αδρεναλίνη είναι στα ύψη εκτιμώ ότι τα παιδιά θα βγάλουν τον καλύτερο εαυτό τους».
Η πίεση που δημιουργείται απ’ όλους όσους υποστηρίζουν ότι πρόκειται για την καλύτερη Εθνική όλων των εποχών, θεωρείς ότι μπορεί να κάνει κακό;
«Δεν ξέρω μπορεί να βάζει μια πίεση, αλλά ούτω η άλλος όταν φοράς το εθνόσημο και παίζεις για την Εθνική ομάδα αυτό το στοιχείο από μόνο του δημιουργεί μια πίεση, μια ευθύνη τεράστια. Αντιπροσωπεύσεις μια χώρα μικρή αλλά με τρομερές επιτυχίες στο παγκόσμιο μπάσκετ και ο καθένας από τον ρόλο που έχει, τον πρώτο προπονητή, τον φροντιστή μέχρι τον τελευταίο παίκτη η ευθύνη είναι τεράστια και οι απαιτήσεις του κόσμου είναι μεγάλες γιατί λατρεύει αυτή την ομάδα. Οπότε είναι ένα κομμάτι που ο καθένας πρέπει να το ελέγξει. Δεν ξέρω αν είναι η καλύτερη ομάδα όλων των εποχών, η των τελευταίων ετών, τα χρόνια είναι διαφορετικά, το μπάσκετ αλλάζει αλλά πράγματι είναι μια ομάδα με αρκετό ταλέντο, έχει μυαλό, εμπειρία και αυτό προσπαθούμε να το κάνουμε ένα μείγμα δυνατό για να είναι η ομάδα όσο ανταγωνιστική γίνεται για να πετύχει του στόχους της».
Πόσο δύσκολο είναι να συνθέσεις τόσες διαφορετικές προσωπικότητες παικτών-σταρ και να τους βάλεις να λειτουργήσουν για το καλό του συνόλου;
«Πρέπει να είσαι ειλικρινής σε αυτά που πιστεύεις στις συζητήσεις που κάνεις με τα παιδιά, το τι ζητάς, να τους κοιτάς στα μάτια και να λες αυτό που θέλεις από τον καθένα. Σίγουρα όπως ήταν δύσκολο το κόψιμο κάποιων παιδιών που έκαναν τεράστια προσπάθεια και μπορεί να άξιζαν να είναι στην Εθνική το ίδιο και με τους 12 τώρα με τον καθένα ξεχωριστά συζητάμε πάρα πολύ. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε, αλλά από την πλευρά μου το μόνο που έχω να κάνω είναι να είμαι πολύ ειλικρινής μαζί τους και να τους πω στα ίσια να κάνουν αυτό που ζητάει η ομάδα. Δεν είναι δικό μου καπρίτσιο, αυτές είναι οι ανάγκες της ομάδας. Σίγουρα εγώ είμαι υπεύθυνος βάση της δικής μου φιλοσοφίας και των αποφάσεων αλλά αυτό και για μένα είναι τεράστια πρόκληση ζώντας με αυτά τα παιδιά κάθε ημέρα».
Πιο είναι το μεγάλο «όπλο» της ομάδας ο Αντετοκούνμπο η μήπως κάτι άλλο;
«Νομίζω έχουμε αρκετά όπλα και στην άμυνα και στην επίθεση. Μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά πράγματα. Μπορούμε να παίζουμε εξωπραγματικό μπάσκετ όπως στο πρώτο 10λεπτο με την Τουρκία στο Ακρόπολις. Επίσης, έχουμε δει την ομάδα να υποφέρει και να ανταπεξέρχεται και αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί ξέρουμε ότι ένα τουρνουά δεν είναι ευθεία γραμμή, έχει πολλά πάνω-κάτω και είναι θέμα διαχείρισης, κάθε παιχνιδιού ξεχωριστά και κάθε κατάστασης και αντιπάλου. Θεωρώ ότι έχουμε παίκτες που μπορούν να ανταποκριθούν σε οποιαδήποτε δυσκολία μας παρουσιαστεί».
Μπαίνοντας στο αεροπλάνο με προορισμό το Ζάγκρεμπ με τι θα είσαι ευχαριστημένος στο τέλος της διαδρομής; Όλοι μιλούν για μετάλλιο…
«Το καλό που έχει γίνει με αυτή την ομάδα είναι ότι κάθε ημέρα είναι διαφορετική. Κάθε ημέρα προσπαθούμε να διορθώσουμε κάτι και αυτό πολύ σημαντικό. Υπάρχει ένα κλίμα όχι χαζοχαρούμενο, είναι σοβαροί επαγγελματίες, ισχυρές προσωπικότητες, όλοι το θέλουν να πετύχουμε. Υπάρχει το θέλω η επιθυμία, όμως θέλει κι αυτή σωστό έλεγχο και αυτό που μου αρέσει είναι πως κάθε μέρα, σε κάθε παιχνίδι ότι τους ζητάμε προσπαθούν να το κάνουν. Άλλες φορές δεν βγαίνει άλλες βγαίνει. Το καλό στην σκέψη μπαίνοντας στο αεροπλάνο και μέσα στο τουρνουά είναι να μπούμε σε μια διαδικασία σε κάθε ματς ξεχωριστά, όλα τα παιδιά να νιώθουν καλά και την εμπιστοσύνη αυτή που θα πρέπει να νιώθει ένας αθλητής αντιπροσωπεύοντας την χώρα του να παίξουμε ένα μπάσκετ τέτοιο ώστε να είναι αποτελεσματικό. Είτε τρέχοντας τον αντίπαλο, είτε ακόμη και σε επιθέσεις όπως με την Τουρκία, όπου στο τέλος σε κάθε απόφαση βάραινε η μπάλα…».
Σε προσωπικό επίπεδο έφτασες στο ανώτατο αξίωμα για έναν προπονητή, αναλαμβάνοντας τα ηνία της πιο επιτυχημένης Εθνικής ομάδας. Θεωρείς ότι έχουν έρθει ως τώρα τα πράγματα όπως τα είχες «φτιάξει» στο μυαλό σου;
«Σίγουρα όπως είναι η ζωή του προπονητή βάζεις στόχους, όνειρα, έχεις φιλοδοξίες άλλες φορές βγαίνουν, άλλες όχι. Κινείσαι συνήθως σε μια λεπτή γραμμή, όσον αφορά τις αποφάσεις που πρέπει να πάρεις ως προπονητής. Γι’ αυτό νιώθω ευλογημένος, το έχω πει πρώτος στην ομάδα και μετά οι παίκτες, το να φοράω το εθνόσημο και να έχω την δυνατότητα να αντιπροσωπεύω το ελληνικό μπάσκετ στην Ευρώπη…».
