Ένα από τα παλαιότερα αθλήματα, αφού το πρώτο καταγεγραμμένο παγκόσμιο πρωτάθλημα χρονολογείται από το 1891, με τον Άγγλο Λέβι Λόρενς να κατακτά την πρώτη θέση. Η Άρση Βαρών συμπεριλήφθηκε στο πρόγραμμα των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, όχι όμως και των δεύτερων (1900). Από το 1904 επέστρεψε στο πρόγραμμα και έκτοτε δεν έχει λείψει από κανένα Ολυμπιακό ραντεβού, ενώ έχει χαρίσει μεγάλες συγκινήσεις στους φιλάθλους. Αρχικά ο τρόπος κατάταξης ήταν πολύ απλός, με τους αθλητές να συναγωνίζονται στην άρση με το ένα και με τα δύο χέρια, ενώ για πρώτη και μοναδική φορά το 1904 στο Σεντ Λούις των ΗΠΑ αναδείχθηκαν Ολυμπιονίκες με βάση τη συνολική βαθμολογία τους.
Μεγάλες αλλαγές σημειώθηκαν στο παγκόσμιο συνέδριο του 1913, όταν καθορίστηκαν για πρώτη φορά ενιαίοι κανονισμοί για τις διεθνείς διοργανώσεις και δημιουργήθηκαν 5 κατηγορίες βάρους: 60 κ., 67,5 κ., 75 κ., 82,5 κ. και +82,5 κ.. Με αυτές η άρση βαρών πορεύτηκε έως τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936.
Το 1947 η Διεθνής Ομοσπονδία αποφάσισε να αυξήσει κατά μία τις κατηγορίες και το 1948 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου οι αθλητές αγωνίζονται σε 6 κατηγορίες: 56 κ., 60 κ., 67,5 κ., 75 κ., 82,5 κ., 90κ. και +90 κ..
Σε 7 κατηγορίες οι αθλητές της άρσης βαρών αγωνίστηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1952, 1956, 1960, 1964 και 1968. Η Διεθνής Ομοσπονδία έκρινε ότι έπρεπε να μεγαλώσει η διαφορά βάρους από την πρώτη έως την τελευταία κατηγορία και εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του Μονάχου καθιερώνει μία νέα κατηγορία στα 52 κ., καταργεί την κατηγορία των +90 κιλών και δημιουργεί δύο νέες κατηγορίες, των 100 κιλών και των υπερβαρέων στα +110 κ..
Οι κατηγορίες αυξήθηκαν σε 9 και στο Μόναχο απονεμήθηκαν χρυσά μετάλλια στις κατηγορίες: 52κ., 56 κ., 60 κ., 67,5 κ., 75 κ., 82,5 κ., 90κ., 110 κ. και +110 κ.. Εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων της Μόσχας οι κατηγορίες γίνονται για πρώτη φορά δέκα: 52κ., 56 κ., 60 κ., 67,5 κ., 75 κ., 82,5 κ., 90κ., 100 κ., 110 κ. και +110 κ. και τα μετάλλια τα οποία απονέμονται στους νικητές των Ολυμπιακών Αγώνων αυξάνονται από 27 σε 30.
Έως και τους Ολυμπιακούς της Ατλάντα το 1996 οι κατηγορίες παραμένουν 10, όμως αλλάζουν τα κιλά προκειμένου να δημιουργηθούν νέοι πίνακες εθνικών και παγκοσμίων ρεκόρ. Στην Ατλάντα οι αρσιβαρίστες αγωνίστηκαν στις κατηγορίες 54κ., 59 κ., 64 κ., 70 κ., 76 κ., 83 κ., 91κ., 99 κ., 108 κ. και +108 κ.
Από την 01/01/1998 οι κατηγορίες βάρους μειώθηκαν και πάλι σε 8 όπως τη δεκαετία του ’70 και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Φινλανδίας οι άνδρες αγωνίστηκαν στις κατηγορίες 56 κ., 62 κ., 69 κ., 77 κ., 85 κ., 94 κ., 105 κ. και +105 κ.. Για τις γυναίκες, οι οποίες εντάχθηκαν στο Ολυμπιακό πρόγραμμα για πρώτη φορά πριν από οκτώ χρόνια στο Σίδνεϊ, οι κατηγορίες είναι επτά: 48κ., 53κ., 58κ., 63κ., 67,5κ., 75κ., +75κ.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες τα μετάλλια απονέμονται αποκλειστικά με βάση το σύνολο των κιλών που θα σηκώσει ένας αθλητής. Όμως, στα παγκόσμια και ηπειρωτικά πρωταθλήματα η κάθε κίνηση χαρίζει και ξεχωριστό μετάλλιο. Έτσι, από το 1924 τα μετάλλια τα οποία μοιράζονταν στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα έγιναν πέντε στις εξής κινήσεις: ντεβελοπέ, αρασέ και ζετέ με το ένα χέρι, αρασέ και ζετέ με τα δύο χέρια. Από το 1928 και έως και το 1972 οι κινήσεις περιορίζονται σε τρεις: ντεβελοπέ, αρασέ και ζετέ με τα δύο χέρια. Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου το ντεβελοπέ καταργήθηκε και το άθλημα της Άρσης Βαρών διεξάγεται με τη σύγχρονη μορφή του και οι αθλητές αγωνίζονται στο αρασέ, το ζετέ και το σύνολο. Σε κάθε κίνηση ο αθλητής έχει δικαίωμα να εκτελέσει τρεις προσπάθειες.
Η μοναδική σύγχρονη διαφοροποίηση έχει να κάνει με τον «κανονισμό του ενός κιλού». Έως το 2005, οι αθλητές υποχρεούνταν να βάζουν στη μπάρα αριθμό κιλών πολλαπλάσιο του 2,5 εκτός κι αν προσπαθούσαν να καταρρίψουν ρεκόρ όπου μπορούσαν να προσθέσουν ακόμη και μισό κιλό. Με κανονισμό που επικυρώθηκε στο ετήσιο συνέδριο της IWF, η αύξηση του βάρους γίνεται πλέον κατά ένα κιλό κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα να τροποποιηθούν όλα τα παγκόσμια ρεκόρ που υφίσταντο μέχρι τότε. Στις περιπτώσεις που τα ρεκόρ ήταν σε δεκαδικούς αριθμούς, αντικαταστάθηκαν με ακέραιους.
Οι μεγάλες μορφές των προηγούμενων Ολυμπιακών Αγώνων
ΠΥΡΡΟΣ ΔΗΜΑΣ
Το «Λιοντάρι της Χειμάρρας» είναι ο κορυφαίος αθλητής που έχει αναδείξει η χώρα μας, όχι μόνο στην Αρση Βαρών αλλά γενικότερα στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων. Βορειοηπειρώτης, που γεννήθηκε στις 13 Οκτωβρίου του 1971 στην αλβανική πόλη και επέστρεψε στις ρίζες του το 1991 για να αλλάξει τον ρου της ιστορίας του ελληνικού αθλητισμού. Μαζί με τη Βούλα Πατουλίδου, το 1992 στη Βαρκελόνη, χάρισαν στη χώρα μας τα πρώτα χρυσά μετάλλια μετά από 12 χρόνια και ακολούθησε η εκτόξευση της ελληνικής Αρσης Βαρών και η δημιουργία της «Dream Team». Ο Πύρρος κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο τόσο το 1996 στην Ατλάντα (κατηγ. 83κ.) με 392,5 κιλά στο σύνολο, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα, σ΄έναν συγκλονιστικό αγώνα (κατηγ. 85κ.) νίκησε τον Γεωργιανό Ασανίτζε και τον Γερμανό Χούστερ στη διαφορά σωματικού βάρους, αφού κι οι τρεις σήκωσαν 390 κιλά! Ο Δήμας αποθεώθηκε το 2004 από τους συμπατριώτες του, όταν στην ίδια κατηγορία κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο (377,5κ.) και στη συνέχεια έβγαλε τα παπούτσια του και τα άφησε πάνω στο πλατώ του Ολυμπιακού Κέντρου Αρσης Βαρών της Νίκαιας, υποδηλώνοντας το τέλος της καριέρας του.
ΝΑΪΜ ΣΟΥΛΕΪΜΑΝΟΓΛΟΥ
Ο θρυλικός «Ηρακλής τσέπης» γεννήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 1967 στο Πτίτσαρ της Βουλγαρίας, ως Νάμεν Σαλαμάνοφ. Αυτομόλησε το 1987 στην Τουρκία, άλλαξε όνομα και κατέκτησε χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια το 1988 στη Σεούλ (60κ.) με 342,5κ. (152,5+190), το 1992 στη Βαρκελώνη (60κ.) με 320 κ. (142,5+177,5) και το 1996 στην Ατλάντα (64κ.) με 335 κ. (147,5+187,5), μετά από συγκλονιστική μάχη με τον Βαλέριο Λεωνίδη. Επίσης, στέφθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής σε επτά διοργανώσεις, το 1985 και το 1986 με τα χρώματα της Βουλγαρίας και στη συνέχεια (1989, 1991, 1993, 1994, 1995) με την Τουρκία. Κατέρριψε συνολικά 46 παγκόσμια ρεκόρ. Όμως, έχασε την ευκαιρία να γίνει ο μοναδικός αθλητής της Άρσης Βαρών με τέσσερα χρυσά Ολυμπιακά μετάλλιά, όταν έκανε τρεις άκυρες προσπάθειες στο αρασέ, στους Αγώνες του Σίδνεϊ.
ΧΑΛΙΛ ΜΟΥΤΛΟΥ
Μέγας θαυμαστής, αλλά και διάδοχος του Σουλεϊμάνογλου ήταν ο Χαλίλ Μουτλού. Γεννήθηκε στις 14 Ιουλίου 1973 με το όνομα Χούμπεν Χούμπενοφ στο Πόστνικ της Βουλγαρίας. Πήρε σε πολύ μικρή ηλικία την τουρκική υπηκοότητα και εκπροσώπησε για πρώτη φορά τη χώρα του στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης, όταν ήταν 19 ετών. Από τότε ο «ευτυχισμένος» (Μουτλού στα τούρκικα) κατέκτησε τρία διαδοχικά χρυσά μετάλλια στην Ατλάντα, το Σίδνεϊ και την Αθήνα, ενώ δημιούργησε μία άνευ προηγουμένου «αυτοκρατορία» στα ελαφρά βάρη με 12 χρυσά σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα και 16 σε Ευρωπαϊκά! Από το 1995 έως το Απρίλιο του 2008 δεν έχασε ποτέ (!) και μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες είχε ως στόχο να γίνει ο πρώτος αθλητής στην ιστορία με τέσσερις πρωτιές σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Ομως, ανακοίνωσε ότι δεν πρόκειται να ταξιδεύσει στο Πεκίνο και δεδομένου ότι έχει κλείσει πλέον τα 35, μάλλον δεν θα ανεβεί ξανά στα πλατώ.
ΓΙΟΥΡΙΚ ΒΑΡΝΤΑΝΙΑΝ
Γεννήθηκε στις 18 Ιουνίου του 1956 στο Ερεβάν που τότε ανήκε στη Σοβιετική Ένωση. Στέφθηκε χρυσός ολυμπιονίκης το 1980 στη Μόσχα με επίδοση 400 κιλών στην κατηγορία των 82,5 κ. (177,5+222,5). Κατέκτησε επτά φορές τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή το 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1983, 1985 και κατέρριψε συνολικά 40 φορές το παγκόσμιο ρεκόρ.
ΛΕΟΝΙΝΤ ΙΒΑΝΟΒΙΤΣ ΖΑΜΠΟΤΙΝΣΚΙ
Γεννήθηκε το 1938 στο Ζαπορόζιε της Ουκρανίας. Στην ιστορία έχουν μείνει οι μονομαχίες με τον συμπατριώτη του (με τα χρώματα της Σοβιετικής Ένωσης) Γιούρι Βλασόφ, στην κατηγορία των υπερβαρέων. Ο Ζαμποτίνσκι, που το βάρος του ξεπερνούσε τα 150 κιλά, ήταν χρυσός ολυμπιονίκης το 1964 στο Τόκιο με επίδοση 432,5 κ. (132,5+135+165) και το 1968 στην Πόλη του Μεξικού με επίδοση 437,5 κ. (135+135+167,5), παγκόσμιος πρωταθλητής το 1964, 1965, 1968 και πέτυχε 19 παγκόσμια ρεκόρ.
ΤAMIO TOMI KONO
Γεννήθηκε στην Ιαπωνία το 1930 και η οικογένειά του μετακόμισε στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Τόμι Κόνο έχει να παρουσιάσει μοναδικά επιτεύγματα αφού κατέκτησε δύο χρυσά (1952, 1956) και ένα ασημένιο (1960) Ολυμπιακό μετάλλιο σε τρεις διαφορετικές κατηγορίες: 67.5, 82,5 και 75 κιλά αντίστοιχα! Επίσης, κατέρριψε παγκόσμια ρεκόρ σε τέσσερις κατηγορίες σωματικού βάρους! Καθόλου άσχημα για έναν αθλητή που όταν ήταν παιδί αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα άσθματος. Ακόμη και σήμερα, όμως, η περίπτωση του Κόνο που αυξομείωνε μονίμως το βάρος του χωρίς να χάνει τη δύναμή του, παραμένει μοναδική.
ΒΑΣΙΛΙ ΑΛΕΞΕΓΕΦ
Τη δεκαετία του 1970 ο Βασίλι Αλεξέγεφ ανέβασε το δείκτη των ανθρωπίνων δυνατοτήτων στην άρση βαρών. Ο γίγαντας από το Ριαζάν της Ρωσίας, γεννήθηκε την 1η Ιουλίου του 1942, έχει ύψος 1.86 και το βάρος του έφτανε τα 162 κιλά. Έγινε ο πρώτος αθλητής που ανύψωσε συνολικά περισσότερα από 600 κιλά και στις τρεις κινήσεις, ντεβελοπέ, αρασέ, ζετέ, και αναδείχθηκε χρυσός ολυμπιονίκης το 1972 στο Μόναχο με 640 κ. (235+175+230). Επανέλαβε τον άθλο του το 1976 στο Μόντρεαλ με 440 κ. σε δύο κινήσεις (185+255). Παγκόσμιος πρωταθλητής το 1970, 1976, 1977, ήταν κάτι σαν τον… Σεργκέι Μπούμπκα της Άρσης Βαρών, αφού η κυβέρνηση της ΕΣΣΔ τον πριμοδοτούσε με ποσό από 700 έως 1.500 δολάρια για κάθε παγκόσμιο ρεκόρ και ο Αλεξέγεφ κατέρριψε 80 μεταξύ του 1970 και του 1978! Μια τεράστια προσωπικότητα στην ιστορία του αθλητισμού, που τον ελεύθερό του χρόνο συνέλλεγε κρυστάλλινα ποτήρια, έπινε κονιάκ από την Αρμενία, διάβαζε Λένιν, μετέφραζε έργα του Τζακ Λόντον και άκουγε τους δίσκους του Τομ Τζόουνς.
ΒΑΛΝΤΕΜΑΡ ΜΠΑΖΑΝΟΦΣΚΙ
Ο νυν πρόεδρος (από το 1999) της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας Άρσης Βαρών, υπήρξε σπουδαίος αθλητής. Γεννήθηκε το 1935 και με τα χρώματα της Πολωνίας έλαβε μέρος σε τέσσερις Ολυμπιακούς Αγώνες (1960, 1964, 1968, 1972), κατακτώντας στην κατηγορία 67,5κ. δύο χρυσά μετάλλια, το 1964 στο Τόκιο και το 1968 στην Πόλη του Μεξικού. Πέντε φορές παγκόσμιος πρωταθλητής (1961, 1964, 1965, 1968, 1969), κατέρριψε συνολικά 25 παγκόσμια ρεκόρ στην καριέρα του.
ΝΟΡΜΠΕΡΤ ΣΕΜΑΝΣΚΙ
Θεωρείται ως ο κορυφαίος αρσιβαρίστας που έχουν αναδείξει οι ΗΠΑ. Γεννήθηκε στις 30 Μαΐου του 1924 στο Ντιτρόιτ και έλαβε μέρος τέσσερις φορές σε Ολυμπιακούς Αγώνες κατακτώντας ισάριθμα μετάλλια. Ασημένιο το 1948 (κατηγ. +82,5κ.), χρυσό το 1952 (90κ.), χάλκινα το 1960 και το 1964 (+90κ.). Μάλιστα στην τελευταία του διοργάνωση, στο Τόκιο, προερχόταν από σοβαρό τραυματισμό στη μέση και οι γιατροί τού είχαν πει ότι δύσκολα θα μπορούσε να περπατήσει ξανά! Κι όμως, σε ηλικία 40 ετών κατάφερε να κερδίσει ένα τέταρτο Ολυμπιακό μετάλλιο, κάτι που μόνο ο Γερμανός Ρόνι Βέλερ έχει καταφέρει. Ο Σεμάνσκι είχε κατακτήσει επίσης τρία χρυσά και τρία ασημένια σε παγκόσμια πρωταθλήματα, ήταν πρωταθλητής στους Παναμερικανικούς Αγώνες και εγκατέλειψε την Άρση Βαρών το 1972, λίγο πριν μπει στην 6η δεκαετία της ζωής του.
ΜΑΡΙΑ ΙΖΑΜΠΕΛ ΟΥΡΟΥΤΙΑ
Η περίπτωσή της, μοναδική στα χρονικά. Το 1988 εκπροσώπησε την Κολομβία στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ, στη δισκοβολία. Δώδεκα χρόνια αργότερα χάριζε στη χώρα της το πρώτο και μοναδικό χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο, ως αθλήτρια της Άρσης Βαρών! Η Μαρία Ιζαμπέλ Ουρούτια γεννήθηκε στις 25 Μαρτίου του 1965 στην Καντελάρια. Ξεκίνησε να ασχολείται με το στίβο και είχε αρκετές διακρίσεις στους Παναμερικανικούς Αγώνες, τόσο στη δισκοβολία όσο και στη σφαιροβολία. Μέχρι που άρχισε να εξασκείται -παράλληλα- στην Άρση Βαρών. Μάλιστα, ένα χρόνο μετά τους Ολυμπιακούς της Σεούλ κατέκτησε τρία ασημένια μετάλλια στο Παγκόσμιο του Μάντσεστερ, στην κατηγορία 82,5κ. Από τότε σάρωσε τα μετάλλια στα παγκόσμια πρωταθλήματα που συμμετείχε, αποτελώντας μία από τις (ελάχιστες) «σφήνες» στους διαδοχικούς θριάμβους των Κινέζων αθλητριών. Στο Σίδνεϊ ήταν πλέον 35 ετών, όταν σήκωσε 245 κιλά και πήρε το χρυσό στην κατηγορία 75κ., στη διαφορά σωματικού βάρους από τη Νιγηριανή Ογκμπέιφο και την Κούο από την Ταϊπέι.
Τα μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες
1896
Ένα χέρι
1. Λόντσεστον Έλιοτ (Βρετανία) 71
2. Βίγκο Γένσεν (Δανία) 57
3. Αλέξανδρος Νικολόπουλος (Ελλάδα) 57
Δύο χέρια
1. Βίγκο Γένσεν (Δανία) 111,5
2. Έλιοτ Λόντσεστον (Βρετανία) 111,5
3. Σωτήρης Βέρσης (Ελλάδα) 100
1904
Δύο χέρια
1. Περικλής Κακούσης (Ελλάδα) 111,70
2. Όσκαρ Οστχοφ (ΗΠΑ) 84,37
3. Φρανκ Κούνγκλερ (ΗΠΑ) 79,61
Συνολική Βαθμολογία
1. Όσκαρ Οστχοφ (ΗΠΑ) 48 βαθμοί
2. Φρέντρικ Γουΐντερς (ΗΠΑ) 45 β.
3. Φρανκ Κούνγκλερ (ΗΠΑ) 10 β.
1906 (μεσοολυμπιάδα)
Ένα χέρι
1. Γιόζεφ Στάινμπαχ (Αυστρία) 73,75
2. Τούλιο Καμιλότι (Ιταλία) 73,75
3. Χάινριχ Σνάιντεραϊτ (Γερμανία) 70,75
Δύο χέρια
1. Δημήτρης Τόφαλος (Ελλάδα) 142,4
2. Γιόζεφ Στάινμπαχ (Αυστρία) 136,5
3. Αλεξάντρ Μασπόλ (Γαλλία) 129,5
Χάινριχ Ροντλ (Γερμανία) 129,5
Χάινριχ Σνάιντεραϊτ (Γερμανία) 129,5
1920
Κατηγ. 60κ.
1. Φρανσουά ντε Χες (Βέλγιο) 220
2. Άλφρεντ Σμιντ (Εσθονία) 210
3. Γιουτζίν Ρίτερ (Ελβετία) 210
Κατηγ. 67,5κ.
1. Άλφρεντ Νόιλαντ (Εσθονία) 257,5
2. Λουΐ Βιλικέ (Βέλγιο) 240
3. Φλοριμόν Ρουμς (Βέλγιο) 230
Κατηγ. 75κ.
1. Ανρί Γκανσέ (Γαλλία) 245
2. Πιέτρο Μπιάνκι (Ιταλία) 235
3. Άλμπερτ Πέτερσον (Σουηδία) 235
Κατηγ. 82,5κ.
1. Ερνέστ Καντέν (Γαλλία) 295
2. Φριτζ Ούνενμπεργκερ (Ελβετία) 277,5
3. Έρικ Πέτερσον (Σουηδία) 267,5
Κατηγ. +82,5κ.
1. Φιλίπο Μποτίνο (Ιταλία) 265
2. Γιόζεφ Άλζιν (Λουξεμβούργο) 260
3. Λουΐ Μπερνό (Γαλλία) 255
1924
Κατηγ. 60κ.
1. Πιερίνο Γκαμπέτι (Ιταλία) 402,5
2. Αντρέας Στάντλερ (Αυστρία) 385
3. Άρθουρ Ράινμαν (Ελβετία) 382,5
Κατηγ. 67,5κ.
1. Εντμόντ Ντεκοτινιέ (Γαλλία) 440
2. Άντον Ζβέρινα (Αυστρία) 427,5
3. Μπόχουμιλ Ντούρντις (Τσεχοσλοβακία) 425
Κατηγ. 75κ.
1. Κάρλο Γκαλιμπέρτι (Ιταλία) 492,5
2. Άλφρεντ Νόιλαντ (Εσθονία) 455
3. Γιάαν Κίκας (Εσθονία) 450
Κατηγ. 82,5κ.
1. Σαρλ Ριγκουλό (Γαλλία) 502,5
2. Φριτζ Ούνενμπεργκερ (Ελβετία) 490
3. Λέοπολντ Φρίντριχ (Αυστρία) 490
Κατηγ. +82,5κ.
1. Τζουζέπε Τονάνι (Ιταλία) 517,5
2. Φραντζ Άιγκνερ (Αυστρία) 515
3. Χάαραλντ Τάμερ (Εσθονία) 497,5
1928
Κατηγ. 60κ.
1. Φραντζ Άντρισεκ (Αυστρία) 287,5
2. Πιερίνο Γκαμπέτι (Ιταλία) 282,5
3. Χανς Βέλπερτ (Γερμανία) 282,5
Κατηγ. 67,5κ.
1. Χανς Χάας (Γερμανία) 322,5
-. Κουρτ Χέλμπιγκ (Αυστρία) 322,5
3. Φερνάντ Αρνού (Γαλλία) 302,5
Κατηγ. 75κ.
1. Ροζέρ Φρανσουά (Γαλλία) 335
2. Κάρλο Γκαλιμπέρτι (Ιταλία) 332,5
3. Αουγκούστ Σέφερ (Ολλανδία) 327,5
Κατηγ. 82,5κ.
1. Μοχάμεντ Ελ Σαγέντ (Αίγυπτος) 355
2. Λουΐ Οστέν (Γαλλία) 352,5
3. Γιοχάνες Φερέγιεν (Ολλανδία) 337,5
Κατηγ. +82,5κ.
1. Γιόζεφ Στράσμπεργκερ (Γερμανία) 372,5
2. Άρνολντ Λούχααρ (Εσθονία) 360
3. Γιάρολσαβ Σκόμπλα (Τσεχοσλοβακία) 357,5
1932
Κατηγ. 60κ.
1. Ρεϊμόν Σουβινί (Γαλλία) 287,5
2. Χανς Βέλπερτ (Γερμανία) 282,5
3. Άντονι Τερλάζο (ΗΠΑ) 280
Κατηγ. 67,5κ.
1. Ρενέ Ντιβερζέ (Γαλλία) 325
2. Χανς Χάας (Αυστρία) 307,5
3. Γκαστόν Πιερίνι (Ιταλία) 302,5
Κατηγ. 75κ.
1. Ρούντολφ Ισμαΐρ (Γερμανία) 345
2. Κάρλο Γκαλιμπέρτι (Ιταλία) 340
3. Καρλ Χίπφινγκερ (Αυστρία) 337,5
Κατηγ. 82,5κ.
1. Λουΐ Οστέν (Γαλλία) 365
2. Σεντ Όλσεν (Δανία) 360
3. Χένρι Ντούι (ΗΠΑ) 330
Κατηγ. +82,5κ.
1. Γιάροσλαβ Σκόμπλα (Τσεχοσλοβακία) 380
2. Βάτσλαβ Πενίτσκα (Τσεχοσλοβακία) 377,5
3. Γιόζεφ Στρασμπέργκερ (Γερμανία) 377,5
1936
Κατηγ. 60κ.
1. Άντονι Τερλάζο (ΗΠΑ) 312,5
2. Σαλέχ Μοχάμεντ Σολιμάν (Αίγυπτος) 305
3. Ιμπραΐμ Χασάν Σαμς (Αίγυπτος) 300
Κατηγ. 67,5κ.
1. Ρόμπερτ Φάιν (Αυστρία) 342,5
-. Ανουάρ Μοχάμεντ Μεσμπάχ (Αίγυπτος) 342,5
3. Καρλ Γιάνσεν (Γερμανία) 327,5
Κατηγ. 75κ.
1. Χαντρ Σαγιέντ Ελ Τουνί (Αίγυπτος) 387,5
2. Ρούντολφ Ισμαΐρ (Γερμανία) 352,5
3. Άντολφ Βάγκνερ (Γερμανία) 352,5
Κατηγ. 82,5κ.
1. Λουΐ Οστέν (Γαλλία) 372,5
2. Γιουτζίν Ντόιτς (Γερμανία) 365
3. Ιμπραΐμ Ουασίφ (Αίγυπτος) 360
Κατηγ. +82,5κ.
1. Γιόζεφ Μάγκνερ (Γερμανία) 410
2. Βάτσλαβ Πένιτσκα (Τσεχοσλοβακία) 402,5
3. Άρνολντ Λούχααρ (Εσθονία) 400
1948
Κατηγ. 56κ.
1. Τζόζεφ Ντε Πιέτρο (ΗΠΑ) 307,5
2. Τζούλιαν Κρόις (Μ. Βρετανία) 297,5
3. Ρίτσαρντ Τομ (ΗΠΑ) 295
Κατηγ. 60κ.
1. Μαχμούντ Φαγιάντ (Αίγυπτος) 332,5
2. Ρόντνι Γουάιλκς (Τρίνινταντ & Τομπ.) 317,5
3. Μοχάμαντ Τζαφάρ Σαλμασί (Ιράν) 312,5
Κατηγ. 67,5κ.
1. Ιμπραΐμ Χασάν Σαμς (Αίγυπτος) 360
2. Ατία Χαμούντα (Αίγυπτος) 360
3. Τζέιμς Χάλιντεϊ (Μ. Βρετανία) 340
Κατηγ. 75κ.
1. Φρανκ Σπέλμαν (ΗΠΑ) 390
2. Πίτερ Τζορτζ (ΗΠΑ) 382,5
3. Κιμ Σουνγκ Γιπ (Κορέα) 380
Κατηγ. 82,5κ.
1. Στάνλεϊ Στάντσικ (ΗΠΑ) 417,5
2. Χάρολντ Σάκατα (ΗΠΑ) 380
3. Γκόστα Μάγκνουσον (Σουηδία) 375
Κατηγ. +82,5κ.
1. Τζον Ντέιβις (ΗΠΑ) 452,5
2. Νόρμπερτ Σεμάνσκι (ΗΠΑ) 425
3. Έιμπρααμ Καριτέ (Ολλανδία) 412,5
1952
Κατηγ. 56κ.
1. Ιβάν Ουντόντοφ (ΕΣΣΔ) 315
2. Μαχμούντ Ναμτζού (Ιράν) 307,5
3. Αλί Μιζράι (Ιράν) 300
Κατηγ. 60κ.
1. Ραφαέλ Τσιμισκιάν (ΕΣΣΔ) 337,5
2. Νικολάι Σακσόνοφ (ΕΣΣΔ) 332,5
3. Ρόντνι Γουάιλκς (Τρίνινταντ & Τομπ.) 322,5
Κατηγ. 67,5κ.
1. Τάμιο Κόνο (ΗΠΑ) 362,5
2. Γεβγκένι Λοπατιν (ΕΣΣΔ) 350
3. Βέρντι Μπαρμπέρις (Αυστραλία) 350
Κατηγ. 75κ.
1. Πίτερ Τζορτζ (ΗΠΑ) 400
2. Τζέρι Γκράτον (Καναδάς) 390
3. Κιμ Σουνγκ Γιπ (Κορέα) 382,5
Κατηγ. 82,5κ.
1. Τροφίμ Λομάκιν (ΕΣΣΔ) 417,5
2. Στάνλεϊ Στάντσικ (ΗΠΑ) 415
3. Αρκάντι Βορομπίεφ (ΕΣΣΔ) 407,5
Κατηγ. 90κ.
1. Νόρμπερτ Σεμάνσκι (ΗΠΑ) 445
2. Γκριγκόρι Νόβακ (ΕΣΣΔ) 410
3. Λένοξ Κίλγκουρ (Τρίνινταντ & Τομπ.) 402,5
Κατηγ. +90κ.
1. Τζον Ντέιβις (ΗΠΑ) 460
2. Τζέιμς Μπράντφορντ (Μ. Βρετανία) 437,5
3. Ουμπέρτο Σελβέτι (Αργεντινή) 432,5
1956
Κατηγ. 56κ.
1. Τσάρλς Βίντσι (ΗΠΑ) 342,5
2. Βλαντιμίρ Στόγκοφ (ΕΣΣΔ) 337,5
3. Μαχμούντ Ναμτζού (Ιράν) 332,5
Κατηγ. 60κ.
1. Άιζακ Μπέργκερ (ΗΠΑ) 352,5
2. Γεβγκένι Μινάγεφ (ΕΣΣΔ) 342,5
3. Μάριαν Ζιελίνσκι (Πολωνία) 335
Κατηγ. 67,5κ.
1. Ιγκόρ Ρίμπακ (ΕΣΣΔ) 380
2. Ραφαέλ Χαμπουντίνοφ (ΕΣΣΔ) 372,5
3. Κιμ Τσανγκ Χέε (Κορέα) 370
Κατηγ. 75κ.
1. Φίοντορ Μπογκντανόφσκι (ΕΣΣΔ) 420
2. Πίτερ Τζορτζ (ΗΠΑ) 412,5
3. Ερμάνο Πινιάτι (Ιταλία) 382,5
Κατηγ. 82,5κ.
1. Τάμιο Κόνο (ΗΠΑ) 447,5
2. Βασίλις Στεπάνοφς (ΕΣΣΔ) 427,5
3. Τζέιμς Τζορτζ (ΗΠΑ) 417,5
Κατηγ. 90κ.
1. Αρκάντι Βορόμπιοφ (ΕΣΣΔ) 462,5
2. Ντέιβιντ Σέπαρντ (ΗΠΑ) 442,5
3. Ζαν Ντεμπούφ (Γαλλία) 425
Κατηγ. +90κ.
1. Πολ Αντερσον (ΗΠΑ) 500
2. Ουμπέρτο Σελβέτι (Αργεντινή) 500
3. Αλμπέρτο Πιγκαϊάνι (Ιταλία) 452,5
1960
Κατηγ. 56κ.
1. Τσαρλς Βίντσι (ΗΠΑ) 345
2. Γιοσινόμπου Μιγιάκε (Ιαπωνία) 337,5
3. Εσμαΐλ Ελμκάχ (Ιράν) 330
Κατηγ. 60κ.
1. Γεβγκένι Μινάγεφ (ΕΣΣΔ) 372,5
2. Άιζαακ Μπέργκερ (ΗΠΑ) 362,5
3. Σεμπαστιάνο Μανιρόνι (Ιταλία) 352,5
Κατηγ. 67,5κ.
1. Βίκτορ Μπουσούγεφ (ΕΣΣΔ) 397,5
2. Ταν Χόουε Λιανγκ (Σιγκαπούρη) 380
3. Αμπντούλ Ουαχίντ Αζίζ (Ιράκ) 380
Κατηγ. 75κ.
1. Αλεξάντερ Κουρίνοφ (ΕΣΣΔ) 437,5
2. Τάμιο Κόνο (ΗΠΑ) 427,5
3. Γκιόζο Βέρες (Ουγγαρία) 405
Κατηγ. 82,5κ.
1. Ιρένεουζ Παλίνσκι (Πολωνία) 442,5
2. Τζέιμς Τζορτζ (ΗΠΑ) 430
3. Γιαν Μπόχενεκ (Πολωνία) 420
Κατηγ. 90κ.
1. Αρκάντι Βορομπίεφ (ΕΣΣΔ) 472,5
2. Τορφίμ Λομάκιν (ΕΣΣΔ) 457,5
3. Λούις Μάρτιν (Μ. Βρετανία) 445
Κατηγ. +90κ.
1. Γιούρι Βλασόφ (ΕΣΣΔ) 537,5
2. Τζέιμς Μπράντφορντ (ΗΠΑ) 512,5
3. Νόρμπερτ Σεμάνσκι (ΗΠΑ) 500
1964
Κατηγ. 56κ.
1. Αλεξέι Βαχόνιν (ΕΣΣΔ) 357,5
2. Ίμρε Φόλντι (Ουγγαρία) 355
3. Σίρο Ισινοσέκι (Ιαπωνία) 347,5
Κατηγ. 60κ.
1. Γιοσινόμπου Μιγιάκε (Ιαπωνία) 397,5
2. Άιζαακ Μπέργκερ (ΗΠΑ) 382,5
3. Μιέτσισλαβ Νόβακ (Πολωνία) 377,5
Κατηγ. 67,5κ.
1. Βάλντεμαρ Μπαζανόφσκι (Πολωνία) 437,5
2. Βλαντιμίρ Καπλούνοφ (ΕΣΣΔ) 422,5
3. Μάριαν Ζιελίνσκι (Πολωνία) 420
Κατηγ. 75κ.
1. Χανς Ζντραζίλα (Τσεχοσλοβακία) 445
2. Βίκτορ Κουρέντσοφ (ΕΣΣΔ) 440
3. Μασάσι Οχούτσι (Ιαπωνία) 437,5
Κατηγ. 82,5κ.
1. Ρούντολφ Πλιούκφελντερ (ΕΣΣΔ) 475
2. Γκέζα Τότ (Ουγγαρία) 467,5
3. Γκιόζο Βέρες (Ουγγαρία) 467,5
Κατηγ. 90κ.
1. Βλαντιμίρ Γκολοβάνοφ (ΕΣΣΔ) 487,5
2. Λούις Μάρτιν (Μ. Βρετανία) 475
3. Ιρένεουζ Παλίνσκι (Πολωνία) 467,5
Κατηγ. +90κ.
1. Λεονίντ Ζαμποτίνσκι (ΕΣΣΔ) 572,5
2. Γιούρι Βλασόφ (ΕΣΣΔ) 570
3. Νόρμπερτ Σεμάνσκι (ΗΠΑ) 500
1968
Κατηγ. 56κ.
1. Μοχάμαντ Νασίρι (Ιράν) 367,5
2. Ίμρε Φόλντι (Ουγγαρία) 367,5
3. Χένρικ Τρεμπίτσκι (Πολωνία) 357,5
Κατηγ. 60κ.
1. Γιοσινόμπου Μιγιάκε (Ιαπωνία) 392,5
2. Ντίτο Σανίτζε (ΕΣΣΔ) 387,5
3. Γιοσιγιούκι Μιγιάκε (Ιαπωνία) 385
Κατηγ. 67,5κ.
1. Βάλντεμαρ Μπαζανόφσκι (Πολωνία) 437,5
2. Παρβίζ Τζαλαγιέρ (Ιράν) 422,5
3. Μάριαν Ζιελίνσκι (Πολωνία) 420
Κατηγ. 75κ.
1. Βίκτορ Κουρέντσοφ (ΕΣΣΔ) 475
2. Μασάσι Οχούτσι (Ιαπωνία) 455
3. Κάρολι Μπάκος (Ουγγαρία) 440
Κατηγ. 82,5κ.
1. Μπόρις Σελίτσκι (ΕΣΣΔ) 485
2. Βλαντιμίρ Μπελιάγεφ (ΕΣΣΔ) 485
3. Νόρμπερτ Όζιμεκ (Πολωνία) 472,5
Κατηγ. 90κ.
1. Κάαρλο Κανγκασνιέμι (Φινλανδία) 517,5
2. Γιάαν Ταλτς (ΕΣΣΔ) 507,5
3. Μάρεκ Γκόλαμπ (Πολωνία) 495
Κατηγ. +90κ.
1. Λεονίντ Ζαμποτίνσκι (ΕΣΣΔ) 572,5
2. Σερζ Ρέντινγκ (Βέλγιο) 555
3. Τζόζεφ Νταμπ (ΗΠΑ) 500
1972
Κατηγ. 52κ.
1. Ζίγκμουντ Σμάλτσερζ (Πολωνία) 337,5
2. Λάγιος Σουτς (Ουγγαρία) 330
3. Σάντορ Χόλτζραϊτερ (Ουγγαρία) 327,5
Κατηγ. 56κ.
1. Ίμρε Φόλντι (Ουγγαρία) 377,5
2. Μαχάμαντ Νασίρι (Ιράν) 370
3. Γκενάντι Τσέτιν (ΕΣΣΔ) 367,5
Κατηγ. 60κ.
1. Νοράιρ Νουρικιάν (Βουλγαρία) 402,5
2. Ντίτο Σανίτζε (ΕΣΣΔ) 400
3. Γιάνος Μπένεντεκ (Ουγγαρία) 390
Κατηγ. 67,5κ.
1. Μουχάρμπι Κιρζίνοφ (ΕΣΣΔ) 460
2. Μλάντεν Κούτσεφ (Βουλγαρία) 450
3. Ζμπίγκνιεβ Κάτσμαρεκ (Πολωνία) 437,5
Κατηγ. 75κ.
1. Γιόρνταν Μπίκοφ (Βουλγαρία) 485
2. Μοχάμεντ Τραμπουλσί (Λίβανος) 472,5
3. Αλνσέλμο Σιλβίνο (Ιταλία) 470
Κατηγ. 82,5κ.
1. Λιφ Γένσεν (Νορβηγία) 507,5
2. Νόρμπερτ Όζιμεκ (Πολωνία) 497,5
3. Γκιόργκι Χόρβατ (Ουγγαρία) 495
Κατηγ. 90κ.
1. Άντον Νικόλοφ (Βουλγαρία) 525
2. Ατανάς Σόποφ (Βουλγαρία) 517,5
3. Χανς Μπέτεμπουργκ (Ελβετία) 512,5
Κατηγ. 110 κ.
1. Γιάαν Ταλτς (ΕΣΣΔ) 580
2. Αλεξάντρ Κράιτσεφ (Βουλγαρία) 562,5
3. Στέφαν Γκρούτζνερ (Λ.Δ. Γερμανίας) 555
Κατηγ. +110 κ.
1. Βασίλι Αλεξέγεφ (ΕΣΣΔ) 640
2. Ρούντολφ Μανγκ (Ο.Δ. Γερμανίας) 610
3. Γκερντ Μπονκ (Λ.Δ. Γερμανίας) 572,5
1976
Κατηγ. 52κ.
1. Αλεξάντρ Βορόνιν (ΕΣΣΔ) 242,5
2. Γκιόργκι Κόζεγκι (Ουγγαρία) 237,5
3. Μοχάμαντ Νασίρι (Ιράν) 235
Κατηγ. 56κ.
1. Νοράιρ Νουρικιάν (ΕΣΣΔ) 262,5
2. Γκρεγκόρζ Τσιούρα (Πολωνία) 252,5
3. Κενκίτσι Άντο (Ιαπωνία) 250
Κατηγ. 60κ.
1. Νικολάι Κολέσνικοφ (ΕΣΣΔ) 285
2. Γκεόργκι Τοντόροφ (Βουλγαρία) 280
3. Καζουμάσα Χιράι (Ιαπωνία) 275
Κατηγ. 67,5κ.
1. Πιοτρ Κόρολ (ΕΣΣΔ) 305
2. Ντανιέλ Σενέ (Γαλλία) 300
3. Κάζιμιρζ Τσαρνέτσκι (Πολωνία) 295
Κατηγ. 75κ.
1. Γιόρνταν Μίτκοφ (Βουλγαρία) 335
2. Βαρτάν Μιλιτοσιάν (ΕΣΣΔ) 330
3. Πέτερ Βέντσελ (Λ.Δ. Γερμανίας) 327,5
Κατηγ. 82,5κ.
1. Βαλερί Σάρι (ΕΣΣΔ) 365
2. Τρενταφίλ Στόιτσεφ (Βουλγαρία) 360
3. Πέτερ Μπάτσακο (Ουγγαρία) 345
Κατηγ. 90κ.
1. Νταβίντ Ρίγκερτ (ΕΣΣΔ) 382,5
2. Λι Τζέιμς (ΗΠΑ) 362,5
3. Ατανάς Σοπόφ (Βουλγαρία) 360
Κατηγ. 110 κ.
1. Γιούρι Ζάιτσεφ (ΕΣΣΔ) 385
2. Κρούστιου Σεμερτζίεφ (Βουλγαρία) 385
3. Ταντέους Ρουτκόφσκι (Πολωνία) 377,5
Κατηγ. +110 κ.
1. Βασίλι Αλεξέγεφ (ΕΣΣΔ) 440
2. Γκερντ Μπονκ (Λ.Δ. Γερμανίας) 405
3. Χέλμουτ Λος (Λ.Δ. Γερμανίας) 387,5
1980
Κατηγ. 52κ.
1. Κανιμπέκ Οσμονάλιεφ (ΕΣΣΔ) 245
2. Χο Μπονγκ Τσόι (Βόρεια Κορέα) 245
3. Χαν Γκιονγκ Σι (Βόρεια Κορέα) 245
Κατηγ. 56κ.
1. Ντανιέλ Νούνιες (Κούβα) 275
2. Γιούρικ Σαρκισιάν (ΕΣΣΔ) 270
3. Ταντέουζ Ντέμποντσικ (Πολωνία) 265
Κατηγ. 60κ.
1. Βίκτορ Μάζιν (ΕΣΣΔ) 290
2. Στέφαν Ντιμίτροφ (Βουλγαρία 287,5
3. Μάρεκ Σεβέριν (Πολωνία) 282,5
Κατηγ. 67,5κ.
1. Γιάνκο Ρούσεφ (Βουλγαρία) 342,5
2. Γιόακιμ Κούντζ (Λ.Δ. Γερμανίας) 335
3. Μίντσο Πάσεφ (Βουλγαρία) 325
Κατηγ. 75κ.
1. Ασεν Ζλάτεφ (Βουλγαρία) 360
2. Αλεξάντρ Πέρβι (ΕΣΣΔ) 357,5
3. Νεντέλτσο Κόλεφ (Βουλγαρία) 345
Κατηγ. 82,5κ.
1. Γιούρι Βαρντανιάν (ΕΣΣΔ) 400
2. Μπλαγκόι Μπλαγκόεφ (Βουλγαρία) 372,5
3. Ντούσαν Πόλιατσικ (Τσεχοσλοβακία) 367,5
Κατηγ. 90κ.
1. Πέτερ Μπάτσακο (Ουγγαρία) 377,5
2. Ρούμεν Αλεξάντροφ (Βούλγαρία) 375
3. Φρανκ Μάντεκ (Λ.Δ. Γερμανίας) 370
Κατηγ. 100κ.
1. Ότα Ζαρέμπα (Τσεχοσλοβακία) 395
2. Ιγκόρ Νικίτιν (ΕΣΣΔ) 392,5
3. Αλμπέρτο Μπλάνκο (Κούβα) 385
Κατηγ. 110 κ.
1. Λεονίντ Ταρανένκο (ΕΣΣΔ) 422,5
2. Βαλεντίν Χριστόφ (Βουλγαρία) 405
3. Γκιόργκι Ζάλαϊ (Ουγγαρία) 390
Κατηγ. +110 κ.
1. Σουλτάν Ραχμάνοφ (ΕΣΣΔ) 440
2. Γιούργκεν Χόιζερ (Λ.Δ. Γερμανίας) 410
3. Ταντέους Ρουτκόφσκι (Πολωνία) 407,5
1984
Κατηγ. 52κ.
1. Ζενγκ Γκούοκιανγκ (Κίνα) 235
2. Ζου Πεϊσούν (Κίνα) 235
3. Καζουσίτο Μανάμπε (Ιαπωνία) 232,5
Κατηγ. 56κ.
1. Γου Σούντε (Κίνα) 267,5
2. Λάι Ρούνμινγκ (Κίνα) 265
3. Μασαχίρο Κοτάκα (Ιαπωνία) 252,5
Κατηγ. 60κ.
1. Τσεν Γουέικιανγκ (Κίνα) 282,5
2. Γκέλου Ράντου (Ρουμανία) 280
3. Τσάι Γουέν Γιέ (Ταϊπέι) 272,5
Κατηγ. 67,5κ.
1. Γιάο Ζίνγκγιουαν (Κίνα) 320
2. Αντρέι Σοκάτσι (Ρουμανία) 312,5
3. Γιούνι Γκρόνμαν (Φινλανδία) 312,5
Κατηγ. 75κ.
1. Κ.Χάιντς Ραντζίνσκι (Ο.Δ. Γερμανίας) 340
2. Ζακ Ντεμέρ (Καναδάς) 335
3. Ντράγκομιρ Τσιοροσλάν (Ρουμανία) 332,5
Κατηγ. 82,5κ.
1. Πέτρε Μπέκερου (Ρουμανία) 355
2. Ρόμπερτ Κάμπας (Αυστραλία) 342,5
3. Ριότζι Ισαόκα (Ιαπωνία) 340
Κατηγ. 90κ.
1. Νίκου Βλαντ (Ρουμανία) 392,5
2. Ντουμίτρου Πέτρε (Ρουμανία) 360
3. Ντέιβιντ Μέρσερ (Μ. Βρετανία) 352,5
Κατηγ. 100κ.
1. Ρολφ Μίλσερ (Ο.Δ. Γερμανίας) 385
2. Βασίλε Γκροάπα (Ρουμανία) 382,5
3. Πέκα Νιέμι (Φινλανδία) 367,5
Κατηγ. 110 κ.
1. Νορμπέρτο Ομπερμπούργκερ (Ιταλία) 390
2. Στέφαν Τάσναντι (Ρουμανία) 380
3. Γκάι Κάρλτον (ΗΠΑ) 377,5
Κατηγ. +110 κ.
1. Ντίνκο Λούκιν (Αυστραλία) 412,5
2. Μάριο Μαρτίνεζ (ΗΠΑ) 410
3. Μάνφρεντ Νέρλινγκερ (Ο.Δ. Γερμανίας) 397,5
1988
Κατηγ. 52κ.
1. Σεβνταλίν Μαρίνοφ (Βουλγαρία) 270
2. Τσουν Μπιουνγκ Κουάν (Ν. Κορέα) 260
3. Χε Ζουκιάνγκ (Κίνα) 257,5
Κατηγ. 56κ.
1. Οκσέν Μιζρογιάν (ΕΣΣΔ) 292,5
2. Χε Γινγκιάνγκ (Κίνα) 287,5
3. Λιου Σουμπίν (Κίνα) 267,5
Κατηγ. 60κ.
1. Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου (Τουρκία) 342,5
2. Στέφαν Τοπούροφ (Βουλγαρία) 312,5
3. Γε Χουάνμινγκ (Κίνα) 287,5
Κατηγ. 67,5κ.
1. Γιόακιμ Κουντζ (Λ.Δ. Γερμανίας) 340
2. Ισραελ Μιλιτοσιάν (ΕΣΣΔ) 337,5
3. Λι Ζινχέ (Κίνα) 325
Κατηγ. 75κ.
1. Μπόρισλαβ Γκιντίκοφ (Βουλγαρία) 375
2. Ίνγκο Στάινεφελ (Λ.Δ. Γερμανίας) 360
3. Αλεξάντερ Βαρμπάνοφ (Βουλγαρία) 357,5
Κατηγ. 82,5κ.
1. Ισραελ Αρσαμάκοφ (ΕΣΣΔ) 377,5
2. Ιστβάν Μέζι (Ουγγαρία) 370
3. Λι Χιουνγκ Κουν (Ν. Κορεά) 367,5
Κατηγ. 90κ.
1. Ανατόλι Χάρπατι (ΕΣΣΔ) 412,5
2. Ναϊλ Μουχαμεντιάροφ (ΕΣΣΔ) 400
3. Σλάβομιρ Ζαβάντα (Πολωνία) 400
Κατηγ. 100κ.
1. Πάβελ Κουζνέτσοφ (ΕΣΣΔ) 425
2. Νίκου Βλαντ (Ρουμανία) 402,5
3. Πέτερ Ίμερσμπεργκερ (Ο.Δ. Γερμανίας) 395
Κατηγ. 110 κ.
1. Γιούρι Ζαχαρίεβιτς (ΕΣΣΔ) 455
2. Γιόζεφ Γιάτσο (Ουγγαρία) 427,5
3. Ρόνι Βέλερ (Ο.Δ. Γερμανίας) 425
Κατηγ. +110 κ.
1. Αλεξάντρ Κούρλοβιτς (ΕΣΣΔ) 462,5
2. Μάνφρεντ Νέρλινγκερ (Ο.Δ. Γερμανίας) 430
3. Μάρτιν Ζαβιέχα (Ο.Δ. Γερμανίας) 415
1992
Κατηγ. 52κ.
1. Ιβάν Ιβάνοφ (Βουλγαρία) 265
2. Λιν Κισένγκ (Κίνα) 262,5
3. Τραϊάν Τσιχαρεάν (Ρουμανία) 252,5
Κατηγ. 56κ.
1. Τσουν Μπιονγκ Κουάν (Ν. Κορέα) 287,5
2. Λιου Σουμπίν (Κίνα) 277,5
3. Λούο Γιάνμινγκ (Κίνα) 267,5
Κατηγ. 60κ.
1. Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου (Τουρκία) 320
2. Νικολάι Πεσάλοφ (Βουλγαρία) 305
3. Χε Γινγκιάνγκ (Κίνα) 295
Κατηγ. 67,5κ.
1. Ισραελ Μιλιτοσιάν (Κ.Α.Κ.) * 337,5
2. Γιότο Γιότοφ (Βουλγαρία) 327,5
3. Αντρέας Μπεμ (Γερμανία) 320
Κατηγ. 75κ.
1. Φεντόρ Κασάπου (Κ.Α.Κ.) 357,5
2. Πάμπλο Λάρα (Κούβα) 357,5
3. Κιμ Μιονγκ Ναμ (Β. Κορέα) 352,5
Κατηγ. 82,5κ.
1. Πύρρος Δήμας (Ελλάδα) &n
