“Μαραθώνιος είναι ο αγώνας που γίνεται στην Αθήνα. Όλοι οι υπόλοιποι είναι δρόμοι”, λέει ο έμπειρος μαραθωνοδρόμος που έχει διανύσει 41 φορές τη διαδρομή των 41.195 μ. από τη Νέα Υόρκη ως το Σίδνεϊ. Ο λόγος για τον Νίκο Τσατσακλά, τον 70χρονο δρομέα με προβλήματα όρασης,
με τον οποίο μιλήσαμε, λίγα λεπτά αφότου είχε ολοκληρώσει την τρίτη του προπόνηση για αυτή την εβδομάδα, καθώς βρίσκεται στην τελική ευθεία προετοιμασίας πριν από τον αγώνα της 14ης Νοεμβρίου, του 38ου Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας.
“Έχω τρέξει σε πολλούς αγώνες, από το Ναύπλιο ως την Κρήτη, από τη Θεσσαλονίκη ως τη Μεσσήνη και από το Σίδνεϊ ως τη Νέα Υόρκη. Το αίσθημα που σου γεννιέται τη στιγμή που τερματίζεις στο Καλλιμάρμαρο δεν μπορείς να το νιώσεις πουθενά. Δέος. Τρέχουν δάκρυα από τα μάτια μου όταν μπαίνω στο Παναθηναϊκό Στάδιο” εξηγεί για ποιο λόγο ξεχωρίζει τον Αυθεντικό Μαραθώνιο ο δρομέας που ξεκίνησε να ασχολείται με το τρέξιμο, ενώ είχε ολοκληρώσει την επαγγελματική του διαδρομή στα Ελληνικά Ταχυδρομεία.
“Αναζητούσα μια βαλβίδα εκτόνωσης και δοκίμασα αρχικά τους αγώνες 400 μ. Τα 400 μ. έγιναν 800 μ., στη συνέχεια 1.000 μ. και το 1998 ήρθε ο πρώτος μου μαραθώνιος στη Νέα Υόρκη. Ήταν εκπληκτική εμπειρία. Από το 2001 πλέον τρέχω ανελλιπώς στον Μαραθώνιο. Το 2004 αποφάσισα να πάρω μέρος και στους Παραολυμπιακούς Αγώνες. Προπονήθηκα σωστά, έπιασα το όριο και τερμάτισα πρώτος στους Έλληνες αθλητές της κατηγορίας μου”, περιγράφει την πορεία του με ενθουσιασμό που τον εισπράττει ο συνομιλητής του από την άλλη πλευρά της τηλεφωνικής γραμμής.
“Ποτέ δεν έχω πει ποτέ. Προπονούμαι και τρέχω χωρίς να υπολογίζω τις καιρικές συνθήκες. Το τελευταίο διάστημα που έχω πλέον απεμπλακεί από τον πρωταθλητισμό, απολαμβάνω τα πάντα περισσότερο. Τρέχω για την ψυχική μου υγεία. Μου αρέσει. Για μένα ο αγώνας είναι γιορτή. Τον περιμένω ολόκληρη τη χρονιά. Διασκεδάζω στη διαδρομή. Μιλάω με τον κόσμο που στέκεται και μας χειροκροτά, κάνω αστεία. Λατρεύω τις φωνές, τις μυρωδιές….”, μας μεταφέρει την εμπειρία του.
Δεν τα είχε καταφέρει όλα αυτά ωστόσο αν δεν είχε στο πλεύρο του πρόθυμους συνοδούς, όπως επισημαίνει. Τους 26 από τους 41 Μαραθωνίους τους έχει τρέξει με τον Γιώργο Καραθανάση, με τον μικρό του γιο έχει τρέξει ακόμη τέσσερις, ενώ τα τελευταία χρόνα έχει δίπλα του τη Γεωργία Λαμπροπούλου, με την οποία θα τρέξουν μαζί και στον 38ο Μαραθώνιο της Αθήνας. Εθελόντρια στη διοργάνωση η Γεωργία Λαμπροπούλου, παλιά συνάδελφος του Νίκου Τσατσακλά, μπήκε δειλά στην αρχή στο δρομικό κίνημα, αλλά όπως λέει και η ίδια “από ένα βήμα ξεκινάνε όλοι”. Πλέον σχεδόν κάθε Κυριακή συμμετέχει και σε κάποιον αγώνα.
“Το πιο δύσκολο κομμάτι όταν συνοδεύεις κάποιον με προβλήματα όρασης είναι ταυτιστείς μαζί του κυρίως ψυχικά. Πρέπει να μπεις στη θέση του. Οι περισσότεροι δρομείς ενδιαφέρονται για τον χρόνο που θα κάνουν. Εγώ δεν κοιτάζω το ρολόι. Με ενδιαφέρει να βοηθήσω, να ευχαριστηθούμε τον αγώνα και να συνεχίσουμε για τον επόμενο”, καταλήγει και μας δίνει ραντεβού στη γραμμή εκκίνησης το πρωί της Κυριακής στον Μαραθώνα.
Φωτογραφίες Βαγγέλης Φωτεινάκης