Τα …καμπανάκια κινδύνου έχουν χτυπήσει πολλάκις από την ΟΥΕΦΑ και τη ΦΙΦΑ και όσο πλησιάζει η μέρα για τη ψήφιση του νέου νομοσχεδίου, τόσο ζυγώνει και η στιγμή του αποκλεισμού της χώρας μας από τις διεθνείς διοργανώσεις. Ουσιαστικά έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση…
Νομίζω ότι έχει γίνει πλέον κατανοητό σε όλους ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια σε ποδοσφαιρική απομόνωση και αυτή η κατάσταση θα αλλάξει μόνο αν βρεθεί δίαυλος επικοινωνίας- και κυρίως συνεργασίας- μεταξύ της Ελληνικής Κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου.
Ο Υφυπουργός Αθλητισμού δεν φαίνεται διατεθειμένος να ρίξει νερό στο κρασί του, η ΟΥΕΦΑ έχει αποδείξει ότι είναι ανυποχώρητη σε ανάλογες περιπτώσεις και βρισκόμαστε- πάντα ποδοσφαιρικά- μπροστά στο χείλος του γκρεμού.
Τι επιπτώσεις μπορεί να έχει το …Grexit για το ποδόσφαιρο μας; Τα σύνορα θα …κλείσουν και θα βλέπουμε Τσάμπιονς Λιγκ, Γιουρόπα Λιγκ, Μουντιάλ και Euro με το …κιάλι, οι σύλλογοι θα γνωρίσουν πρωτόγνωρη οικονομική καταστροφή- αφού θα χάσουν έσοδα από ΟΥΕΦΑ, χορηγούς κτλ- και όλα όσα χτίζαμε αυτά τα χρόνια με τις επιτυχίες της Γαλανόλευκης και των ομάδων μας, θα γκρεμιστούν μέσα σε μια βραδιά.
Γίνεται εύκολο αντιληπτό, ότι από τη στιγμή που δεν θα αναγνωρίζεται η ΕΠΟ από την ΟΥΕΦΑ, δεν θα ισχύουν και τα συμβόλαια των ξένων παικτών με τους συλλόγους (θα έχουν το δικαίωμα να μείνουν ελεύθεροι), ενώ δεν θα είναι εφικτές οι διεθνείς μεταγραφές ποδοσφαιριστών ( Ελλήνων και ξένων). Ούτε …διεθνή φιλικά δεν θα μπορούν να δώσουν οι ομάδες μας, ενώ οι Εθνικές θα αρκούνται σε …εσωτερικά διπλά και αγώνες επίδειξης. Αν και όταν με το καλό επουλωθεί αυτή η ανοικτή πληγή που θέλει να κλείσει η Κυβέρνηση και …ξεσκονίσουμε κάποια στιγμή τα διαβατήρια μας, θα είμαστε πια στο σημείο μηδέν. Εκεί δηλαδή που ξεκινήσαμε πριν από αρκετές δεκαετίες, ως …φτωχοί συγγενείς της ποδοσφαιρικής Ευρώπης.
Ας κάνουμε ένα νοερό ταξίδι σε αυτή την …εναλλακτική πραγματικότητα. Η βαθμολογία της – Πρωταθλήτριας Ευρώπης 2004- Εθνικής θα …συναγωνίζεται αυτή του Σαν Μαρίνο, της Ανδόρας και του Λιχτενστάιν, οι ελληνικοί σύλλογοι – πλήρως αποδυναμωμένοι οικονομικά- θα δίνουν προκριματικά από τις αρχές Ιουλίου και θα θεωρείται υπέρβαση απλά και μόνο η συμμετοχή σε ομίλους διεθνούς διοργάνωσης, ενώ στο πρωτάθλημα, μονάχα ο τίτλος του πρωταθλητή θα έχει μια μικρή- και ηθική- αξία. Προσθέστε σε όλα αυτά την απαξίωση που θα δεχθεί ο … απομονωμένος Έλληνας ποδοσφαιριστής και η εικόνα γίνεται ολοένα και πιο τρομακτική.
Δεν είναι κινδυνολογία το Grexit, αλλά ένα υπαρκτό και καταστροφικό σενάριο. Όπως πολύ εύστοχα δήλωσε και ο Γιάννης Αλαφούζος, θα επιφέρει έναν ποδοσφαιρικό μεσαίωνα. Μόνο που στη δική μας περίπτωση, δεν θα ακολουθήσει η Αναγέννηση…
