Το δικό τους φινάλε …

Στην τελευταία στροφή του Πρωταθλήματος ο ΠΑΟΚ υποδέχεται απόψε στις 19.00 τον Πλατανιά, σε κάτι που μοιάζει με άχαρη διαδικασία μεν εξαιτίας όλων όσων έχουν προηγηθεί αλλά κάθε άλλο παρά τέτοια είναι. Κι ο λόγος έχει να κάνει με το τί έχει ο καθένας μέσα του γι’ αυτήν την ομάδα που τη φετινή σεζόν κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως κατέθεσε στους αγωνιστικούς χώρους ψυχή τε σώματι ότι είχε και δεν είχε – ειδικά από τις αρχές Δεκεμβρίου και μετά – προκειμένου να κάνει την υπέρβαση και να κάνει πράξη ένα όνειρο πολλών ετών. Με εξήντα έναν βαθμούς, έχοντας χάσει έξι βαθμούς στα δικαστήρια (σ.σ. μετά και τη – μάλλον – διεκπεραιωτική εξέταση της προσφυγής του ΠΑΟΚ στο διαιτητικό δικαστήριο, που είχε σα συνέπεια την – με συνοπτικές διαδικασίες – απόρριψή της), έξι να δίνονται σε αντίπαλες ομάδες κι έναν αγώνα να μην ξεκινά ποτέ, απέδειξε τις πραγματικές της δυνατότητες μαζί με το τί αντίστοιχα άξιζε, σε σχέση με αυτό που – τελικά – λαμβάνει. 
 
Παρά το γεμάτο από δυσκολίες κι εντελώς ανορθόδοξο ξεκίνημά της, που της κόστισε την παρουσία της στην Ευρώπη, ανασυντάχθηκε, βρήκε τις ισορροπίες της και πραγματοποίησε την πλέον εντυπωσιακή και συνάμα ουσιαστική πορεία των τελευταίων ετών. Πολλές φορές σε διάφορες στιγμές της ζωής του καθενός η ανταμοιβή δεν είναι ανάλογη της προσπάθειάς του, με συνέπεια να νιώθει την αδικία να τον κατακλύζει. Η αναγνώριση όμως από πρόσωπα που κατέχουν ξεχωριστή θέση στην πραγματικότητά του αποτελεί πολύ σημαντικό παράσημο και σαφώς μετριάζει όλα τα υπόλοιπα συναισθήματα. Για τον ΠΑΟΚ αυτά τα πρόσωπα είναι οι οπαδοί του. Είναι αυτοί που τον στηρίζουν, τον πονούν, τον ακολουθούν, θυσιάζονται γι’ αυτόν, τον κρίνουν και τον κατακρίνουν, μα πάνω από όλα τον συναισθάνονται όντας απόλυτα εναρμονισμένοι στους χτύπους της καρδιάς του και στις αποχρώσεις της ψυχής του. 
 
Γι’ αυτό και το αποψινό ραντεβού της Τούμπας είναι πολύ σημαντικό. Με δέκα – συνολικά – αγωνιστικές κεκλεισμένων των θυρών σε όλη τη σεζόν, χωρίς τους αγώνες της Ευρώπης που προσέθεταν τρεις ή τέσσερις επιπλέον ευκαιρίες για την παρουσία τους εκεί, η στέρηση είναι δεδομένη και δεν καλύπτεται ούτε από τον τελικό του ερχόμενου Σαββάτου. Να μη συζητήσει κανείς και το θέμα των κατόχων διαρκείας και των ανθρώπων που βγάζουν μεροκάματο μέσα από την κανονική διεξαγωγή ενός αγώνα, από αυτούς που πουλάνε μαξιλαράκια, πασατέμπο, καντίνες και λοιπά μαγαζιά. Αντίστοιχα δεδομένη όμως είναι κι η διάθεση του κόσμου να πει το δικό της «ευχαριστώ» στην τεχνική ηγεσία, τους ποδοσφαιριστές και τα υπόλοιπα μέλη του αγωνιστικού τμήματος, ιατρικό τιμ, φυσιοθεραπευτές, φροντιστές κ.α. για την τεράστια προσπάθειά τους που τους έφερε ως εδώ κι ακόμη δεν έχει τελειώσει. Ενα διπλό μήνυμα που έχουν την ευκαιρία να στείλουν και ως κατευώδιο για το Κύπελλο.
 
Το μήνυμα του Ερασιτέχνη για την καθιερωμένη συγκέντρωση τροφίμων (σ.σ. ολοκληρώνεται αύριο, λίγη ώρα πριν από την έναρξη του αγώνα) για τα συσσίτια Ιερών Μητροπόλεων είναι άκρως αντιπροσωπευτικό: «Ο ΠΑΟΚ δε γιορτάζει, αλλά συνεχίζει να προσφέρει». Ο κόσμος του δε γιορτάζει, αλλά αναγνωρίζει, εκτιμά κι ανταμοίβει με ευγνωμοσύνη, συνείδηση και ρεαλισμό για το ποιούς έχει μπροστά του και τί τους αξίζει. Είναι ίσως η μοναδική φορά που το αγωνιστικό μοιάζει να περνάει σε δεύτερη μοίρα ή πιο σωστά, το αγωνιστικό ρελαντί της ομάδας φαντάζει από μόνο του ικανό για να μην αντιμετωπίσει προβλήματα από τον Πλατανιά. Η τελευταία αγωνιστική πρόβα – επίσημου χαρακτήρα – πριν από τον τελικό του Κυπέλλου, στον οποίο ο κάτοχος του τίτλου έφτασε έχοντας σημειώσει – μόνον – νίκες. Για όλα αυτά, το αποψινό είναι το … δικό τους φινάλε.