Πριν από περίπου 25 χρόνια ο Αμερικάνος ψυχολόγος Ίρβιν Γιάλομ προσπάθησε να μεταφέρει τις βασικές αρχές της ψυχανάλυσης σε δύο ευπώλητα βιβλία του που έγιναν παγκόσμια best seller. Ένα απ΄ αυτά με τίτλο ‘’Στο ντιβάνι’’ μοσχοπούλησε και στη χώρα μας. Χρήσιμο θα ήταν ο Γιώργος Μπαρτζώκας να έκανε δώρο από ένα αντίτυπο του συγκεκριμένου βιβλίου στους παίκτες του για να το διαβάσουν στις πρόωρες καλοκαιρινές διακοπές τους που θα ξεκινήσουν την άλλη εβδομάδα.
Διότι, το φαινόμενο του φετινού μπασκετικού Ολυμπιακού ξεφεύγει από τις απλές ή σύνθετες μπασκετικές αναλύσεις και αγγίζει πλέον την επιστήμη της ψυχολογίας. Οι μεταπτώσεις του Ολυμπιακού ακόμη και στον ίδιο αγώνα έφτασαν στην κορύφωση τους στον αγώνα με τη Βαλένθια. Οι ερυθρόλευκοι στη Λα Φοντέτα κατάφεραν να καταρρίψουν κάθε προηγούμενη δική τους επίδοση. Η πιο συνηθισμένη εικόνα του Ολυμπιακού (ειδικά σε πολλά παιχνίδια του ΣΕΦ όπου χάθηκε η πρόκριση) ήταν να ξεκινάει νωθρά και ληθαργικά τους αγώνες, να κάνει ένα μέτριο ή κακό πρώτο μέρος και στη συνέχεια να τρέχει και να μη….φτάνει. Μερικές φορές έκανε ηρωικές ανατροπές, τις περισσότερες έμενε με άδεια τα χέρια και γεμάτα αυτιά από επαίνους για την υπερ-προσπάθεια. Είδαμε και σε 2-3 περιπτώσεις με πιο χτυπητή αυτή του αγώνα με την Εφές στην Πόλη τον Ολυμπιακό να ξεκινάει υποδειγματικά αλλά στη συνέχεια να καταρρέει σαν πύργος στην άμμο. Αλλά αυτό που έγινε στη Λα Φοντέτα δεν το είχαμε δει ποτέ μέχρι τώρα…
Ο Ολυμπιακός απέναντι σε μια ομάδα που καιγόταν για τη νίκη ώστε να μείνει με πολλές ελπίδες στο κυνήγι της πρόκρισης βγήκε με παίκτες που είχαν το μαχαίρι στα δόντια και γυάλιζε το μάτι τους. Λες και έπαιζαν για την πρόκριση εκείνοι και όχι οι αντίπαλοι της. Η Βαλένθια γνώρισε για 30 λεπτά την τέλεια καταιγίδα. Το σκορ στο 30’ έλεγε 41-74 και χωρίς τάση υπερβολής μπορούσε η διαφορά να έχει ξεπεράσει και τους….40 πόντους και πάλι με βάση την εικόνα των δύο ομάδων να έμοιαζε φυσιολογική. Ο καταιγιστικός Ολυμπιακός έσφιξε την άμυνα του σαν θηλειά στο λαιμό των Ισπανών και μηδένισε τη δράση της καλύτερης σε αποστάσεις και συνεργασίες επίθεση της Ευρωλίγκα. Στην επίθεση είναι ζήτημα αν σε αυτά τα 30 λεπτά έγινε σε 2-3 περιπτώσεις κατάχρηση ντρίμπλας ή ‘’σκοτωμένα’’ σουτ. Ακόμη όμως και στις περιπτώσεις που ο Ολυμπιακός πιέστηκε από χρόνο και άμυνα βρήκε τον τρόπο και το καθαρό μυαλό να τελειώσει τις φάσεις. Ο Πρίντεζης της τρίτης περιόδου έμοιαζε βγαλμένος από τις καλύτερες σελίδες της λαμπρής καριέρας του, ο Σλούκας με άνθρωπο-κομπιούτερ, οι ψηλοί τελείωναν με άνεση φάσεις πάνω από τη στεφάνη. Θεωρητικά, ακόμη και για τα δεδομένα της πάντα ανατρεπτικής Ευρωλίγκα το +33 έμοιαζε ακλόνητο σαν βράχος από σκληρό γρανίτη. Ναι, δεν ανατρέπονται διαφορές 33 πόντων ακόμη και στην Ευρωλίγκα. Η μήπως όχι; Όταν μιλάμε για τον φετινό Ολυμπιακό λέξεις όπως αδύνατο και απίθανο είναι καθημερινότητα! Και όταν η Βαλένθια ξεκίνησε με ένα γρήγορο 11-0 την τέταρτη περίοδο ο Ολυμπιακός πήγε από το απόλυτο ζενίθ της χρονιάς του στο απόλυτο ναδίρ! Χάθηκε από το παρκέ για 7-8 λεπτά, είδε τη διαφορά να πέφτει με γεωμετρική πρόοδο και το +33 έγινε +7 με τη Βαλένθια να πιέζει ανελέητα, να βάζει όλα τα σουτ και να έχει επιστρέψει στη ζωή. Η εμπειρία των παικτών του Ολυμπιακού ήταν καθοριστική στο να κλειδώσει τελικά τη νίκη και να φύει με ψηλά το κεφάλι από τη Βαλένθια στέλνοντας ένα ξεκάθαρο μήνυμα σε όλη την Ευρωλίγκα: Αδιάφορος βαθμολογικά είναι, αδιάφορος αγωνιστικά ποτέ….
Προφανώς και στον πηγαιμό για τον επόμενο σταθμό της Ιβηρικής περιοδείας, τη Μαδρίτη, ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν θα ήξερε τι έπρεπε να νιώσει. Ικανοποίηση γιατί έστω και την ύστατη στιγμή μιας χαμένης χρονιάς ο Ολυμπιακός έπαιξε μπάσκετ του ψηλότερου δυνατού επιπέδου για 30 λεπτά ή να κουνάει σκεπτικός το κεφάλι του γιατί ακολούθησε ένα δεκάλεπτο όπου η ομάδα του δέχτηκε 38 ολόκληρους πόντους και έκανε αρνητικό αμυντικό ρεκόρ για ένα δεκάλεπτο στην ιστορία της στην Ευρωλίγκα; Αν ψάχνετε για απάντηση τότε επιστρέφουμε εκεί που ξεκινήσαμε. Στο….ντιβάνι του ψυχαναλυτή και γρήγορα!
