Και η αλήθεια είναι πως ανάμεσα σε αυτούς που πίστεψαν πως ο Νέρι δεν είχε κάτι άλλο να δώσει στον Αρη, ήταν και ο υπογράφων. Αναγνωρίζω το λάθος μου και ζητώ ταπεινά συγγνώμη. Ειδικά κόντρα στον Λεβαδειακό, ο Καστίγιο ήταν χάρμα ιδέσθαι. Κατά περιόδους, θαρρείς πως έπαιζε μόνος του, τους Βοιωτούς, οι οποίοι ταλαιπωρήθηκαν πάρα πολύ από τα τερτίπια του. Και στο φινάλε δεν γλίτωσαν το πικρό ποτήρι που τους κέρασε…
Από την άλλη, επιμένω στην άποψη πως ο Νέρι έχει αυτή την… μετάλλαξη, λόγω Πρόμπιερζ. Ο Πολωνός τον πλήγωσε τόσο πολύ, που σε κάθε παιχνίδι λες και αγωνίζεται για να του αποδεικνύει πράγματα. Λες και παίζει για πάρτη του! Μάλιστα, δεν παραλείπει να τον μνημονεύει σε κάθε ευκαιρία, όπως για παράδειγμα την περασμένη Παρασκευή που τον ξαναθυμήθηκε, μιλώντας στη NOVA: « Με τον προηγούμενο προπονητή δεν ένιωθα χαρούμενος στην ομάδα, δεν μπορούσα να βγάλω τη διάθεση μέσα στον αγωνιστικό χώρο, όσο και αν προσπάθησα. Πλέον, όμως, αρχίζω και νιώθω καλά μέσα στο γήπεδο. Αρχίζω και βρίσκω το ρόλο μου στην ομάδα του Αρη και αυτό που προσπαθώ, είναι να αποδεικνύω πως θέλω να προσφέρω». Θα τον θυμάται για καιρό τον Πρόμπιερζ
Το αλάνι είναι, λοιπόν, εδώ. Οργανώνει, πασάρει, τρέχει, σκοράρει. Και όσο θα συμβαίνει αυτό, κερδισμένος θα είναι πρώτα ο ίδιος και κατ΄ επέκταση ο Αρης ο οποίος είχε ανάγκη από έναν ποδοσφαιριστή με ευχέρεια στο σκοράρισμα. Το εάν αυτός είναι τελικά ο Καστίγιο, τόσο το καλύτερο, διότι δικαιώνονται οι οικονομικές θυσίες του καλοκαιριού και γιατί όπως και να το κάνουμε παίκτες όπως ο Μεξικανός, κάνουν «γκελ» στον κόσμο. Αρκεί να υπάρξει συνέχεια. Στο ποδόσφαιρο αυτό είναι που μετράει.
Υπ΄ αυτή την έννοια, έχοντας, δηλαδή, έναν «πεινασμένο» Καστίγιο και ανακαλύπτοντας τον Βασίλη Τριανταφυλλάκο, ίσως θα πρέπει να σταματήσει το ψάξιμο για την ανεύρεση ενός ικανού γκολτζή με ότι αυτό συνεπάγεται. Η θέση του αριστερού μπακ, μοιάζει να έχει μεγαλύτερη ανάγκη ενίσχυσης. Διότι, ο Μίσελ κουράστηκε και χρειάζεται ανάσες.