Ασφαλώς αναφερόμαστε στον Κυριάκο Παπαδόπουλο, που λίγες μέρες μετά την ένταξη του σε κανονικό ρυθμό προπονήσεων απέδειξε πως το «θηρίο» είναι πλέον έξω από το κλουβί του.
Ένα γκολ , δεκάδες κοψίματα , αστείρευτη ενέργεια και πολλά χιλιόμετρα στο ενεργητικό του, ήταν τα στοιχεία που τον αναδεικνύουν ασφαλώς MVP της αναμέτρησης με τους Αρμενίους. Η κούραση τω ν χαφ και η δυσλειτουργική αμυντική λειτουργία στο συγκεκριμένο ματς, του έδωσαν πολλή δουλειά κι εκείνος την έφερε εις πέρας, μαζί φυσικά με τον έτερο «βράχο» της «top class» άμυνάς μας, Αβραάμ Παπαδόπουλο.
Στο πρώτο ημίχρονο η Εθνική είχε εκτός από τον Κυριάκο, είχε κι έναν εξαιρετικό Γιώργο Καραγκούνη από τα πόδια του οποίου πέρναγε συνεχώς η μπάλα. Ο αρχηγός αντικαταστάθηκε ασφαλώς για να πάρει ανάσες. Θετικός ήταν κι ο Κώστας Κατσουράνης, που κρατούσε τη θέση του και όσο είχε δυνάμεις έκοβε και μοίραζε σωστά το παιχνίδι μεταδίδοντας ηρεμία.
Είναι θετικό το γεγονός ότι η Εθνική μας ομάδα κέρδισε το παιχνίδι, αλλά είναι αρνητικό το γεγονός ότι δέχτηκε τόσες φάσεις στα μετόπισθεν και που ήταν απόρροια της κούρασης των μεσοεπιθετικών μας ποδοσφαιριστών. Όσο για τα δύο χαμένα πέναλτι που δεν μπορούν να μείνουν ασχολίαστα, δεν είναι κι εύκολο να νικάς τον Μπερεζόφσκι.
Κι αν ο Κατσουράνης λόγω χαρακτήρα δεν πρόκειται να το πολυσκεφτεί, ο Σαμαράς το είχε περισσότερη ανάγκη αυτό το γκολ. Γι αυτό όμως στο τιμόνι της Εθνικής είναι ο Σάντος, ο οποίος αμέσως του φώναξε «Σαμαρά, δεν τρέχει τίποτα, συνέχισε». Ήταν πάντως καλή η εμφάνιση του ψηλόσωμου επιθετικού στο δεύτερο ημίχρονο.
ΥΓ 1: Το πόδι «μοιρογνωμόνιο» του Τζαβέλλα θα είναι χρήσιμο στο EURO.
YΓ 2: Ο Σηφάκης διεκδικεί πλέον θέση βασικού.
ΥΓ 3: Εξαιρετικός Γιώργος Φωτάκης στο δεύτερο ημίχρονο, έκανε τα άκρως απαραίτητα
