Ως συνέπεια αυτού ήρθε και η πλέον άνετη νίκη ως τώρα με συμπλήρωμα ένα γκολ του Ισμα στο 56′ για τους φιλοξενούμενους, ενώ το τελικό σκορ διαμόρφωσε δέκα λεπτά αργότερα ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης με το δεύτερο προσωπικό του τέρμα στον αγώνα.
Αναμέτρηση με σημαντικότερες ιδιαιτερότητες για την ομάδα του Χουμπ Στέφενς την επιστράτευση διδύμου ανάγκης στο κέντρο της άμυνας με τον Σκόνδρα ως παρτενέρ του Κατσουράνη, την απουσία του Μάρτενς και το ντεμπούτο του ζευγαριού Μάρτενς – Κάτσε στις θέσεις των αμυντικών χαφ. Αναμφισβήτητα το πλέον θετικό για τους γηπεδούχους ήταν το εντυπωσιακό – δυστυχώς μπροστά σε λίγο κόσμο ένεκα και των δυσμενών καιρικών συνθηκών – ξεκίνημα αλλά το ανησυχητικό είχε να κάνει με τον εφησυχασμό που ακολούθησε και γρήγορα διέγνωσε ο τεχνικός της ομάδας φωνάζοντας από νωρίς στους ποδοσφαιριστές του για θέματα συγκέντρωσης, συνεργασιών και αποστάσεων μεταξύ τους. Επί προσθέτως η επιθετική συγκομιδή, στην οποία συνείσφερε κι ο Ολίσε για δεύτερο διαδοχικό αγώνα γεννώντας (;) την ελπίδα προσφοράς έστω και μετά από έναν χρόνο στην ομάδα.
Η ομάδα παρά τις ελλείψεις, το «κρύο» κυριολεκτικά και μεταφορικά γήπεδο της Τούμπας και δίχως κανείς να παραβλέπει τον βαθμό δυσκολίας της συγκεκριμένης αναμέτρησης πέτυχε αυτό που ήθελε αφήνοντας πολύ γοργά το συγκεκριμένο ματς πίσω του. Από εκεί και πέρα ξεκίνησε η τελευταία εβδομάδα της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου. Τη Δευτέρα ανακοινώθηκε ο Μίκαελ Γκσπούρνινγκ. Ο 32χρονος Αυστριακός τερματοφύλακας με θητεία στην Ξάνθη, η άφιξη του οποίου επισημοποίησε την οριστική και αμετάκλητη απόφαση της τεχνικής ηγεσίας να θέσει εκτός ομάδας τον Σανθ Χακόμπο, ασχέτως αν τελικά ο Ισπανός δεχτεί ν’ αποχωρήσει ως δανεικός ή αν επιλέξει να παραμείνει ελπίζοντας σε κάτι διαφορετικό μέσα από την πάροδο του χρόνου.
Το τελευταίο διήμερο ωστόσο την παράσταση έκλεψε η απόκτηση του ελεύθερου Μπίρμπας Νάτκχο. Ο 25χρονος Ισραηλινός διεθνής μέσος, που έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στη Ρούμπιν Καζάν κατακτώντας τίτλους τόσο σε συλλογικό όσο και σε ατομικό επίπεδο, αλλά ορισμένοι λανθασμένοι χειρισμοί από την πλευρά των Ρώσων τον οδήγησαν στην έξοδο, είναι μια από τις σημαντικότερες μεταγραφικές κινήσεις που έχουν γίνει στο ελληνικό πρωτάθλημα. Δικαιολογημένος ο όποιος ενθουσιασμός, δικαιολογημένη κι η όποια απογοήτευση προκλήθηκε από το χρονικό διάστημα της συμφωνίας του με τον ΠΑΟΚ, η οποία έχει ως χρονικό ορίζοντα το τέλος της τρέχουσας σεζόν. Και σε συνδυασμό με την αδυναμία του ν’ αγωνιστεί στο Europa League λόγω του ότι ήδη έχει αγωνιστεί στη φετινή διοργάνωση με την πρώην ομάδα του μετρίασαν τον αρχικό ενθουσιασμό.
Μια πιο ψύχραιμη θεώρηση των πραγμάτων ίσως και να βοηθούσε όλους όσοι το φέρουν βαρέως. Για έναν ποδοσφαιριστή αυτής της ηλικίας, αυτής της ποιότητες και μ’ αυτές τις προοπτικές η παρουσία του στο ελληνικό πρωτάθλημα θεωρείται . απίθανη. Κι αυτό αποδεικνύεται από την ανυπαρξία αντίστοιχης περίπτωσης σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα και δη στη συγκεκριμένη θέση. Είναι χαρακτηριστικό πως εξ αρχής, για να εκκινήσουν οι διαπραγματεύσεις ο βασικός κι αδιαπραγμάτευτος όρος που έθεσε ήταν η συγκεκριμένη διάρκεια του συμβολαίου του. Ο ΠΑΟΚ πορεύτηκε σ’ αυτήν τη μεταγραφική περίοδο βάζοντας στο μεταγραφικό του στόχαστρο τους Μάρτενς, Μαντούρο κι όταν πληροφορήθηκε την περίπτωση του Νάτκχο, εξεδήλωσε μεν ενδιαφέρον γνωρίζοντας πως αν ευοδωθεί το φλερτ μόνο κέρδος μπορούσε να έχει, ενώ σε περίπτωση αποτυχίας δεν ήταν στις προθέσεις των ανθρώπων του ν’ αναζητήσουν και τρίτο ποδοσφαιριστή στη μεσαία γραμμή.
Αλλά ετούτος δεν είναι από αυτούς που σου τυγχάνουν κάθε μέρα. Μίλαν, Τότεναμ, Σάλκε, Γαλατάσαραϊ και πολλές ακόμη εξεδήλωσαν ενδιαφέρον για να τον εντάξουν στο δυναμικό τους, γεγονός που μόνο τυχαίο δεν είναι. Προχτές όταν έγινε γνωστό το όλο θέμα πόσοι και πόσοι έψαχναν να βρουν τί πρόβλημα έχει και δέχτηκε να έρθει στην Ελλάδα. Τώρα λοιπόν που ήρθε, ξεκαθαρίζοντας πως πρώτα θέλει να βιώσει την ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα, να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι το νέο του περιβάλλον για τον ίδιο και την οικογένειά του και να καταλάβει αν και γιατί υπάρχει λόγος να παραμείνει εδώ για περισσότερους από έξι μήνες, λαμβάνοντας μια τόσο σημαντική απόφαση για τον ίδιο και τους δικούς του στην καλύτερη ποδοσφαιρική ηλικία.
Ναι, χρησιμοποιεί τον ΠΑΟΚ για να παραμείνει ενεργός, εισπράττοντας ένα σημαντικό χρηματικό ποσό αλλά μήπως ο ΠΑΟΚ δεν προσπαθεί να τον χρησιμοποιήσει; Πρώτα απ’ όλα για να ενισχύσεις τις προσπάθειες που βρίσκονται σ’ εξέλιξη στις εντός συνόρων διοργανώσεις με μια λύση πρώτης γραμμής, ικανή να κάνει τη διαφορά. Εν συνεχεία για ν’ ακουστεί το όνομά του ακόμη περισσότερο στην Ευρώπη προκειμένου όποια πόρτα κι αν χτυπήσει στο εγγύς μέλλον για συνεργασία, συνειρμικά να παρελαύνουν ονόματα όπως Στέφενς, Μάρτενς, Νάτκχο σε μια νοερή συνέχεια αυτών που είχαν ακουστεί στο πρόσφατο παρελθόν όπως Κοντρέρας, Γκαρσία, Κονσεϊσάο κλπ. Μόνο που στο ενδιάμεσο η ομάδα δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να πορευτεί ανάλογα. Τώρα τα δεδομένα είναι διαφορετικά.
Ο «Δικέφαλος» μέχρι πρότινος είχε μια αξιοθαύμαστη παράδοση για τη συντριπτική πλειοψηφία των παικτών που έφευγαν από αυτόν να «δένονται» μαζί του, με τον Λόρενς να κάνει την εξαίρεση στον κανόνα. Για ποιό λόγο μέρος αυτού του πολύ σημαντικού κανόνα να μην αποτελέσει κι ο διεθνής Ισραηλινός; Κι από εκεί και πέρα η ευθύνη βαραίνει και τη διοίκηση με τις συμπεριφορές της και τις κινήσεις της να πείσει – και αυτόν – για τα μεγαλεπήβολα σχέδιά της πετυχαίνοντας την επέκταση της συνεργασίας. Αν πάλι δεν το καταφέρει δε θα σημάνει και το τέλος του κόσμου. Το μόνο που θα έχει χάσει θα είναι χρόνος, καθώς θα επιδοθεί σε νέα αναζήτηση μιας επιλογής που το κόστος του θα είναι αντιστρόφως ανάλογο με το ρίσκο της απόκτησής του.
Ενας κανόνας για τον ΠΑΟΚ που προκειμένου να εξαλειφθεί θα πρέπει να δημιουργήσει ένα ισχυρό κι αποτελεσματικό σύνολο με αγωνιστική συνέπεια σε βάθος χρόνου, εντός κι εκτός συνόρων. Η απόκτηση του Νάτκχο, τεκμηριωμένα δίνει βάσιμες ελπίδες και για διαφοροποίηση των δεδομένων στην επίθεση. Με δίδυμο τους Τζιόλη – Λάζαρ κι αναποτελεσματικό όποιον κι αν χρησιμοποιήθηκε στη θέση του μεσοεπιθετικού πλην Βούκιτς (σ.σ. δυστυχώς χωρίς δυνατότητα διάρκειας) ο κ. Στέφενς εντόπισε και δημόσια ανέφερε το πρόβλημα στην ανάπτυξη και στο πόσο δύσκολα έφτανε η μπάλα στην αντίπαλη περιοχή. Μια άποψη που δείχνει να δικαιώνεται με τη χρησιμοποίηση των – ανέτοιμου – Μαντούρο και του παροπλισμένου για τέσσερις μήνες Κάτσε. Μικρό το δείγμα γραφής τους για να θεωρηθεί ασφαλές αλλά δεν υπήρχε κι εναλλακτική ως τώρα. Προς Θεού, η αναφορά στους Τζιόλη – Λάζαρ δεν είναι απαξιωτική και πως θα μπορούσε να είναι όταν οι δυο τους επωμίστηκαν τους αγώνες μισής σεζόν δίχως ανάσα.
Ισως ο Νάτκχο να έδωσε την ευκαιρία στους επιτελείς της ομάδας να μην οδηγηθούν και στη λύση μιας βεβιασμένης επιλογής στην επίθεση, απόντος τέτοια εποχή μιας που θα πληρούσε τις προδιαγραφές που έχει θέσει η τεχνική ηγεσία. Ουσιαστικά κέρδισαν λίγους μήνες για να πάνε σε μια περίπτωση με πολύ λιγότερες πιθανότητες αποτυχίας κι αντίστοιχο κόστος. Αν ισχύει αυτό, τότε κι εδώ έγινε μια επιλογή με σημαντικό ρίσκο που μπορεί ν’ αποδειχτεί για τους υπάρχοντες και την ομάδα είτε ευεργετική, είτε καταστροφική. Εκτός κι αν το τελευταίο 48ωρο της μεταγραφικής περιόδου που βιώνουμε προκύψει εξέλιξη στις δυο περιπτώσεις που έχουν προκρίνει ως τελικές επιλογές. Ιδωμεν . Σήμερα θα ξεκαθαρίσει και το θέμα του αμυντικού με την άφιξη του σκληροτράχηλου Αργεντινού αμυντικού της Σπαρτάκ Μόσχας, Χουάν Μανουέλ Ινσαουράλντε.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά κακώς έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα ο σημερινός, πρώτος αγώνας με τον Απόλλωνα Σμύρνης για την προημιτελική φάση του Κυπέλλου Ελλάδας που θα διεξαχθεί στις 20.00 στην Τούμπα. Κάθε αγώνας είναι δύσκολος κι επ’ ουδενί δεν πρέπει να υποτιμάται ο οιοσδήποτε αντίπαλος, ανεξαρτήτως δυναμικής και προσώπων, ειδικά σ’ αυτόν τον θεσμό. Ας μη λησμονεί κανείς πως πρόκειται για τη μοναδική ομάδα που «έκοψε» βαθμούς από τον ΠΑΟΚ φέτος στην Τούμπα, παίζοντας μάλιστα στο μεγαλύτερο μέρος της αναμέτρησης με αριθμητικό μειονέκτημα.
Καλή συνέχεια και καλή δύναμη σε όλους…
