“Ευχαριστούμε παιδιά. Μας κάνατε υπερήφανους και φέτος”.
Κοιτάζω δίπλα μου, βλέπω τον Βαγγέλη Μάντζαρη, που απαντά με ένα νυσταγμένο αλλά ειλικρινές ευχαριστώ.
“Όχι κι άσχημη πρώτη κουβέντα για καλωσόρισμα”, του λέω.
“Όχι κι άσχημη, όντως”, μου απαντά.
Το κεφάλι ψηλά λοιπόν. Δεν υπάρχει καμία ντροπή όταν χάνεις από ένα ανώτερο αντίπαλο, σε μια έδρα – κολαστήριο, έχοντας δώσει ό,τι είχες διαθέσιμο. Αυτή είναι, σε μια πρόταση μέσα, η ιστορία του αγώνα της βασίλισσας και του βασιλιά.
Στο σκάκι, ο βασιλιάς είναι το σημαντικότερο κομμάτι, αφού απώλεια του ισοδυναμεί με τέλος της παρτίδας. Κινείται ένα βήμα τη φορά, Δύο τετράγωνα μετακινείται μόνο μία σε κάθε παρτίδα, όταν κρίνεται σκόπιμο να οχυρωθεί. Η βασίλισσα όμως πηγαίνει όπου θέλει στα 64 ασπρόμαυρα τετράγωνα, σταματώντας μόνο εκεί που υπάρχει εμπόδιο. Στο φινάλε του μαραθωνίου των 5 αγώνων, η βασίλισσα της Μαδρίτης ώρες ώρες αλώνιζε, σαν σε σκακιέρα αδειανή. Ο πυρηνοκίνητος Σέρχιο Γιουλ έσυρε το χορό όταν τα υπόλοιπα μαδριλένικα χέρια μπήκαν σφιγμένα, βάζοντας 15 πόντους σε 19 λεπτά και παράλληλα κυνηγώντας σε ξηρά και θάλασσα τον Βασίλη Σπανούλη. Ο Ρούντι αξιοποίησε το περίσσευμα ενέργειας και πέτυχε 13 πόντους στο δεύτερο μέρος. Μπουρούσης και Ρέγιες μάζευψαν 9 επιθετικά ριμπάουντ και ολόκληρη η Ρεάλ 17. Οι blancos έκαναν όλοι μαζί όσα λάθη ο Σπανούλης μόνος του: 7, αριθμός σπουδαίος για ματς τέτοιας κρισιμότητας.
Με την κολώνα του κάτω από το καλάθι, τον Μπράιαν Ντάνστον, φανερά εξαντλημένο, ο Ολυμπιακός τζόγαρε με το μακρινό σουτ, αφού δεν βρήκε τρόπο να πλησιάσει με συνέπεια πιο κοντά. Πήρε τεχνητές ανάσες με τα 7/8 τρίποντα των Λοτζέσκι (3/3), Πέτγουεϊ (3/4), Παπαπέτρου (1/1) και έμεινε στο ματς για 30 λεπτά. Κανείς δεν ξέρει πως θα είχε εξελιχθεί το πράγμα αν το σουτ του Μπρεντ, στο φινάλε του τρίτου δεκαλέπτου, έβρισκε στόχο. Αλλά δεν έχει και μεγάλη σημασία. Ο γέγονε, γέγονε.
Μετά από δύο σερί τρόπαια, ο Ολυμπιακός δεν θα εμφανιστεί στη σκάλα του ΜΙλάνου. Πλήρωσε πανάκριβα τους μαζεμένους τραυματισμούς, αφού δεν του έφτανε η απώλεια του Λο, έχασε μαζεμένους τους Σπανούλη, Πρίντεζη, Περπέρογλου, την πιο ακατάλληλη στιγμή. Μαζί με αυτούς, έχασε και το πλεονέκτημα έδρας, έμπλεξε με τη Ρεάλ λόγω του αστείου προγραμματισμού της Ευρωλίγκας, βρήκε απέναντι του την καλύτερη, βάσει αποτελεσμάτων, ομάδα της φετινής διοργάνωσης. Υποτάχθηκε, αλλά όχι πριν την φτάσει στο αμήν.
Οι απερχόμενοι πρωταθλητές Ευρώπης πήραν συγχαρητήρια από τους δύο προέδρους, τον Γιώργο και τον Παναγιώτη Αγγελόπουλο, που αναγνώρισαν την προσπάθεια, την επιμονή, την προσωπικότητα και το τσαγανό της φετινής ομάδας. Οι δύο ισχυροί άνδρες του Ολυμπιακού διατηρούν την πίστη τους στη συνταγή που έφερε δύο ευρωπαϊκές κούπες στον Πειραιά-Ρίχοντας μια ματιά στα νιάτα του ρόστερ, διατηρούν το δικαίωμα να ισχυρίζονται ότι από του χρόνου θα αντεπιτεθούν.
Για το τέλος, ας μην μείνει ασχολίαστο αυτο που συνέβη πριν το τζάμπολ. Ενός λεπτού σιγή, πραγματική σιγή, στο μπασκετικό σπίτι της Ρεάλ Μαδρίτης, για τον Τίτο Βιλανόβα, πρώην προπονητή της μισητής για αυτούς Μπαρτσελόνα, που έφυγε στη ζωή στα 45 του χρόνια. Τον άτυχο άνθρωπο που είδε τον καρκίνο να του επιτίθεται όταν άνοιγε για τα καλά τα φτερά του. Την ίδια ώρα, η αθλητική Ελλάς κρατά την ανάσα της και εύχεται να μην μετρήσει νεκρούς ως το τέλος του σαββατοκύριακου.
Καλημέρα σας.
