Ή μήπως όχι; Σάββατο κοντή γιορτή και από αύριο θα αρχίσουμε να μαθαίνουμε τα μαντάτα.
Ο Σπανούλης έπρεπε να μείνει εκτός, γιατί το γόνατό του ίσως να μην άντεχε μια ακόμη ατέλειωτη χρονιά, με 17 μόνο μέρες ξεκούραση. Βέβαια η απουσία του φυσικού ηγέτη αυτής της Εθνικής ίσως και να «βόλεψε» κάπως, όχι τον ίδιο τον Φώτη Κατσικάρη, αλλά το μπάσκετ που θέλει να παίξει ο ομοσπονδιακός τεχνικός. Το μπάσκετ που πρεσβεύει και που εν τέλει τον έχει φέρει στην ελίτ των Ευρωπαίων προπονητών. Ίσως οι ηγετικές, περίσσιες, ντρίμπλες του Σπανούλη να ήθελαν άλλους ψηλούς από αυτούς με τους οποίους τελικά ήρθε η Εθνική μας ομάδα εδώ στην Ισπανία.
Ο «Σόφο» έλεγε δεξιά και αριστερά ότι περιμένει το Μουντομπάσκετ όσο τίποτε άλλο. Ακόμα και στους ανθρώπους που απαρτίζουν πλέον το επιτελείο της Εθνικής ομάδας, εξέφραζε την ανυπομονησία του για την συγκεκριμένη διοργάνωση. Στο τέλος όμως, θυμήθηκε ότι έχει προηγούμενα με τους ομοσπονδιακούς, άρχισε να μασάει τα λόγια του και ουσιαστικά ο Κατσικάρης πήρε την απόφαση ότι δεν θα τον έχει στην διοργάνωση. Η λογική λέει ότι ο Σόφο μετά από αυτή την εξέλιξη αργά ή γρήγορα θα ετοιμάσει τη δική του φιέστα αποχώρησης προφανώς με κάποια συνέντευξη Τύπου.
Για τον Κουφό δεν θα πω πολλά, απλά από το ρεπορτάζ προκύπτει ότι τόσο ο ίδιος όσο και ο εκπρόσωπός του είναι μάλλον μειωμένης αντίληψης. Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς το ότι αποφάσισαν αφού έλαβαν τα εισιτήρια ότι τελικά δεν θα… μπορέσουν.
Ο Περπέρογλου πήρε από νωρίς την απόφαση να ζητήσει άδεια και φυσικά είχε κάθε δικαίωμα να το κάνει. Παρόλα αυτά χώραγε σε αυτή την Εθνική; Κι αν ναι ποιος θα κοβόταν; Οι δύο ΝΒΑερ που παίζουν στην θέση του (Αντεντοκούνμπο και Παπανικολάου) ή ο Βασιλειάδης που είναι το πιο σταθερό χαρτί ελληνικής προέλευσης στο παιχνίδι μακριά από το καλάθι.
Η ρήση λοιπόν: «κάθε εμπόδιο για καλό» σε θεωρητικό επίπεδο δείχνει να βγαίνει με απόλυτη επιτυχία στην Εθνική ομάδα. Αν φυσικά ο Κατσικάρης και οι παίκτες του τα κάνουν «μούσκεμα», θα αποδειχθεί ότι όλες αυτές οι απουσίες έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην τελική εικόνα αυτής της ομάδας και τελικά στοίχησαν. Όπως και να έχει όμως, άπαντες θα προσγειωθούν στα… μαλακά, αφού τα άλλοθι μαζεύτηκαν με το τσουβάλι (επίσης καλό όπλο για να αφαιρέσεις τυχόν άγχος).
Αυτή η Εθνική θέλει να τρέξει και τρέχοντας να σκέφτεται, έστω και λίγο πιο έξυπνα από τους αντιπάλους της. Με όπλο την ελληνική τακτική και δούρειο ίππο την άμυνά της, η Ελλάδα θα μπει σε μια μάχη που ξεκάθαρο φαβορί παραμένουν οι Αμερικάνοι και από πολύ κοντά βρίσκεται η ισπανική “dream team”, όπως αποκαλούν την ομάδα τους οι Ίβηρες δημοσιογράφοι.
Καλό ποδαρικό να έχουμε αύριο και αέρα στα πανιά μας! Ακόμα κι αν ο αέρας αυτός είναι καυτός και αποπνικτικός όπως της Σεβίλης…
