Το κύπελλο Ελλάδας για τους φίλους του Πανιωνίου έχει ιδιαίτερη σημασία σαν θεσμός. Είναι ένας θεσμός που πιστεύουν ότι η ομάδα τους μπορεί να τον διεκδικήσει. Το επιτάσσουν αυτό οι δύο κατακτήσεις των “κυανέρυθρων”, το 1979 και το 1998. Η ήττα με 3-0 από τον Κισσαμικό, είναι σίγουρα μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της ομάδας στην παρουσία της στο Κύπελλο Ελλάδας και αν υποστηρίζεις τον Πανιώνιο δυσκολοχώνευτη. Ήρθε όμως. Είναι γεγονός. Δεν μπορεί να αποτρέψει τον αποκλεισμό (εκτός συγκλονιστικού απροόπτου). Από αυτό το σημείο όμως μέχρι η ομάδα να παίζει τη σεζόν στο ματς με την Κέρκυρα, την οποία αν δεν κέρδιζε θα συνέβαιναν… κοσμογονικές αλλαγές στο σύλλογο, προσωπικά δεν μπορώ να το καταλάβω.
Ο Πανιώνιος παρουσίασε μια ανεξήγητη νευρικότητα και πίεση στο ματς με την Κέρκυρα. Από τους παίκτες και το τεχνικό τιμ, μέχρι τους διοικούντες την ομάδα και τον κόσμο. Όποιος βρισκόταν στο γήπεδο το καταλάβαινε στην ατμόσφαιρα. Ο Μιλόγεβιτς στον πάγκο, σε κάθε χαμένη ευκαιρία του Πανιωνίου “χτυπιόταν” και κοιτούσε τον ουρανό. Μου έδειχνε ότι παίζει το κεφάλι του στο ματς με τους “Φαίακες”, πως αν δεν κέρδιζε θα έχανε τη δουλειά του. Για να είμαι ειλικρινής, ούτε αυτό μπορώ να το καταλάβω.
Όπως και να ‘χει, ο Πανιώνιος κέρδισε τον αγώνα με ένα γκολ του Χρήστου Τασουλή. Ενός παιδιού που το καλοκαίρι με την απόκτηση του Αντωνιάδη ήταν σαν να του λένε πως δεν μας κάνεις, αλλά πλέον είναι βασικός μόνο και μόνο με την αξία του και τις εμφανίσεις του. Για κανέναν άλλο λόγο. Και το αξίζει και με το παραπάνω. Το πρώτο γκολ καριέρας του Τασουλή ήρθε σε ένα σημείο που η εξέδρα “έβραζε” και αποδοκίμαζε, χωρίς λόγο κατά τη γνώμη μου, παίκτες και προπονητή.
Λες και το ματς με την Κέρκυρα έπρεπε να το είχε κερδίσει με 5-0 ο Πανιώνιος. Η ισοπαλία στο Φάληρο με τον Ολυμπιακό μόνο τυχαίο αποτέλεσμα δεν ήταν για την ομάδα του Γρηγορίου, όπως και η ισοπαλία με την ΑΕΚ μία βδομάδα πριν.
Τα ματς με την Κέρκυρα, η οποία παρεμπιπτόντως είναι μια καλοδουλεμένη ομάδα, πάντα έκρυβαν δυσκολίες για τον Πανιώνιο. Ειδικά στη Νέα Σμύρνη, όπου στα δύο τελευταία ματς είχε μία ισοπαλία και μία ήττα. Την Κυριακή κέρδισε. Και οι τρεις αυτοί βαθμοί τον έχουν φέρει στην ΠΕΜΠΤΗ θέση του βαθμολογικού πίνακα με 18 βαθμούς μετά από 11 αγωνιστικές. Που θα έπρεπε να βρισκόταν δηλαδή μετά από 11 ματς ο Πανιώνιος;
ΥΓ: Κοίταξα τα πρώτα 11 παιχνίδια του Πανιωνίου στο περυσινό πρωτάθλημα. Συνολικοί βαθμοί: 19 με ρεκόρ 6 νίκες, 1 ισοπαλία και 4 ήττες. Φέτος ο Πανιώνιος έχει 18 βαθμούς με ρεκόρ 5 νίκες, 3 ισοπαλίες και 3 ήττες. Τα συμπεράσματα και η κριτική (πάντα) δικά σας.
ΥΓ 2: Συγχαρητήρια στον Τασουλή για την επιμονή και το πείσμα που έβγαλε σε δύσκολες στιγμές που είχε από την αρχή της σεζόν και που τον βοήθησαν να καθιερωθεί και πάλι στον Πανιώνιο. Και για να προλάβω τους… καλοθελητές: Ουδεμία σχέση έχω ή είχα με τον συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή. Το σωστό, όμως, πρέπει να λέγεται πάντα.
