Το πράγμα είναι απλό.
Αν είσαι αντίπαλος αμυντικός και πρέπει να μαρκάρεις τον Μπαπέ έχεις πρόβλημα. Αν είσαι ομάδα που αμύνεται και πρέπει να μαρκάρεις Μπαπέ, Βίνι έχεις πονοκέφαλο. Αν είσαι μια ομάδα και πρέπει να βρεις τρόπο να σταματήσεις Μπαπέ, Βίνι, Μπέλιγχαμ, Ροντρύγκο πρέπει να χρησιμοποιήσεις πολλούς προπονητές.
Τώρα αν σε αυτούς προσθέσετε και τον Έντρικ νομίζω ότι πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά ότι η Ρεάλ Μαδρίτης ετοιμάζεται να μαζέψει και να πετάξει στο γήπεδο την πιο ταλαντούχα ομάδα επιθετικών που βρέθηκε παρέα στον ίδιο σύλλογο, στην ιστορία ή σας παρακαλώ βρείτε μου εσείς καλύτερη πεντάδα επιθετικών στην ιστορία, σε σύλλογο.
Φυσικά ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο η επίθεση αλλά αν περάσει και αυτός ο αστείος νόμος του όφσαϊντ του Βενγκέρ τότε καλήνύχτα και καλή τύχη απέναντι σε αυτούς τους παίκτες.
Ο Έντρικ δεν έπαιξε πολύ με την Βραζιλία απέναντι στην Αγγλία και σε αυτά τα 20 λεπτά ακούμπησε μόλις έξι φορές την μπάλα. Είχε 1/3 σωστές μεταβιβάσεις, τραγικό για ένα εικοσάλεπτο παρουσίας, σωστά; Έλα όμως που έκρινε το ματς και θα μπορούσε να πετύχει και δεύτερο γκολ στην τελευταία φάση του αγώνα. Έκανε δύο τελικές προσπάθειες φεύγοντας και τις δύο φορές στην πλάτη της άμυνας και όχι για να κυνηγάει δικές του πάσες, αλλά για να είναι το στήριγμα άλλων που πάει να πεί ότι έχει και μυαλό στα 17 του, χωρίς να εχει εμπειρίες.
Επίσης είναι γεμάτος ενέργεια, γεμάτος alegria που λένε. Παίζει με το χαμόγελο στα χείλη. Κόντεψε να σκάσει που δεν πέτυχε δεύτερο γκολ στην τελευταία φάση του αγώνα ενώ δεν δίστασε να κάνει και ένα φάουλ με τσαμπουκά. Η πρώτη εικόνα του μοιάζει αρκετά καλή.
Φυσικά και ειναι πολύ νωρίς για να πεις ότι ένας 17χρονος είναι το Θείο δώρο για το ποδόσφαιρο. Μακάρι να είναι καλά, υγιής κυρίως για να μπορέσουμε να τον δούμε όπως πρέπει αλλά σίγουρα μπορείς να πεις ότι φαίνεται ως μια εξαιρετική προσθήκη για την βασίλισσα της Ευρώπης. Παρεμπιπτόντως δεν είναι μόνο αυτοί αλλά και οι Μπραχίμ, Γκιουλέρ αλλά και οι Καμαβινγκά, Τσουαμενί, Βαλβέρδε που θα παίζουν πίσω τους. Οι μεγαλύτεροι από όλους αυτούς είναι Βαλβέρδε και Μπαπέ οι οποίοι είναι 25 χρόνων.
Δεν είναι οι Γκαλάκτικος του παρελθόντος αλλά σίγουρα είναι εντυπωσιακοί.
Δικαιολογημένα μπορούμε να πούμε ότι έρχονται ώρες τρόμου για τις αντίπαλες άμυνες αν όλοι μαζευτούν να παίξουν μαζί για την Ρεάλ Μαδρίτης.
