Στο ποδόσφαιρο μας, όπου τα γκολ, το ταλέντο και ο αυτοσκοπός της νίκης είναι μονίμως στο επίκεντρο, υπάρχουν παίκτες που ξεπερνούν τα όρια του παιχνιδιού, αφήνοντας ανεξίτηλο σημάδι όχι μόνο για την παρουσία τους στο γήπεδο αλλά και για τον εν γένει χαρακτήρα και την συμπεριφορά του εκτός αυτού.
Ο Παύλος Κυριακίδης, ένα όνομα συνώνυμο της ταπεινότητας, του σεβασμού και του ευ αγωνίζεσθαι, αναδεικνύεται σε πραγματικό πρότυπο. Όχι από εκείνα τα πρότυπα που πωλούνται σε τιμή ευκαιρίας καθημερινά στα νέα παιδιά. Αληθινό πρότυπο. Ένας ποδοσφαιριστής και άνθρωπος που αξίζει να μιμηθούν όχι μόνο οι εκκολαπτόμενοι ποδοσφαιριστές αλλά και όποιος αναζητά έμπνευση στις δύσκολες στιγμές της ζωής. Τις απλές καθημερινές αλλά και τις μεγάλες, τις ανείπωτες.
Ο Παυλος έζησε μια τέτοια ανείπωτη τραγωδία, χάνοντας την αγαπημένη του σύντροφο, την γλυκύτατη Ιωάννα στην ηλικία των 30 ετών. Ο πόνος μιας τέτοιας απώλειας είναι ανυπολόγιστος, κι όμως, ο άσος της Νίκης Βόλου επέδειξε ασύλληπτη δύναμη χαρακτήρα. Το μήνυμά του στα social media είναι στάση ζωής και μάθημα ψυχής για όλους μας. “Ο άγγελός μου στη γη από σήμερα πλέον είναι άγγελός μου στον ουρανό. Καλό ταξίδι ψυχή μου, καλό παράδεισο. Αναπαύθηκε η ψυχούλα σου και πλέον δεν θα πονάς άλλο.Στεναχωριέμαι για όλα αυτά που δεν προλάβαμε να ζήσουμε, αλλά σε ευχαριστώ για όλα έζησα δίπλα σου. Είσαι ο δικός μου ήρωας”.
Θεωρείται ευρέως ως ένας από τους πιο καλόκαρδους ποδοσφαιριστές στην Ελλάδα. Ένας παίκτης που η πορεία του ξεπερνά τις νίκες και τις ήττες, συμπυκνώνοντας την ουσία του αληθινού ποδοσφαίρου. Με σεβασμό στο άθλημα, τους συμπαίκτες του, τους αντιπάλους του και τον ίδιο του τον εαυτό.
Με μεγάλη καριέρα σε διάφορους συλλόγους, όπως η Κοζάνη, ο Πανηλειακός, η Ζάκυνθος, ο Ηρακλής, ο Ατρόμητος, ο ΟΦΗ, ο Απόλλων Σμύρνης, ο Ερμής Αραδίππου και η Νίκη Βόλου, έχει σταθερά υποδειγματικά χαρακτηριστικά που τον κάνουν να ξεχωρίζει. Σε όποια ομάδα κι αν ρωτήσετε, όποιον συμπαίκτη του, η απάντηση είναι η ίδια. Ο Παύλος “δεν υπάρχει”, είναι παιδί διαμάντι. Δεν παραπονέθηκε ποτέ, ακόμα κι όταν (άδικα) ήταν παραγκωνισμένος. Συνέχιζε πάντα επαγγελματικά και με σεβασμό προς όλους.
Σε μια συγκινητική στιγμή λοιπόν, που λέει πολλά για τον χαρακτήρα του, ζήτησε από την ομάδα του, Νίκη Βόλου, και τον προπονητή του, Δημήτρη Ελευθερόπουλο, να είναι μέρος της απστολής για τον αγώνα με τον Άρη στον Προημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδος, λίγες μέρες αφότου “αποχαιρέτησε” την Ιωάννα του. Η στιγμή που η Νίκη Βόλου σκοράρει και όλη η ομάδα σπεύδει στον Παύλο αφιερώνοντάς του το γκολ είναι μια δυνατή επίδειξη αλληλεγγύης και συμπόνιας. Μια απόδειξη για το τί μπορεί να προσφέρει το ποδόσφαιρο.
Ο Παύλος Κυριακίδης είναι φάρος έμπνευσης για όλους, ξεπερνώντας τα όρια του ποδοσφαίρου. Η πορεία του στα γήπεδα και η αφοσίωσή του στο άθλημα τον καθιστούν πρότυπο ζωής. Ως γονιός λοιπόν δηλώνω απερίφραστα πως θα ήθελα ο Παύλος Κυριακίδης να είναι το πρότυπο του γιου μου. Σε έναν κόσμο που δοξάζει την επιτυχία, ο Παύλος Κυριακίδης αποτελεί απόδειξη της διαρκούς δύναμης της καλοσύνης και της ακεραιότητας.
Παύλο μου, τα θερμά μου συλλυπητήρια.
