Υπόθεση εργασίας: σας λέω ότι υπάρχει μια ομάδα στην Ευρωλίγκα που έχει ξεπεράσει μόνο μία φορά το φράγμα των 80 πόντων στις πρώτες εννέα αγωνιστικές. Σας ρωτώ στη συνέχεια ποιο πιστεύετε ότι μπορεί να είναι το ρεκόρ της σε αυτό το διάστημα. Ψυχολογικά και μόνο, αλλά και με κάμποση δόση ρεαλισμού, το πιθανότερο είναι πως ελάχιστοι θα απαντούσατε έστω οριακά αρνητικό πρόσημο, τύπου 4-5. Οι περισσότεροι, εικάζω, θα διαλέγατε το 3-6. Ό,τι κοντινότερο σε ομάδα – ασανσέρ που ανεβοκατεβαίνει ανάμεσα στο Eurocup και την Ευρωλίγκα, η Βαλένθια έρχεται για να διαψεύσει τα προγνωστικά και να έχει καταφέρει να στέκει με θετικό απολογισμό 5 νικών και 4 ηττών παρότι έχει ήδη αντιμετωπίσει τις Μονακό, Φενέρ, Μακάμπι, Ρεάλ, Μπαρτσελόνα και Αρμάνι.
«Είναι πρώτοι στην άμυνα και τελευταίοι στην επίθεση, οπότε περιμένω ότι περιμένω ένα άσχημο παιχνίδι», είπε στις χθεσινές δηλώσεις του ο – δεν μπορώ να πω ψέματα/δεν είμαι φτιαγμένος έτσι/δεν μπορώ καν να ντριμπλάρω αυτό που πιστεύω – Μάριους Γκριγκόνις για την παλιά του ομάδα. Πράγματι, οι πορτοκαλί είναι 18οι σε Offensive Rating με 104.8, 2οι στην άμυνα πίσω από τη Ρεάλ με 105.1 Defensive Rating, ενώ παίζουν στον 7ο πιο αργό ρυθμό της διοργάνωσης, όχι πάντως μακριά από τον μέσο όρο. Η διαφορά βέβαια είναι σημαντική όταν βγαίνουν εκτός της Φοντέτα, εκεί όπου ψάχνουν κάπως πιο θαρραλέα το ανοιχτό γήπεδο, αλλά και πάλι χωρίς καμία τρομερή φούρια.
Όχι τυχαία, δεν έχουν κάποιον εκτυφλωτικό πρωταγωνιστή στην επίθεση. Ο ήρωας του περσινού ματς Κρις Τζόουνς φέρνει στο τραπέζι 11.9 πόντους/4.2 ασίστ παίζοντας μόλις 25:48, χρόνος που τον φέρνει μόλις στην 33η θέση της σχετικής λίστας. Ο Μπράντον Ντέιβις, εύκολα ο πιο ποιοτικός ψηλός της ομάδας, παίζει σκάρτα 22 λεπτά. Το μήνυμα του κόουτς Μουμπρού είναι φανερό: παίζουμε όλοι άμυνα στο κόκκινο, κανείς δεν κλέβει, κανείς δεν μένει από δυνάμεις. Ο στόχος είναι να κατεβάσουμε τον αντίπαλο κάτω από τα στάνταρ του, να τον φέρουμε στο ύψος μας και να τον νικήσουμε στη βάση της προσπάθειας και της αγωνιστικότητας – για να συμβεί αυτό είναι κεφαλαιώδες να στραγγαλίσουμε τον ρυθμό του αντιπάλου μέσα σε ένα αδιάκοπο 5v5, να αμυνθούμε αποτελεσματικά στην περιφέρεια (29.6% οι αντίπαλοι από το τρίποντο) και να φροντίσουμε τη μάχη των κατοχών μη επιτρέποντας επιθετικά ριμπάουντ. Μία σου και μία μου, και ό,τι γίνει, ένα πράγμα σαν Ζάλγκιρις, με λιγότερη ομοιογένεια αλλά με περισσότερες λύσεις από τον πάγκο. Επίσης, αφού δεν έχουμε σουτέρ και συνεργασίες, δεν σουτάρουμε τρίποντα (19 ανά παιχνίδι, μοναδική ομάδα κάτω από τα 20 ανάμεσα στις 18).
Μπορεί να μην είναι ακριβώς η ομάδα που ο ουδέτερος θα πλήρωνε εισιτήριο για να δει, αλλά η Βαλένθια είναι η ίδια ομάδα που έβγαλε τα σκώτια (sic) Ρεάλ (73-76), της Μπαρσελόνα (70-74) και της Εφές (73-77) πριν παραδοθεί, ενώ παράλλληλα κράτησε κάτω από τους 70 τόσο τη Μονακό, όσο και τη Μακάμπι και κάτω από τους 75 τη Φενέρ (και τα τρία τελευταία στη Φοντέτα). Ο κίνδυνος είναι εκεί, ο ίδιος που ταλαιπώρησε τον Παναθηναϊκό και απέναντι στη Ζάλγκιρις. Να κλειδωθεί στο μισό γήπεδο, να δει τα αστέρια του να εκνευρίζονται ασφυκτιώντας, τον Ναν να αναρωτιέται τι σχέση έχει αυτό με το μπάσκετ που έμαθε και τη Βαλένθια να απειλεί με διπλό.
Βουρ λοιπόν, για τον καθαρό αέρα του ανοιχτού γηπέδου. Ο στόχος του Παναθηναϊκού θα είναι να ωθήσει το παιχνίδι σε περισσότερες κατοχές μέσω transition, επιθετικού ριμπάουντ και επιθετικής άμυνας που θα αποφέρει κλεψίματα, βεβιασμένα σουτ και θα βάλει όσο νωρίτερα γίνεται την εξέδρα στο παιχνίδι. Επιπλέον, θα χρειαστεί ταχύτητα και ακρίβεια στο σετ παιχνίδι προκειμένου η δεδομένη διαφορά συλλογικής ποιότητας να μεταφραστεί ανάλογα και στο σκορ.
