Όνειρο ήταν, χάθηκε προσωρινά αλλά η Ελλάδα έχει την τεράστια ευκαιρία μέσω των play offs να κερδίσει με το σπαθί της θέση στην τελική φάση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Οι αντίπαλοί μας θα είναι σαφώς λιγότερο δυνατοί από την Ολλανδία, ακόμα κι αν στην Φιλαδέλφεια παρουσιάστηκαν με ελλείψεις οι Οράνιε. Το Καζακστάν που λογικά θα είναι ο πρώτος μας αντίπαλος και πιθανότατα η Γεωργία στον τελικό δεν είναι ομάδες που τρομάζουν αυτή την εθνική.
Την εθνική που έπαιξε όλα τα παιχνίδια στο 100%, αν εξαιρέσουμε το 3-0 της Ολλανδίας, που πήρε με τσαμπουκά τα 2 ματς με την Ιρλανδία, που έκανε το αυτονόητο με το Γιβραλτάρ, που έχασε με 10 παίκτες στην Γαλλία και που χθες απέναντι σε μια ανώτερη ομάδα έμεινε πιστή στο πλάνο της, έπαιξε με διαφορετικό σύστημα για 60 λεπτά, το άλλαξε μετά και στο τελευταίο 10λεπτο ρίσκαρε παίζοντας με 3 φορ για να πάρει τη νίκη-πρόκριση.
Ναι ήρθε η ήττα στις καθυστερήσεις με το πέναλτι του Φαν Ντάικ για τους Ολλανδούς που θα μπορούσαν να έχουν βρει γκολ από το πρώτο ημίχρονο, αν δεν υπήρχε ο καταπληκτικός Βλαχοδήμος να κατεβάσει ρολά. Όχι όμως δεν ήρθε η απογοήτευση και η καταστροφή γι’ αυτή την εθνική. Άλλωστε οι 5 νίκες σε 6 ματς στο Nations League αυτό μας εξασφάλισαν, τη δεύτερη ευκαιρία, η οποία ήταν περίπου αναμενόμενο ότι θα μας χρειαστεί, από την κλήρωση κιόλας των προκριματικών ομίλων.
Η Ελλάδα αξίζει να βρίσκεται στη γιορτή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και θα τα καταφέρει τον Μάρτιο να σφραγίσει το πολυπόθητο εισιτήριο. Είτε μας αρέσει ο Πογιέτ είτε όχι. Είτε μας αρέσουν οι 3 κεντρικοί αμυντικοί είτε όχι. Είτε έχουμε τις αμφιβολίες μας για την παρουσία συγκεκριμένων παικτών ακόμα και στη βασική 11άδα είτε όχι. Δεν υπάρχει προπονητής παγκοσμίως, σε όλα τα επίπεδα, από το πρωτάθλημα τύπου μέχρι το παγκόσμιο κύπελλο, που να μην έχει τις εμμονές του. Δεν πρόκειται ποτέ να συμφωνήσουν όλοι με όλους, αλλά αυτό που μετράει είναι τα αποτελέσματα και η Ελλάδα έχει τις πιθανότητες να βρεθεί και πάλι μετά από 10 χρόνια σε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης.
Μένουν 2 τελικοί, λογικά με Καζακστάν και Γεωργία. Η Ελάδα μπορεί και θα το αποδείξει.
ΥΓ. Ο Ιωαννίδης είναι επιθετικός παγκόσμιας κλάσης. Το ελληνικό πρωτάθλημα είναι φτωχό για να τον κρατήσει. Μπράβο του για τη δουλειά και την πίστη στον εαυτό του
