Το βράδυ της Πέμπτης στο γήπεδο της Τούμπας δε θα ξεχαστεί ποτέ!
Ο ΠΑΟΚ στην ψυχοφθόρα διαδικασία των πέναλτι επικράτησε 5-3 της Μίντγιουλαντ (κ.α. 2-1) και πανηγύρισε μια ιστορική πρόκριση στους «16» της νεοσύστατης διοργάνωσης Europa Conference League όπου και θ’ αντιμετωπίσει τη Γάνδη (10 και 17/3).
Άλλη μια ιστορικής σημασίας επιτυχία από τον Ραζβάν Λουτσέσκου, τους συνεργάτες του, τους ποδοσφαιριστές του κι όλα τα υπόλοιπα μέλη του ποδοσφαιρικού τμήματος καθώς για πρώτη φορά μετά από σαράντα οκτώ χρόνια η ομάδα θα δώσει ευρωπαϊκό αγώνα Μάρτιο μήνα μετά το ματς που είχε δώσει κόντρα στη Μίλαν τον Μάρτιο του 1974, ενώ ταυτόχρονα ξόρκισε την κατάρα της διαδικασίας των πέναλτι από την οποία στις τέσσερις φορές που κλήθηκε να μετάσχει καμία φορά δεν είχε καταφέρει να βγει νικητής.
To φιλμ του αγώνα
Μια πρόκριση που κάθε άλλο παρά εύκολα δεν ήρθε. Με την κάθε μία ομάδα να παίρνει από ένα ημίχρονο, ο «Δικέφαλος» κατάφερε να βάλει θεμέλια πρόκρισης στο πρώτο ημίωρο όταν με γκολ των Ζίβκοβιτς, Βιεϊρίνια προηγήθηκε 2-0 στο 26’. Όσο άντεχαν οι Βιεϊρίνια–Μπίσεσβαρ οι γηπεδούχοι δεν είχαν σοβαρά προβλήματα με την πίεση και την ταχύτητα των Δανών.
Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με τον Μπο Χένρικσεν να προχωρά σε τρεις αλλαγές, ρίχνοντας στο ματς τους Ντιρ, Χεγκ, Μέιερ, έναν σε κάθε γραμμή της ομάδας. Ειδικά οι δύο τελευταίοι άλλαξαν ριζικά την επιθετικότητα της ομάδας τους με τον πρώτο να συμμετέχει και ν’ απειλεί ουσιαστικά σε κάθε στατική φάση και τον δεύτερο να επωμίζεται την οργάνωση του παιχνιδιού της ομάδας του δημιουργώντας αρκετά προβλήματα στην παθητική στάση που υιοθέτησε ο ΠΑΟΚ από ένα σημείο και μετά.
Η ειδοποιός διαφορά
Η είσοδος των Σίντκλεϊ-Μιτρίτσα δε βοήθησε καθόλου σ’ αυτό το δεύτερο 45λεπτο, όπως το ίδιο συνέβη και με τον Ελ Καντουρί που πέρασε στην αναγκαστική αλλαγή του Ντόουγκλας. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω ήταν το γκολ του Χεγκ στο 80’ κι ένα λεπτό μετά το δοκάρι του Σβιατσένκο που έφερε τους Δανούς μια ανάσα από την ισοφάριση και την ανατροπή των μέχρι τότε δεδομένων.
Ο «Δικέφαλος» με σημεία αναφοράς τον Πασχαλάκη και τους Ίνγκασον–Κρέσπο άντεξε πηγαίνοντας το ματς στην παράταση. Χρονικό σημείο στο οποίο άλλαξε ταχύτητα, πάτησε «γκάζι» αξιοποιώντας και την έλλειψη φυσικής κατάστασης των Δανών, χωρίς όμως να κατφέρει ν’ αξιοποιήσει τις φάσεις που δημιούργησε στο πρώτο μέρος του έξτρα χρόνου.
Αναπόφευκτα λοιπόν το ματς οδηγήθηκε στην … εσχάτη των ποινών, εκεί όπου ο Πασχαλάκης απέκρουσε το πρώτο πέναλτι που εκτέλεσε ο Μάιερ κι όλοι οι συμπαίκτες του κατά σειρά, Τσόλακ, Σίντκλεϊ, Σβαμπ, Μιτρίτσα, Κούρτιτς στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και με ζηλευτή ψυχραιμία ευστόχησαν στις εκτελέσεις των πέναλτι που εκτέλεσαν, βάζοντας φαρδιά-πλατιά τις υπογραφές τους σε μια ιστορική βραδιά πρόκρισης.
Δικαίωση διαρκείας …
Είναι μια δικαίωση της δύσκολης προσπάθειας που επιμελούνται ο Ραζβάν Λουτσέσκου κι οι συνεργάτες του με την αρωγή της διοίκησης, με όλα τα καλά τους και τα κακά τους, γιατί καλώς ή κακώς το αποτέλεσμα μετράει. Η παρουσία του 53χρονου τεχνικού είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορική επιτυχία του 2018 και το αήττητο νταμπ και τώρα συνδυάζεται με ακόμη μια, αυτήν την πρόκρισης στους «16» του Europa Conference League. Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση …
Πέραν όλων των άλλων είναι μια τεράστια ένεση αυτοπεποίθησης για τη συνέχεια. Ένας θεμέλιος κι αναντικατάστατος λίθος στην εν εξελίξει προσπάθεια αναδόμησης του χαρακτήρα και της προσωπικότητας αυτής της ομάδας με μακρύ ορίζοντα στο μέλλον.
Θέμα συνείδησης ….
Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε η ανάρτηση ενός πανό συμπαράστασης στους φυλακισθέντες για την πρόσφατη δολοφονία του Άλκη Καμπανού προκαλώντας την αντίδραση της ΠΑΕ με σχετική, καταδικαστική της συγκεκριμένης ενέργειας τοποθέτηση, με πρώτη αντίδραση τη μη διάθεση εισιτηρίων για τον αγώνα της προσεχούς Κυριακής με τον Ιωνικό στην Τούμπα, για τις θύρες4, 4Α, παρά μόνον τα διαρκείας. Μια κίνηση που προκάλεσε και την επέμβαση εισαγγελέα αλλά κι αρκετό «θόρυβο» στον περίγυρο.
Έχουν συμβεί πολλά, πάρα πολλά τον τελευταίο καιρό, μακριά από αυτά που είθισται να συνθέτουν την καθημερινότητα και την αποκαλούμενη ως «ρουτίνα» όλων με σημείο αναφοράς τη δολοφονία ενός 19χρονου. Θα ήταν σώφρον να ηρεμήσουν όλοι, να μάθει – επιτέλους – ο ένας να βάζει τον εαυτό του στη θέση του άλλου, να μάθει να εκτιμάει αυτά που έχει και τα λογίζει ως αυτονόητα ενώ δεν είναι, να μάθει να νιώθει και περισσότερα να πράττει παρά να λέει. Γιατί τα λόγια ήταν, είναι και θα είναι δωρεάν, οι πράξεις όχι. Καλή συνέχεια, καλή δύναμη ….
