Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα μπορεί να τελείωσε για την Ισπανία, όμως η εικόνα της συνολικά και η παρουσία του 18χρονου Πέδρι σαγήνεψαν το ποδοσφαιρικό κοινό στο ενενηντάλεπτο με την Ιταλία. Μια δήλωση του Λουίς Ενρίκε στο τέλος του αγώνα ήταν από αυτές που μένουν στην ιστορία και μακάρι να την επικαλούμαστε 15 χρόνια αργότερα για να υπενθυμίσουμε πως ξεκίνησε τη διαδρομή του ένας ακόμη σημαντικός παίκτης σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ο 18χρονος Πέδρι κινήθηκε μπροστά από τον Μπουσκέτς και μεταξύ των ζωνών της ιταλικής άμυνας. Έχοντας κοντά του Βεράτι, Ζορζίνιο, Κιελίνι, Μπουνούτσι, ολοκλήρωσε με επιτυχία τις 65 από τις 67 μεταβιβάσεις που επιχείρησε στην αναμέτρηση έχοντας το καλύτερο ποσοστό όλων (98%).
Οι Ισπανοί κινήθηκαν σε εξαιρετικά επίπεδα σε ότι αφορά στην ποιότητα των μεταβιβάσεων και συνολικά ως ομάδα. Κάτι που στέρησε από τους Ιταλούς τη δυνατότητα να «χτυπήσουν» στην επιθετική μετάβαση με τους αυτοματισμούς που έχει παρουσιάσει κατ’ επανάληψη η ομάδα του Μαντσίνι σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού.
Το εντυπωσιακό με το ποσοστό εύστοχων μεταβιβάσεων του Πέδρι είναι ότι κινείται στον χώρο με τη μεγαλύτερη πίεση από τον αντίπαλο, κατά συνέπεια ο βαθμός δυσκολίας για την εύστοχη μεταβίβαση ανεβαίνει τόσο γιατί έχει πάντα παίκτη-παίκτες πάνω του, όσο και γιατί στον χώρο που δραστηριοποιείται δεν υπάρχουν πολλοί ελεύθεροι χώροι για την αποφυγή των λαθών. Συνήθως σε τέτοια ποσοστά φτάνουν οι στόπερ που δεν έχουν μεγάλη πίεση και ορισμένες φορές αμυντικοί μέσοι (όπως ο Μπουσκέτς).
Οι 17 από τις πάσες του Πέδρι είχαν αποδέκτη τον Ζόρντι Άλμπα που λειτουργούσε περισσότερο ως ακραίος επιθετικός και λιγότερο ως αμυντικός στο παιχνίδι. Δεύτερος αποδέκτης των μεταβιβάσεων του μικρού ήταν ο Φεράν Τόρες με 11.
Οι 45 από τις 67 πάσες του ήταν μεσαίας απόστασης. Ελάχιστες μεγάλης (6) και 16 μικρής απόστασης.
Ο τρόπος που δραστηριοποιήθηκε στο επιθετικό κομμάτι του παιχνιδιού τα είχε όλα. Έπαιξε γρήγορα και άνοιγε με έξυπνες επιλογές πάσας την αντίπαλη άμυνα.
Επιχείρησε κάθετες μεταβιβάσεις αναζητώντας συμπαίκτη στην αντίπαλη περιοχή, και από τέτοιες πάσες δημιούργησαν οι Ισπανοί δύο ευκαιρίες, μια σε κάθε ημίχρονο.
Κουβάλησε τη μπάλα με μεγάλη ποιότητα με κάθετα τρεξίματα στο γήπεδο βγάζοντας από την ισορροπία της την ιταλική άμυνα.
Κράτησε τη μπάλα όταν χρειάστηκε με ποιότητα κερδίζοντας φάουλ και κατοχές.
Όμως ο Πέδρι δεν είναι μόνο αυτά που είδαμε με τη μπάλα. Είναι ο πρώτος που κυνηγάει κάθε άμυνα. Έχοντας απόλυτη προσήλωση στο τακτικό πλάνο της ομάδας για την ανασταλτική λειτουργία, αλλά και ατομική διάθεση να μαρκάρει στο ένας εναντίων ενός. Όταν μάλιστα η διάθεση γίνεται αποτελεσματικότητα, τότε μιλάμε για ολοκληρωένο μέσο σε ηλικία 18 ετών.
Μιλάμε για τον ποδοσφαιριστή που σε αυτή την ηλικία προσφέρει σε διαφορετικούς τομείς του παιχνιδιού σε πολύ υψηλό επίπεδο και αναγκάζει τον ομοσπονδιακό προπονητή (και πρώην συμπαίκτη του Ινιέστα), να τον συγκρίνει δημοσίως με έναν ποδοσφαιρικό ΜΥΘΟ της Μπαρτσελόνα και της εθνικής Ισπανίας.
