Ο Κωστής Μπότσαρης γράφει στο προσωπικό του blog για τη νίκη 2-0 του ΠΑΟΚ επί του Αστέρα Τρίπολης στον πρώτο ημιτελικό του κυπέλλου Ελλάδος και το προβάδισμα που πήρε ο “Δικέφαλος” του Βορρά για τη συμμετοχή στον τελικό της διοργάνωσης.

Ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα των επιτυχιών προστέθηκε για τον ΠΑΟΚ το απόγευμα της Τετάρτης στην κατάμεστη Τούμπα, καθώς στο πλαίσιο του πρώτου ημιτελικού για το Κύπελλο Ελλάδας επικράτησε 2-0 του Αστέρα Τρίπολης, με αδιαμφισβήτητο πρωταγωνιστή τον Λέο Μάτος, σκόρερ και των δυο τερμάτων. Ένα «καθαρό» σκορ που του δίνει βάσιμες ελπίδες να επιστρέψει για τρίτη διαδοχική χρονιά σε τελικό προκειμένου να υπερασπιστεί τα κεκτημένα. Σαφώς κι απομένει ο δεύτερος ημιτελικός στην Τρίπολη, εκεί όπου η ομάδα του Ραζβάν Λουτσέσκου γνώρισε την τελευταία ήττα της εντός αγωνιστικού χώρου στο πρωτάθλημα. Ωστόσο η εικόνα που έχει σταθερά τον τελευταίο καιρό είναι αυτήν που αποπνέει μια σιγουριά και μια αυτοπεποίθηση πως πολύ δύσκολα θα μπορέσει να βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο έπειτα από το χτεσινό αποτέλεσμα. Να μην ξεχνά κανείς πως διαθέτει την καλύτερη άμυνα στο πρωτάθλημα. Έχει δεχτεί δέκα τρία γκολ ενώ σ’ έντεκα περιπτώσεις κράτησε το μηδέν, όπως επίσης είναι κι η ομάδα με την καλύτερη επίθεση. 

Όλα αυτά μπορεί να είναι επιτεύγματα πρωταθλήματος όμως κάτι μαρτυρούν κι είναι λογικό να ενισχύουν το δικαίωμα της βάσιμης ελπίδας. Όμως υπάρχει χρόνος μέχρι τον δεύτερο ημιτελικό. Μένοντας για λίγο στον πρώτο, ήταν ένας ιδιαίτερος αγώνας. Κάτι που είχε να κάνει με τη διαχείριση της τεχνικής ηγεσίας. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου τον προσέγγισε με διαφοροποιημένη λογική σε σχέση μ’ αυτήν που τον διέκρινε στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν μέχρι και πρόσφατα δείχνοντας σαφή προτεραιότητα στα του πρωταθλήματος. Παρότι το Κύπελλο είναι στόχος και σε μια ημιτελική φάση δε χωρά ρίσκο, προχώρησε σε συνειδητή διαχείριση παρατάσσοντας αρχικό σχήμα με έξι αλλαγές σε σχέση με το αντίστοιχο στην πρόσφατη νίκη επί της Ξάνθης. Κάτι που προδίδει εμπιστοσύνη. Ο Ολιβέιρα έμεινε εκτός, ο Κρέσπο, γύρισε ο Κάνιας έπειτα από πάρα πολύ καιρό ενώ ο Βιεϊρίνια για πρώτη φορά αγωνίστηκε στη φυσική του θέση έπειτα από καιρό. Προφανώς κι έχοντας την καλύτερη δυνατή εικόνα της ομάδας φύσει και θέσει, τίποτα από όλα αυτά δεν ήταν ρίσκο.

Το δίκιο του Ρουμάνου τεχνικού φάνηκε κι από το γεγονός πως η ομάδα του δεν κινδύνευσε με τον Αστέρα Τρίπολης να ολοκληρώνει τον αγώνα έχοντας μια – μόνον – τελική προσπάθεια στην εστία. Σαφώς και δεν είχε την καλύτερη δημιουργική εικόνα όμως τί πλέον λογικό από ένα σύνολο που άλλαξε συνήθειες και πρόσωπα απέναντι σε έναν αντίπαλο που αντιμετωπίζει τους δυο αυτούς αγώνες ως μοναδική ευκαιρία διάκρισης; Στη διαφορά ποιότητας αντιπαρέθεσε πάθος και δύναμη. Τακτικά συγκέντρωσε κόσμο στον άξονα «στέλνοντας» τον ΠΑΟΚ στις πτέρυγες κι όταν από αυτές γίνονταν απόπειρες γεμισμάτων προς την περιοχή, το … πλήθος του άξονα ήταν εκεί για ν’ απομακρύνει. Λογικό κι επόμενο λοιπόν να χρειαστεί η προσωπικότητα, το ταλέντο, ακόμη κι η στημένη φάση, από τις οποίες ο «Δικέφαλος» δούλεψε – κι ακόμη δουλεύει – πολύ μαθαίνοντας να τις εξαργυρώνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. 

Σε μια φάση που ξεκίνησε από εκτέλεση κόρνερ η μπάλα έφτασε στον Ζαμπά, εκείνος με έξυπνη κεφαλιά τροφοδότησε τον αμαρκάριστο Μάτος που με διαγώνιο σουτ άνοιξε το σκορ. Μια φάση για την οποία οι Αρκάδες διαμαρτυρήθηκαν αρχικά για επιθετικό φάουλ του Βαρέλα στον Αναστασιάδη και στη συνέχεια γι’ αντικανονική θέση του βραζιλιάνου σκόρερ. Ένα – σχετικά – γρήγορο γκολ που εδραίωσε την υπεροχή και την κυριαρχία του ΠΑΟΚ αλλά δεν άλλαξε και πολλά ως προς την εικόνα του αγώνα. Το 3-4-3 του Αστέρα Τρίπολης δεν αποδείχτηκε χρήσιμο στην προσπάθεια των ποδοσφαιριστών του κ. Παράσχου να πιέσουν ψηλά. Η διαφοροποίηση όμως στην οποία προέβη ο Έλληνας τεχνικός λίγο μετά έκανε ακριβώς το αντίθετο. 

Φέρνοντας τον Βαλιέντε μπροστά από την άμυνα δόθηκε η δυνατότητα στον Ινγκλέσιας να προωθηθεί ενισχύοντας σημαντικά τη μεσαία – και το χώρο μπροστά από αυτήν – γραμμή δίνοντας μια πρόσκαιρη αίσθηση υπεροχής. Ο Αργεντινός μέσος μάλιστα είχε και μια εξαιρετική στιγμή που τον έφερε σε θέση βολής από τον Πασχαλάκη αλλά ο Μάτος επενέβη έγκαιρα στερώντας του τη δυνατότητα για κάτι περισσότερο. Όλο αυτό δημιούργησε ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα στο οποίο φάνηκε οι γηπεδούχοι να δίνουν μέτρα στον αντίπαλο, εντούτοις οι αλλαγές με την είσοδο – κατά σειρά – των Ελ Καντουρί (σ.σ. γύρισε από απουσία ενός μήνα λόγω τραυματισμού), Σάκχοφ, Σφιντέρσκι επανέφεραν τις αρχικές ισορροπίες. 

Ο ΠΑΟΚ ήθελε και χρειαζόταν ένα δεύτερο γκολ για να αυξήσει τις πιθανότητές του και το βρήκε – σχεδόν – στην εκπνοή του αγώνα. Ένα φάουλ του Ινγκλέσιας στον Σάκχοφ, που είχε ως συνέπεια και την αποβολή του με δεύτερη κίτρινη κάρτα, ήταν η απαρχή μιας φάσης που είχε ως κατάληξη η μπάλα να φτάνει στον Μάτος κι εκείνος από θέση εντός της μεγάλης περιοχής σχεδόν στη γωνία αυτής να πιάνει ένα ιδεατό σουτ που κατέληξε στο εσωτερικό του πλαϊνού διχτυού της εστίας του Αθανασιάδη. Μια ακόμη νίκη αυτοπεποίθησης, ένα ακόμη αποτέλεσμα που έρχεται να ενισχύσει το μέταλλο αυτής της ομάδας έχοντας μπει για τα καλά στην τελική ευθεία της σεζόν. 

Επόμενη αγωνιστική δοκιμασία η Λαμία, στην Τούμπα την προσεχή Κυριακή. Πλέον ο κόσμος θ’ αυξάνεται ολοένα και περισσότερο θέλοντας να ζήσει από κοντά αυτό που συμβαίνει. Να είναι μέρος των ιστορικών αυτών στιγμών στην προσπάθεια επιστροφής της ομάδας του στην κορυφή του πρωταθλήματος έπειτα από τριάντα τέσσερα – ολόκληρα – χρόνια κι έχοντας ξεκινήσει τη σεζόν με μείον δυο βαθμούς. Κάθε ματς κι ένα βήμα πιο κοντά. Τέσσερις αγωνιστικές πριν το νήμα του τερματισμού … Καλή δύναμη, καλή συνέχεια …