Ο Jackson Pollock, Αμερικανός εξπρεσιονιστής ζωγράφος και ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του κινήματος του αφηρημένου εξπρεσιονισμού. Γνώρισε μεγάλη φήμη καθώς και εμπορική επιτυχία κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ενώ το Νοέμβριο του 2006, ο πίνακάς του «Νούμερο 5» έγινε ο πιο ακριβός πίνακας στον κόσμο, όταν πουλήθηκε για το αστρονομικό ποσό των 140 εκατ. δολαρίων από τον David Geffen σε ένα μυστικό αγοραστή, ο οποίος φημολογείται ότι είναι Γερμανός επιχειρηματίας και συλλέκτης έργων τέχνης.
Ο Pollock γεννήθηκε στις 28 Ιανουαρίου του 1912 στο Wioming και μεγάλωσε στην Arizona. Η οικογενειακή του κατάσταση κατά τα νεανικά του χρόνια περιγράφεται ως ιδιαίτερα περίπλοκη, με συχνές μετακινήσεις σε διάφορες πόλεις και πολιτείες της Αμερικής, ενώ δεν έλειψαν οι διαδοχικές αποβολές από διαφορετικά σχολεία στα οποία φοίτησε. Το 1929 ο Pollock εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη, όπου σπούδασε ζωγραφική κοντά στον Thomas Hart Benton, φοιτώντας στο «Art Students League of New York».
Το 1936 ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τη χρήση της υγρής μπογιάς σε ένα πειραματικό εργαστήριο της Νέας Υόρκης, το οποίο διευθυνόταν από τον David Alfaro Siquueiros. Ο Pollock επηρεάστηκε βαθιά από τις νέες μεθόδους και άρχισε να εφαρμόζει μια ιδιόμορφη τεχνική με υγρή μπογιά, η οποία αργότερα χαρακτηρίστηκε ως τεχνική του «dripping», δηλαδή του «σταξίματος». Ο Pollock τοποθετούσε τον καμβά στο πάτωμα του στούντιο και χρησιμοποιώντας αντικείμενα όπως ξύλα, ξεραμένες βούρτσες ή και σύριγγες, «πιτσιλούσε» τον καμβά με μπογιά, δημιουργώντας αφηρημένα σχήματα που μετέδιδαν έντονες καταστάσεις και συναισθήματα, χωρίς να παίρνουν κάποια συγκεκριμένη ρεαλιστική μορφή.
Τα πρώτα έργα του Pollock θεωρούνται επηρεασμένα από τους Μεξικανούς ζωγράφους David Alfaro Siquueiros και Diego Rivera, ωστόσο μετά από την πρώτη του επαφή με έργα του Picasso και των υπερρεαλιστών, οι πίνακες γίνονται περισσότερο συμβολικοί.
Το 1944, ο Pollock παντρεύτηκε την – επίσης ζωγράφο – Lee Krasner και ένα χρόνο αργότερα μετακόμισαν στο Λονγκ Άιλαντ. Η Krasner εργαζόταν για τη συντήρησή τους, ενώ ο Pollock είχε την ευκαιρία να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στη ζωγραφική. Την περίοδο αυτή, η οποία θεωρείται από τις δημιουργικότερες για τον Pollock, ανέπτυξε τεχνικές που καλούνται συχνά και με τον ευρύτερο όρο action painting. Μέσω αυτής της τεχνικής, ο Pollock γινόταν στην πραγματικότητα «τμήμα» του πίνακα, κινούμενος γύρω από το έργο του και πετώντας, πιτσιλώντας, στάζοντας μπογιές διαφόρων χρωμάτων, μετέδιδε την ενέργεια της κίνησής του στον πίνακα.
