«Γεννήθηκα ανήμερα Κυριακής των Βαΐων, σημαδιακή μέρα στη Ζάτουνα, χωριό που έγινε γνωστό όχι από μένα φυσικά, αλλά από τον Μίκη Θεοδωράκη που τον εξόρισε εκεί η εφταετία…» (Από την αυτοβιογραφία του με τίτλο «Το ποτάμι της ζωής μου» εκδ. Καστανιώτη).
Ο αγαπημένος Μίμης (Δημήτρης) Φωτόπουλος γεννήθηκε στις 20 Απριλίου 1913, στη Ζάτουνα Γορτυνίας. Ο γιος του Νικολάου Φωτόπουλου (που γύρισε φυματικός από τον πόλεμο του 1912-13 και σε 40 μέρες πέθανε) και της Άννας Παπαδοπούλου από το Αίγιο, αποδείχτηκε ταλέντο πολύπλευρο.
Ηθοποιός, σκηνοθέτης, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, αλλά και εικαστικός (ασχολήθηκε με την τεχνική του κολάζ), ο Φωτόπουλος ήταν ένας ενεργός, ανήσυχος πολίτης.
Ο «σοφός μάγκας του ελληνικού σινεμά» υπήρξε ένας λόγιος και την ίδια στιγμή, ένας βαθιά λαϊκός άνθρωπος και ηθοποιός.
Πέραν του θεάτρου, ο Φωτόπουλος έπαιξε σε 101 ταινίες, αρκετές από τις οποίες καταγράφουν τις καλύτερες στιγμές του παλιού ελληνικού κινηματογράφου.
