Η δράση ξεκινάει την Τρίτη (25/4) το βράδυ με τις δυο πρώτες αναμετρήσεις.
Η ταλαντούχα Μονακό του Μάικ Τζέιμς υποδέχεται την «φορτσάτη» και εξίσου ταλαντούχα Μακάμπι των Μπράουν και Μπάλντγουιν ενώ η «Βασίλισσα» Ρεάλ Μαδρίτηςτην Παρτίζαν του κορυφαίου προπονητή στον θεσμό, Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς.
Η δράση συνεχίζεται την Τετάρτη (26/4) με την ομάδα- ευχάριστη έκπληξη από το Κάουνας, την Ζάλγκιρις να ταξιδεύει στη Βαρκελώνη για να αντιμετωπίσει την ομάδα του «δικού της» Σαρούνας Γιασκεβίτσιους και η αγωνιστική δράση του πρώτου γύρου ολοκληρώνεται με τον πληθωρικό και σταθερό Ολυμπιακό να υποδέχεται την Φενέρμπαχτσε των Ιτούδη, Καλάθη, Ντόρσεϊ καιΑντετοκούνμπο σε ένα κατάμεστο ΣΕΦ.
Μονακό (4) – Μακάμπι (5) : Ταλέντο στην περιφέρεια, ταχύτητα και υψηλός ρυθμός εγγυόνται μια συναρπαστική σειρά με θεαματικές αναμετρήσεις!
Χωρίς αμφιβολία το δίδυμο Μπράουν- Μπάλντγουιν ήταν το πιο αποτελεσματικό «ντουέτο» γκαρντ στο δεύτερο μισό της κανονικής περιόδου όπως μαρτυρούν τόσο οι αριθμοί, όσο και η πορεία της ομάδας του Κάτας.
Μαζί σκοράρουν 33.2 πόντους, κάτι που δεν έχει καταφέρει να κάνει κανένα άλλο δίδυμο για την Ισραηλινή ομάδα τα τελευταία έξι χρόνια.
Από την άλλη η ομάδα της Μονακό έχει στο.. «οπλοστάσιο» της τρεις (!) υπερταλαντούχους σκόρερ που κάνουν την περιφέρεια της ίσως την πιο καυτή, επικίνδυνη αλλά το πιο σημαντικό και την πιο απρόβλεπτη -αρά και δύσκολα αντιμετωπίσιμη- σε ολόκληρη την διοργάνωση.
Οι Μάικ Τζέιμς, Τζόρνταν Λόιντ και Έλι Οκόμπο προσφέρουν στην ομάδα από το πριγκιπάτο 41.1 πόντους ανά παιχνίδι, δηλαδή σχεδόν τους μισούς (!) πόντους της ομάδας τους στο σύνολο.
Εάν όμως θέλουμε να συγκρίνουμε τον τομέα της παραγωγικότητας ανάμεσα σε αυτές τις δυο ομάδες που αρέσκονται στο μπάσκετ υψηλού ρυθμού, άρα στις πολλές κατοχές σε τρανζίσιον και αιφνιδιασμό πρωτίστως και δευτερευόντως σε σετ καταστάσεις, πρέπει προσθέσουμε στην δυάδα των Μπράουν και Μπάλντγουιν τον Τζον Ντιμπαρτολομέου που με την πολύπλευρη και σταθερή προσφορά του, αλλά και τους σχεδόν 8 πόντους του (μ.ο) στα τελευταία 14 παιχνίδια για την Μακάμπι, οι δυο τριάδες της περιφέρειας έχουν ποσοστιαία, την ίδια προσφορά στο επιθετικό κομμάτι για της ομάδες τους.
Με βάση την παραπάνω προσέγγιση, στο συγκεκριμένο ζευγάρι θα αποτελέσει έκπληξη εάν δούμε μια «στροφή» στην τακτική προσέγγιση της σειράς, δηλαδή να περιοριστούν οι δυο τεχνικοί σε ένα κλειστό παιχνίδι με σετ επιθέσεις και περισσότερο στοχευμένες αμυντικές επιλογές.
Σίγουρα είναι κάτι που μπορούν -σποραδικά- να το υπηρετήσουν αλλά όσον αφορά τους προαναφερθέντες παίκτες θα είναι μια προσέγγιση που θα τους.. βγάλει έξω από τα νερά τους και θα δημιουργήσει πολλά ερωτηματικά ως προς το πόσο αποδοτικοί και παραγωγικοί μπορούν να είναι.
Η λογική λέει ότι το να αλλάξεις την τακτική σου προσέγγιση στα playoffs επιφέρει ένα τεράστιο ρίσκο για αυτό και η πιο σίγουρη επιλογή είναι να υποστηρίξεις την υπάρχουσα φιλοσοφία σου, άρα το πιο σίγουρο είναι να δούμε: πολλές κατοχές, 80+ πόντους, σποραδικά επιθετικές άμυνες αλλά όχι μεγάλη συνέπεια στον αμυντικό τρανζίσιον. Επίσης αμφότερες οι ομάδες θα έχουν πολλές φάσεις iso (παιχνίδι απομόνωσης/ φάσεις 1vs1) στοιχείο που μας οδηγεί σε παιχνίδι με λιγότερες τελικές πάσες (ασίστ), ίσως και αρκετά “επιζήμια” λάθη (12-15).
Πολύ πιθανό επίσης, να έχουμε αρκετά μακρινά σουτ, σε αυτό το σενάριο προστίθενται και τα αρκετά επιθετικά ριμπάουντ που ισούνται με πόντους από δεύτερες ευκαιρίες.
Συμπερασματικά, σε μια αναμέτρηση τέτοιου είδους η ομάδα που θα κερδίσει θα είναι αυτή που θα βρει περισσότερο σκορ από έξω (σουτ 3 πόντων) και θα κυριαρχήσει στον τομέα των ριμπάουντ.
Σίγουρα εάν το παιχνίδι φτάσει στο τελευταίο σουτ ίσως το πάνω χέρι το έχει η Μονακό λόγω λύσεων σε αυτή την «ειδική» κατάσταση, σε κάθε άλλη περίπτωση οι δυο ομάδες έχουν ισόποσες πιθανότητες αφού οι τακτική τους αλλά και το ταλέντο που διαθέτουν είναι πλέον (εάν και δεν ήταν από την αρχή της σεζόν) εφάμιλλα.
