Σε μια σειρά πέντε τελικών το πρωτάθλημα το παίρνει πάντα η καλύτερη ομάδα. Και αυτή, και φέτος, ήταν, και πάλι, ο ΠΑΟΚ. Τι και αν ο Ολυμπιακός είχε μόλις μια ήττα στην κανονική περίοδο. Τι και αν ο Ολυμπιακός πήγε στους τελικούς του πρωταθλήματος με την προίκα της κατάκτησης Κυπέλλου και Λιγκ Καπ αλλά και με το αήττητο σερί τεσσάρων αγώνων κόντρα στον «δικέφαλο». Τι και αν οι «ερυθρόλευκοι» έδειχναν οργανωμένη ομάδα μέχρι και το τέλος του πρώτου τελικού. Τι και αν ο Κυπελλούχος είχε έναν παίκτη «Killer» όπως είναι ο Αγκάμεζ… Σωστά όλα τα παραπάνω αλλά όλα αυτά απλά γύρισαν μπούμερανγκ στους Πειραιώτες από τον δεύτερο τελικό και μετά.
Ο ΠΑΟΚ απλά, αθόρυβα, χωρίς την υπεροψία των δύο συνεχόμενων τίτλων του, όχι απλά κοίμισε τον αντίπαλό του, αλλά μέσα σε μια μόλις εβδομάδα, του έβγαλε όλα τα προβλήματα που έκρυβε όλη τη χρονιά.
Ο Ολυμπιακός έπαιξε και στους 5 τελικούς με τη σιγουριά ότι ο Αγκάμεζ θα του έκανε όταν χρειαζόταν τη δουλειά. Όταν ο Αγκάμεζ είχε κέφια ο Ολυμπιακός έκανε πάρτι. Δύο φορές νίκησε ο Ολυμπιακός τον ΠΑΟΚ καθαρά με 3-0 Και τις δύο φορές με τον Αγκάμεζ να κάνει όργια. Όταν όμως ο Κολομβιανός είχε χαμηλή πτήση ο Ολυμπιακός δεν είχε λύσεις. Ο Ολυμπιακός ξέμεινε από ηγέτη δυον 5ο τελικό κάτι που του στοίχισε.
Οι «ερυθρόλευκοι» δαπάνησαν περισσότερα από 200 χιλιάδες Ευρώ για να μπορέσουν να βρουν στο πρόσωπο του Αγκάμεζ τον ηγέτη που θα τους έφερνε στον Πειραιά το πρωτάθλημα αλλά εκείνος, όπως και με τον Παναθηναϊκό, δεν μπόρεσε και πάλι να γευτεί τον τίτλο του πρωταθλητή.
Η αδυναμία συνεργασίας του Φιλίποφ με τον Αγκάμεζ σε όλη τη χρονιά λοιπόν βγήκε στους τελικούς. Δεν είναι τυχαίο ότι σε ολόκληρη τη σεζόν ο Στιβαχτής έβγαινε μόνο όταν ήταν …τραυματίας από την εξάδα. Δεν υπήρξε χημεία μεταξύ Αγκάμεζ και Φιλίποφ και αυτό φάνηκε και χθες στον πέμπτο τελικό. Όταν ο Μπόσκαν έριξε στη μάχη τον Φιλίποφ για να αλλάξει τη ροή του ματς αυτός δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί. Δυσκολευόταν να βρεθεί με τον Αγκάμεζ, ο Κολομβιανός άσσος ήταν εκτός τελικού και ο Ολυμπιακός ξέμεινε από ηγέτη. Οι «ερυθρόλευκοι» δαπάνησαν περισσότερα από 200 χιλιάδες Ευρώ για να μπορέσουν να βρουν στο πρόσωπο του Αγκάμεζ τον ηγέτη που θα τους έφερνε στον Πειραιά το πρωτάθλημα αλλά εκείνος, όπως και με τον Παναθηναϊκό, δεν μπόρεσε και πάλι να γευτεί τον τίτλο του πρωταθλητή. Ο Ολυμπιακός γενικά μπήκε στους τελικούς με υπεροψία την οποία «πλήρωσε» μπροστά στο φανατικό κοινό του. Στον Πειραιά πίστευαν ότι θα κατακτούσαν τον πιο εύκολο τίτλο της ιστορίας της απέναντι σε έναν ΠΑΟΚ που δεν μπορούσε να νικήσει τον Ολυμπιακό ακόμη και όταν οι Πειραιώτες έπαιζαν με τον νεαρό Ζουπάνι αντί του Αγκάμεζ στην Πυλαία. Με αυτήν και μεγαλύτερη «ευκολία» πήγαν στους τελικούς οι παίκτες του Μπόσκαν που «πλήρωσαν» τα λάθη τους από τον πρωταθλητή ΠΑΟΚ του Ελγκέτα, του Ντάντε, του Σαφράνιοβιτς, του Τακουρίδη και του Τερζή. Αυτό που έκανε ο πρωταθλητής στο Ρέντη δεν έχει προηγούμενο και δεν ξέρω αν μπορεί να ξαναγίνει στο ελληνικό πρωτάθλημα. Πως όμως γύρισε το κουμπί και αυτή η ομάδα-looser του Καλμαζίδη μέχρι τις 27 Μαρτίου, έγινε ομάδα-winner του Ελγκέτα 7 Μαΐου; Η μεγαλύτερη αλλαγή έγινε στην συμπεριφορά του Ντάντε. Αυτός έδωσε προσωπικότητα στην ομάδα, αυτός μαζί με τον Σαφράνοβιτς έβγαλαν το κάρο από τη λάσπη. Μαζί και ο Τερζής που πήρε το καπέλο του καπετάνιου από τον Πέτκοβιτς που το πήγαινε προς ολοταχώς στα βράχια με την συμπεριφορά του στην ομάδα. Και επειδή τα γραπτά μένουν σας υπενθυμίζουμε τι γράφαμε μια μέρα μετά την απομάκρυνση Καλμαζίδη στις 27 Μαρτίου. Γράφαμε τότε λοιπόν…
«Ο Κατσαρής με την απομάκρυνση Καλμαζίδη περιμένει την αντίδραση βασικών παικτών, όπως ο Ντάντε, που δεν έχουν δώσει ακόμη αυτό που πρέπει στον ΠΑΟΚ. Το αν θα δικαιωθεί θα το δείξει η ιστορία. Αν ο ΠΑΟΚ με Ελγκέτα στον ΠΑΟΚ χάσει το τρένο και στο πρωτάθλημα αποκλειστικά υπεύθυνος θα είναι ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη. Αν ο ΠΑΟΚ πάρει το πρωτάθλημα ή έστω κοιτάξει στα μάτια το φαβορί Ολυμπιακό, τότε ο Κατσαρής θα είναι πρώτος μάγκας. Όπως συμβαίνει στην περίπτωση των προπονητών, έτσι και σε αυτή των παραγόντων, το αποτέλεσμα μετράει. Ραντεβού λοιπόν αρχές Μαΐου…»
Όπως καταλαβαίνετε εκ του αποτελέσματος ο Κατσαρής, ο ΠΑΟΚ, δικαιώθηκε απόλυτα με την επιλογή του. Του βγήκε το ηλεκτροσόκ γιατί απλά στην ομάδα του ευτύχησε να έχει παίκτες πρωταθλητές όπως ο Ντάντε, ο Σαφράνοβιτς και ο Γκόμεζ που μπορεί να μην έπαιζε αλλά από τον πάγκο έδινε τη δική του μάχη. Την δική του μάχη, που για πολλούς φαινόταν άνιση με το που ανέλαβε τα ηνία, έδωσε και ο Χόρχε Ελγκέτα που έβγαλε από τους παίκτες του το «γαμώτο» και την ποιότητά που δεν είχαν βγάλει όλη τη χρονιά. Ο ΠΑΟΚ δικαίως πανηγυρίζει και θα πανηγυρίζει την κατάκτηση του πρωταθλήματος και δικαιούται να ομιλεί. Είναι πλέον η ομάδα με τις τρεις συνεχόμενες κατακτήσεις, είναι η ομάδα που για τρία συναπτά χρόνια με μικρότερο μπάτζετ από τον αντίπαλό του, τον Ολυμπιακό, παίρνει αυτό που δικαιούται. Και επειδή πλέον στον ΠΑΟΚ και στο βόλεϊ, διανύουν μέρες «Σαββίδη», η καλοκαιρινή ενίσχυση του πρωταθλητή αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Το ίδιο ενδιαφέρον θα έχει και η αλλαγή σχεδίων για τον Ολυμπιακό που θα αναγκαστεί, όπως έκανε ανεπιτυχώς τα 3 τελευταία καλοκαίρια, να ψάξει εκείνο το ρόστερ που θα του φέρει πίσω την κούπα που τόσο λείπει πλέον από το λιμάνι. Και η κόντρα ΠΑΟΚ και Ολυμπιακού συνεχίζεται…
