Η Γιουβέντους παραμένει στην Ιταλία η ομάδα που θέλουν όλοι να νικήσουν. Η «Γηραιά Κυρία» που σημαδεύει το ένατο διαδοχικό scudetto στην έναρξη της φετινής σεζόν, δεν έμεινε με «τα χέρια σταυρωμένα» απέναντι στον επικείμενο κίνδυνο.
Η πρεμιέρα της Serie A έχει και χαρακτήρα αποκαλυπτηρίων για τη Γιουβέντους.
Έχει νέο προπονητή το Μαουρίτσιο Σάρι, ο οποίος όμως δε θα βρεθεί τις πρώτες δύο αγωνιστικές στον πάγκο της ομάδας, λόγω της πνευμονίας που τον ταλαιπωρεί.
Ο 60χρονος Ναπολιτάνος, μανιώδης καπνιστής γαρ, έχει ταλαιπωρήσει τους πνεύμονες του περισσότερο από όσο είχε ταλαιπωρήσει το μυαλό του ως προπονητής της Νάπολι αναζητώντας τρόπο να νικήσει τη Γιουβέντους. Τώρα πλέον σκέφτεται πώς θα αποτρέψει αυτό το ενδεχόμενο…
Προπονητής με επιθετικούς προσανατολισμούς, έκανε όμως το colpo grosso αποκτώντας τον Ματάις ντε Λιχτ. Ο 20χρονος Ολλανδός στόπερ έθελξε με τα κατορθώματα του στο Τσάμπιονς Λιγκ φορώντας τη φανέλα του Άγιαξ και ο ιταλικός σύλλογος άνοιξε τα ταμεία του και τις αγκάλες του για να τον υποδεχθεί.
Σημαντικές προσθήκες επίσης αυτές των Ραμπιό, Ράμσεϊ, Ντανίλο, Πελεγκρίνι, Ζοάο Φερέιρα, ενώ προσθέστε και την εμβληματική επιστροφή του Τζίτζι Μπουφόν που θα βρεθεί στο Τορίνο για 18η σεζόν στην καριέρα του.
Την τελευταία διετία η Νάπολι ήταν εκείνη που άσκησε τη μεγαλύτερη πίεση στη Γιουβέντους, ιδιαίτερα την περίοδο 2017/18. Ο Κάρλο Αντσελότι επιχείρησε να τονώσει τις ικανότητες της ομάδας του επενδύοντας επίσης σε στόπερ, τον Κώστα Μανωλά.
Ο Έλληνας αμυντικός μαζί με τον Καλίντου Κουλιμπαλί αποτελεί ένα αξιοζήλευτο δίδυμο στην καρδιά της άμυνας των «παρτενοπέι».
Η Νάπολι απέκτησε επίσης τους Λοσάνο (επιθετικός από PSV), Ντι Λορέντσο (δεξιός μπακ από Έμπολι), Ελίφ Ελμάς (μέσος από Φενέρμπαχτσε) και ψάχνει τρόπο να κλείσει με εντυπωσιακό τρόπο τις κινήσεις της, προσπαθώντας να «βγάλει άκρη» με την περίπτωση του Ικάρντι.
Σημαντική απειλή προς το Πιεμόντε κραδαίνει από τη γειτονική Λομβαρδία η Ίντερ. Με προπονητή τον Αντόνιο Κόντε που γνωρίζει καλά τη φιλοσοφία της Γιουβέντους, οι «νερατζούρι» μετά από καιρό δείχνουν να διαθέτουν ένα αρκούντως γεμάτο οπλοστάσιο και τις προϋποθέσεις να παρουσιάσουν «ομάδα έτοιμη για όλα».
Ο Ρομέλου Λουκάκου θα αποτελεί το νέο πυλώνα της επίθεσης, ο Μάουρο Ικάρντι είναι φευγάτος αλλά ακόμη στην ομάδα, ενώ με την προσθήκη στην άμυνα του Ντιέγκο Γοδίν ο Κόντε βρήκε τον αρχηγό πληρώματος της οπισθοφυλακής. Τη μεσαία γραμμή τροφοδοτεί πλέον ο ενθουσιασμός και το ταλέντο των Βαλεντίνο Λατσάρο, Νικολό Μπαρέλα και το «Τζουζέπε Μεάτσα» δικαιολογημένα ονειρεύεται μεγάλες στιγμές.
Η έτερη του Μιλάνου, δείχνει ακόμη να έχει αρκετή δουλειά για να διεκδικήσει τον τίτλο. Η Μίλαν είναι η τελευταία πρωταθλήτρια, το 2011, πριν την έναρξη της οκταετίας των «μπιανκονέρι», ωστόσο πόρρω απέχει από την ποιότητα εκείνης της εποχής. Ο Μάρκο Τζιαμπάολο που ανέλαβε τις τύχες της πρέπει να βγάλει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα με προσθήκες που δε μπορούν να εγγυηθούν ότι αντέχουν τις απαιτήσεις της φανέλας. Κρούνιτς, Μπενασέρ, Λεάο, Ερνάντες, Ντουάρτε καλούνται να κερδίσουν το στοίχημα. Προφανώς και τη μεγαλύτερη έμπνευση προσφέρει ο ίδιος ο Τζιαμπάολο…
Νέος προπονητής, νέα πρόσωπα και στη Ρόμα, η οποία όμως δε φαίνεται να εκτοξεύει την ποιότητα της για να κοιτάξει μέχρι το ρετιρέ, όπως και η Λάτσιο που προτίμησε να δείξει εμπιστοσύνη στο υλικό που κατέκτησε το Coppa Italia και την ομοιογένεια που προκύπτει από τη διατήρηση του κορμού. Μία κίνηση και καλή με την απόκτηση του Μανουέλ Λάτσαρι από τη ΣΠΑΛ για το δεξιό άκρο της άμυνας.
Ήταν το μακρινό 1955 όταν είχαν αλλάξει τελευταία φορά προπονητή μαζί η Γιουβέντους, η Ίντερ, η Μίλαν, η Ρόμα. Στο τέλος της σεζόν η Φιορεντίνα ήταν πρωταθλήτρια, η Μίλαν δεύτερη και η Ίντερ Τρίτη, έκτη ήταν η Ρόμα και ένατη η Γιουβέντους. Τώρα η Γιουβέντους ψάχνει το ένατο σερί…
