Σαν σήμερα, 2 Ιουλίου του 1994, ο Κολομβιανός ποδοσφαιριστής Αντρές Εσκομπάρ έπεφτε νεκρός, δολοφονημένος για ένα αυτογκόλ του στο Παγκόσμιο Κύπελλο.
Ο μεγάλος Μπιλ Σάνκλι είχε πει: «Πολλοί λένε ότι το ποδόσφαιρο είναι ζήτημα ζωή και θανάτου. Κάνουν λάθος. Είναι πολύ περισσότερα από αυτά».
Το ποδόσφαιρο είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό άθλημα. Ένα παιχνίδι που διαφέρει από όλα τα άλλα. Αν και γιορτή τις πλείστες φορές, υπάρχουν και περιπτώσεις που το ποδόσφαιρο ήταν το άκρος αντίθετο. Στην Λατινική Αμερική οι ποδοσφαιριστές ρισκάρουν τη ζωή τους.
Ο κόσμος εκεί θολώνει και πολλές φορές φθάνει σε πολύ ακραίες καταστάσεις. Κάπως έτσι έγινε και στην περίπτωση του Αντρές Εσκομπάρ. Ενός Κολομβιανού ποδοσφαιριστή που στα 27 του και λίγο πριν κάνει το μεγάλο ταξίδι για την Μίλαν, δολοφονήθηκε εν ψυχρώ για ένα αυτογκόλ.
Στις 22 Ιουνίου του 1994, η Εθνική ομάδα της Κολομβίας αντιμετώπιζε την Αμερική για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Τα πάντα φαίνονταν θετικά για την χώρα του Αντρές Εσκομπάρ αλλά και τον ίδιο. Ο «Τζέντλεμαν των γηπέδων» ήταν ότι καλύτερο είχε να δείξει η Κολομβία. Η μεταγραφή του στην Μίλαν ήταν και το επόμενο μεγάλο βήμα. Θα ήταν συμπαίκτης με τους Μπάτζιο, Μαλντίνι, Βιέιρα και αρκετούς ακόμη. Απ’ την άλλη η Κολομβία είχε ήδη νικήσει την πρώην πρωταθλήτρια κόσμου, την Αργεντινή με 5-0 (πριν απ’ το τουρνουά).
Το πρόβλημα όμως για την Κολομβία ήταν πως το ποδόσφαιρο της χώρας στηριζόταν απ’ τους μεγάλους εμπόρους ναρκωτικών.
Λίγους μήνες πριν μάλιστα ο μεγαλύτερος βαρόνος ναρκωτικών που υπήρξε ποτέ, ο Πάμπλο Εσκομπάρ (απλή συνωνυμία με τον Αντρές) είχε πεθάνει. Έτσι τον έλεγχο είχαν πάρει μικρότεροι έμποροι ναρκωτικών που δεν μπορούσαν να διαχειριστούν τη δύναμη τους. Το ποδόσφαιρο δεν άργησε να γίνει μέρος του παιχνιδιού. Τα παράνομα στοιχήματα έδιναν και έπαιρναν και τα χρήματα που περίμεναν να βγάλουν οι βαρόνοι ήταν πάρα πολλά.
Για κακή της τύχη η Κολομβία είχε χάσει απ’ την Ρουμανία με 3-1 στον πρώτο αγώνα και έτσι ο δεύτερος αγώνας κόντρα στην Αμερική (διοργάνωνε το Παγκόσμιο Κύπελλο τότε), ήταν καθοριστικός. Οτιδήποτε πέραν της νίκης δεν ήταν επιλογή. Οι παίκτες και η τεχνική ηγεσία της Κολομβίας δέχθηκαν απειλές για τη ζωή τους απ’ τους βαρόνους και έτσι ο φόβος και ο τρόμος τους κατέβαλαν.
Το παιχνίδι ενάντια στην Αμερική φαινόταν πως εξελισσόταν καλά μέχρι το 34ο λεπτό. Τότε, ο 27χρονος Αντρές Εσκομπάρ, προσπάθησε να ανακόψει την πορεία της μπάλας μετά από μια μπαλιά στην περιοχή, αλλά δεν τα κατάφερε. Το πόδι του συνάντησε τη μπάλα στη χειρότερη δυνατή στιγμή και την έστειλε κατευθείαν στα δίχτυα της Κολομβίας. Το τελικό σκορ ήταν 2-1 και η Αμερική πήρε τη νίκη, εξαιτίας του αυτογκόλ του Εσκομπάρ.
Τέσσερις μέρες αργότερα η Κολομβία αποκλείστηκε απ’ το Παγκόσμιο Κύπελλο, με τον Αντρές Εσκομπάρ να γράφει άρθρο στην εφημερίδα «El Tiempo» με το οποίο ζητούσε συγγνώμη σε ολόκληρο το έθνος για την εμφάνιση του. Ήταν το μοναδικό αυτογκόλ στην καριέρα του και τελικά το μοιραίο. Στην απολογία του είχε καταλήξει με τα λόγια «Θα σας δω σύντομα, γιατί η ζωή δεν τελειώνει εδώ». Δυστυχώς για τον ίδιο αυτό δεν ίσχυε.
Στις 2 Ιουλίου του 1994, λίγες μέρες μετά τον αποκλεισμό της Κολομβίας, ο Αντρές Εσκομπάρ βρισκόταν στην πόλη Μεντεγίν, απ’ όπου και καταγόταν.
Ο ίδιος αποφάσισε να βρεθεί εκεί και είχε ακυρώσει ένα οικογενειακό ταξίδι στις ΗΠΑ. Καθόταν σε ένα μπαρ με φίλους και κάπου στις 3 τα ξημερώματα μπήκε στο αυτοκίνητό του για να φύγει με προορισμό το σπίτι του και την οικογένεια του. Εκεί τον πλησίασαν τρεις άντρες, οι οποίοι τον ειρωνεύτηκαν για την απόδοση του. Ο ίδιος αντέδρασε και ο καβγάς άρχισε. Δύο από αυτούς όμως έβγαλαν όπλο και χωρίς καμία προειδοποίηση, τον πυροβόλησαν έξι φορές. Μάλιστα ορισμένες μαρτυρίες, αναφέρουν πως ο δολοφόνος φώναξε πανηγυρικά «Γκοοοολ!», όταν οι σφαίρες βρήκαν το στόχο τους.
Οι τρεις δολοφόνοι εξαφανίστηκαν μέσα στη νύχτα και ο Εσκομπάρ ήταν αιμόφυρτος στο αμάξι του. Οι περαστικοί που τον βρήκαν τον μετέφεραν άμεσα στο νοσοκομείο. Έδωσε μάχη για τη ζωή του όμως 45 λεπτά αργότερα υπέκυψε. Ο 27χρονος Αντρές Εσκομπάρ ήταν νεκρός και όλοι γνώριζαν τον λόγο. Δολοφόνος ήταν ο Ουμπέρτο Μουνιόζ Κάστρο ο οποίος δούλευε ως οδηγός και σωματοφύλακας για τους αδελφούς Γκαγιόν, μιας οικογένειας εμπόρων ναρκωτικών που πήραν απεριόριστη δύναμη μετά το θάνατο του Πάμπλο Εσκομπάρ.
Ο Κάστρο τράβηξε τη σκανδάλη, όμως όλοι γνώριζαν ότι η εντολή προερχόταν από τους Γκαγιόν, οι οποίοι είχαν στοιχηματίσει στη νίκη της Κολομβίας και έχασαν ένα τεράστιο ποσό με το αυτογκόλ του Εσκομπάρ.
Μια ιστορία η οποία θα συνοδεύει πάντα το κάθε παγκόσμιο κύπελλο και τη σχέση του ποδοσφαίρου με τον υπόκοσμο.