Η άσημη Ντομζάλε θέλει αύριο να καταστρέψει το ντεμπούτο της Γουέστ Χαμ στο Ολυμπιακό Στάδιο του Λονδίνου, χρησιμοποιώντας ως έμπνευση μεταξύ άλλων την ταινία «300».
Η μικρή ομάδα από την Σλοβενία, νίκησε με 2-1 τα «σφυριά» εντός έδρας στον πρώτο αγώνα για τον γ’ προκριματικό του Γιουρόπα Λιγκ, μακράν το κορυφαίο αποτέλεσμα στην 95χρονη ιστορία της. Αύριο στο Λονδίνο, θέλει να ολοκληρώσει την έκπληξη, σε μία ποδοσφαιρική ιστορία που σίγουρα μοιάζει με αυτήν του Δαβίδ απέναντι στον Γολιάθ.
Όπως εξήγησε στο BBC ο προπονητής των Σλοβένων Λούκα Έλσνερ, οι διαφορές ανάμεσα στα δύο κλαμπ είναι τεράστιες οικονομικά.
«Με τον εβδομαδιαίο μισθό ενός παίκτη της Γουέστ Χαμ, θα καλύπταμε τα έξοδα ενός μήνα για όλο τον σύλλογο. Χρειαζόμαστε περίπου 70.000 ευρώ μηνιαίως», τονίζει ο Έλσνερ, η ομάδα του οποίου αγωνίζεται στο Sports Park, ένα μικρό στάδιο χωρητικότητας 2.813 θεατών. Μάλιστα, λόγω ακαταλληλότητας, το πρώτο παιχνίδι με την Γουέστ Χαμ έγινε στην Λουμπλιάνα και το παρακολούθησαν μόλις 3.000 θεατές. Αξίζει να σημειωθεί ότι ολόκληρη η πόλη του Ντομζάλε, 12.588 κατοίκων, θα μπορούσε να χωρέσει σχεδόν πέντε φορές στο Ολυμπιακό Στάδιο του Λονδίνου, χωρητικότητας 60.000 θεατών.
Η οικονομική στενότητα, δεν επιτρέπει στην Ντομζάλε να δίνει χρήματα για μεταγραφές, ενώ είναι αναγκασμένη να πουλάει συνεχώς τους καλύτερους παίκτες της και να αναπτύξει το δίχτυο scouting για να ανακαλύπτει νέα ταλέντα.
«Ποτέ δεν έχουμε την ίδια ομάδα για 2-3 χρόνια, γιατί πρέπει να πουλάμε για να επιβιώνουμε. Η Σλοβενία είναι μικρή αγορά, παίζουμε με κάθε αντίπαλο τέσσερις φορές τον χρόνο και έτσι ξέρουμε όλους τους διαθέσιμους παίκτες. Το scouting είναι δύσκολο γιατί δεν μπορούμε να πληρώσουμε, οπότε κοιτάμε για πράγματα που δεν παρατηρούν οι άλλοι. Αυτή η είναι η φιλοσοφία μας. Ισως δεν έχουμε λεφτά, αλλά έχουμε νέες ιδέες και φροντίζουμε τους παίκτες μας», είπε ο Έλσνερ, ο οποίος πέρσι δεν δίστασε να υπογράψει παίκτη (τον Ισπανό αμυντικό Άλφαρο Μπράτσι), βάζοντας αγγελία στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης LinkedIn, ζητώντας έναν «επιθετικογενή δεξιό μπακ»:
«Έχουμε μικρό μπάτζετ, δεν μπορούμε να πληρώσουμε για μεταγραφές και δίνουμε απλά έναν μισθό. Αυτό χρειάζεται πολλή δουλειά και φαντασία. Χρησιμοποιήσαμε και το LinkedIn και πέτυχε. Ο Άλφαρο παίζει καλά για μας».
Στην Ντομζάλε, χρησιμοποιούν επίσης και ως έμπνευση τον κινηματογράφο, προβάλλοντας για τους παίκτες την ταινία «300». Ο Έλσνερ εξηγεί:
«Είμαστε ένας στρατός, πρέπει ο ένας να είναι δίπλα στον άλλον για να έχουμε πιθανότητες επιτυχίας. Η Γουέστ Χαμ έχει τόσο μεγάλη ποιότητα που αν δεν δουλέψουμε σαν ομάδα δεν θα έχουμε πιθανότητες. Όπως οι 300, έτσι κι εκείς είμαστε λίγοι, αλλά θα κάνουμε ό, τι μπορούμε για να κρατήσουμε την θέση μας. Χρησιμοποιούμε διάφορα για να μεγαλώσουμε το κίνητρο των παικτών. Η νοοτροπία παίζει μεγάλο ρόλο. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να παλέψουμε μέσα στο γήπεδο».
O ίδιος ο 34χρονος Έλσνερ, κάλλιστα θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ο «Ντιέγκο Σιμεόνε των φτωχών» για τον τρόπο με τον οποίον προετοιμάζει τους παίκτες. Προερχόμενος από ποδοσφαιρική οικογένεια (ο παππούς του ήταν ο Μπράνκο Έλσνερ, μεταξύ άλλων και προπονητής της Εθνικής Αυστρίας, ενώ ο πατέρα του Μάρκο, είχε κατακτήσει χάλκινο Ολυμπιακό μετάλλιο με την Γιουγκοσλαβία το 1984), κέρδισε δύο τίτλους ως παίκτης με την Ντομζάλε, φόρεσε μία φορά την φανέλα της Εθνικής, ενώ είναι ο πρώτος σε συμμετοχές στην ιστορία του συλλόγου.
«Σταμάτησα το ποδόσφαιρο γιατί είχα πάθος για την προπονητική. Ήθελα να ξεκινήσω νωρίς για να αποκτήσω εμπειρίες. Πολλοί με αμφισβήτησαν γιατί μπορούσα να παίξω 2-3 χρόνια ακόμα. Θαυμάζω τον Σιμεόνε για το ομαδικό πνεύμα που έχει εμφυσήσει στους παίκτες του», τονίζει ο Έλσνερ, που διεκδικεί αύριο το δικό του μερίδιο στην ευρωπαϊκή δόξα.
