Στην Αργεντινή, χαρακτηρίστηκε ως ο καλύτερος κεντρικός αμυντικός της χώρας την τελευταία 20ετία… Χαρακτηρισμός απόλυτα δίκαιος και σοφός… Ο Ρομπέρτο Φαμπιάν Αγιάλα, ήταν ένας πραγματικός ηγέτης, τέτοιοι που τη σημερινή εποχή έχουν εκλείψει.
Ένας δυναμικός αμυντικός, πραγματικός αρχηγός, ηγέτης στην άμυνα κάθε ομάδας. Η 31η Δεκεμβρίου του 2010 θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη των φίλων του Αργεντίνικου ποδοσφαίρου, καθώς ο διεθνής Αργεντινός αμυντικός ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τη δράση. Μια καριέρα σπουδαία για τον «El Raton» ή αν προτιμάτε «ποντικό», στην φάκα του οποίου πιάστηκαν τόσοι και τόσοι επιθετικοί.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΕΡΟ ΚΑΡΙΛ ΣΤΗ ΡΙΒΕΡ ΠΛΕΙΤ
Δεύτερος σε συμμετοχές με την Εθνική ομάδα της Αργεντινής, ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στην Φέρο Καρίλ το 1991 για να έρθει τρία χρόνια αργότερα το άλμα στην καριέρα του με την μεταγραφή στη Ρίβερ Πλέιτ. Τη φανέλα των “Μιγιονάριος” την φόρεσε μόλις μία χρονιά, αφού το καλοκαίρι του 1995, η Νάπολι του πρόσφερε το εισιτήριο για το Campionato.
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΡΕΚΟΡΝΤΜΑΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ
Ο 37χρονος Ρομπέρτο Αγιάλα φόρεσε 115 φορές τη φανέλα της Αργεντινής, κατέχοντας τη δεύτερη θέση στη σχετική λίστα συμμετοχών, πίσω από τον Χαβιέ Ζανέτι.
ΑΥΤΟΓΚΟΛ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΒΡΑΖΙΛΙΑ
Χειρότερη ανάμνηση της καριέρας του στην Εθνική Αργεντινής, αναμφίβολα, το αυτογκόλ που σημείωσε στο τελικό του Κόπα Αμέρικα, στην ήττα από την Βραζιλία με 3-0, στο τελευταίο του παιχνίδι με την φανέλα της «Αλμπισελέστε».
ΜΟΥΝΤΙΑΛ 1998 – 2006
Πήρε.. γεύση Μουντιάλ δύο φορές στην καριέρα του… Στα γήπεδα της Γαλλίας το 1998 και σ’ αυτά της Γερμανίας 8 χρόνια αργότερα. Σε καμία περίπτωση όμως δεν κατόρθωσε να πανηγυρίσει κάποια επιτυχία με την «Αλπισελέστε». Έχασε το Παγκόσμιο Κύπελλο της Άπω Ανατολής λόγω ενός τραυματισμού κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης πριν τον πρώτο αγώνα της Αργεντινής με τη Νιγηρία.
“ΧΡΥΣΟΣ” ΤΟ 2004
Μια ξεχωριστή εμπειρία για τον Ρομπέρτο Αγιάλα ήταν η συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, όταν και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο με την Εθνική ομάδα της Αργεντινής κάτω των 23ων ετών. Είχε επιλεχθεί ως ένας από τους τρεις παίκτες άνω των 23ων χρόνων που είχε δικαίωμα κάθε ομάδα να έχει στην αποστολή της.
“ΝΥΧΤΕΡΙΔΑ”
Το 2000, μετά από μια διετία στη Μίλαν, με την οποία κατέκτησε το Σκουντέντο τη σεζόν 1998-99, ο συμπατριώτης του και νυν τεχνικός του Άρη, Έκτορ Ραούλ Κούπερ, τον έφερε στην Βαλένθια. Τα 7 χρόνια που έμεινε εκεί βρήκε την ηρεμία του και μαζί τους τίτλους που αναζητούσε όλα αυτά τα χρόνια. Έφτασε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 2001, με την Βαλένθια να χάνει τον τίτλο από τη Μπάγερν Μονάχου στην διαδικασία των πέναλτι. Ωστόσο, ο ίδιος ανακηρύχθηκε πολυτιμότερος αμυντικός το 2001 στην Ευρώπη. Επίσης, με τη Βαλένθια κατέκτησε δύο πρωταθλήματα Ισπανίας (2001-02, 2003-04), ένα Κύπελλο UEFA (2003-04) και ένα ευρωπαϊκό Super Cup (2003-04). Επιτυχίες που τον καθιέρωσαν στην συνείδηση του ευρωπαϊκού ποδοσφαιρικού κοινού και όχι μόνο…
ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΙΓΙΑΡΕΑΛ ΣΤΗ ΣΑΡΑΓΟΣΑ
Στις 7 Φεβρουαρίου του 2007, ο Αγιάλα ανακοίνωσε ότι στο τέλος της σεζόν 2006-07 θα άφηνε την Βαλένθια για τη γειτονική Βιγιαρεάλ. Ωστόσο, πριν καν φορέσει την… ενδυμασία για να μπει στο «κίτρινο υποβρύχιο», η Ρεάλ Σαραγόσα πλήρωσε την ρήτρα των 6 εκατ. Ευρώ και τον έκανε δικό της, με τον Αργεντινό να υπογράφει στις 14 Ιουλίου του 2007 τριετές συμβόλαιο με την Σαραγόσα. Εκεί, αλλιώς τα περίμενε και αλλιώς του ήρθαν, αφού η Σαραγόσα παρά τις σπουδαίες επενδύσεις που έκανε δεν κατόρθωσε να αποφύγει τον υποβιβασμό στην Segunda Division. Τα τρία χρόνια που έμεινε εκεί δεν πέτυχε κάτι το αξιοσημείωτο και τον Ιανουάριο του 2010 λύθηκε η συνεργασία του με την Ισπανική ομάδα.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ΕΔΑΦΗ.
Τον Φεβρουάριο του 2010 η Ράσινγκ Κλουμπ. εντόπισε τον ελεύθερο Αγιάλα καλωσορίζοντάς τον πίσω στην Αργεντινή με την ελπίδα να προσφέρει τις πολύτιμες εμπειρίες του στο κέντρο της άμυνας της “Ακαδημίας”. Στο Κλαοσούρα του 2010 είχε θέση στην ενδεκάδα της Ράσινγκ Κλουμπ, όμως στο φετινό Απερτούρα αγωνίστηκε μόλις σε 6 παιχνίδια (299 λεπτά συμμετοχής), 3 ως βασικός και 3 ως αλλαγή. Μπορεί το τέλος της καριέρας του να μην ήρθε στην ομάδα που έκανε γνωστό το όνομά του στο Παγκόσμιο ποδόσφαιρο, την Ρίβερ Πλέιτ (κατέκτησε το Απερτούρα του 1994), ωστόσο, το τέλος της καριέρας του και μαζί το τέλος του 2010 τον βρήκε σε μια εξίσου ιστορική και μεγάλη ομάδα. Την Ράσινγκ Κλουμπ.
Σε ότι αφορά την απόφαση του Ρομπέρτο Αγιάλα να εγκαταλείψει το ποδόσφαιρο, υπάρχουν δύο σενάρια… Αυτό που ήθελε την διοίκηση της ομάδας να του προσφέρει συμβόλαιο συνεργασίας ενός χρόνου με σημαντική μείωση στις αποδοχές του και το σενάριο που θέλει τον Αγιάλα να διαψεύδει το πρώτο και να δηλώνει: «Δεν αποφάσισα να εγκαταλείψω τη δράση γι’ αυτόν τον λόγο. Έχει να κάνει αποκλειστικά με μένα». Ο Μιγέλ Άνχελ Ρούσο πάντως του πρόσφερε συμβόλαιο ενός έτους, όμως ο «El Raton» αποφάσισε να «κρεμάσει» τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, αφού όπως είχε τονίσει στο παρελθόν θα έδινε παράταση ενός χρόνου μόνο στην περίπτωση που έκρινε ο ίδιος ότι αντέχει ακόμα σωματικά και ψυχικά… Προφανώς το «πλήρωμα» του χρόνου είχε έρθει και ο Ρομπέρτο Αγιάλα δεν κρύφτηκε πίσω από το δάκτυλό του… Άλλωστε ποτέ δεν το έκανε. Πάντα στα δύσκολα ήταν μπροστά….
Η μεγάλη του αγάπη για το ποδόσφαιρο, η επαγγελματική του συμπεριφορά όλα αυτά τα 19 χρόνια και η αφοσίωση που έδειξε στην Ράσινγκ Κλουμπ αυτή τη χρονιά αφήνουν την πόρτα της “Ακαδημίας” ανοικτή για συνεργασία μαζί του, από κάποια άλλη θέση. Οι εμπειρίες του είναι μοναδικές…
…Γιώργος Βασιλείου
