Αιχμηρός ήταν ο προπονητής της Χάποελ Χολόν, Στέφανος Δέδας σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Ισραήλ. Ο Έλληνας τεχνικός έκανε λόγο για “άγραφο πρωτόκολλο” αναφορικά με τους προπονητής που μπορούν να κοουτσάρουν στη Euroleague, ενώ μίλησε ακόμα για την πορεία του στη Χάποελ και την παιδική του αγάπη, τον ΠΑΟΚ!
Αναλυτικά όσα είπε ο Στέφανος Δέδας:
Για το αν περιμένει τη στιγμή να προπονήσει ομάδα Euroleague:
«Δυστυχώς υπάρχει ενός είδους άγραφο πρωτόκολλο για το ποιος μπορεί να κοουτσάρει στην EuroLeague, το οποίο αυτή την στιγμή δεν πληρώ. Δεν ήμουν σπουδαίος παίκτης, ούτε μεγάλωσα μέσα σε έναν οργανισμό που βρίσκεται στην EuroLeague. Αν μετά τη Χάποελ Χολόν εργαστώ ως assistant coach σε ομάδα της διοργάνωσης, στον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ ή τη Μακάμπι Τελ Αβίβ για παράδειγμα, τότε ίσως πάρω την ευκαιρία».
Για το πώς προέκυψε ο «γάμος» με τη Χάποελ Χολόν:
«Όλοι οι υποψήφιοι εκείνη την στιγμή έψαχναν για διετές συμβόλαιο, εγώ ζήτησα απλά μερικούς μήνες για να αποδείξω ποιος είμαι. Δεν με ένοιαζε το οικονομικό γιατί είχα βγάλει αρκετά χρήματα στην Τουρκία. Μετά από είκοσι μέρες στην ομάδα, η διοίκηση μου έδωσε συμβόλαιο για ακόμη ένα χρόνο».
Για τα σημαντικά συστατικά στο χτίσιμο μιας ομάδας:
«Η ατμόσφαιρα που δημιουργείς στα αποδυτήρια είναι σημαντική, έμαθα πολλά πάνω σε αυτό από τη συνεργασία που είχα με τον Ντέιβιντ Μπλατ. Το να είσαι καλός χαρακτήρας δεν κοστίζει, το να πιεις έναν καφέ με τους βοηθούς ή τον τιμ μάνατζερ, το να συμβουλευτείς για κάτι τον πρόεδρο. Είναι σημαντικό να μοιράζεσαι πράγματα γιατί έτσι νιώθουν όλοι ότι ανήκουν κάπου. Τι θα κερδίσω αν είμαι αλαζονικός ή κακός; Το δεύτερο είναι τα άτομα που επιλέγεις να έχεις δίπλα σου, ως επιτελείο. Είναι σημαντικό με ποιους δουλεύεις, όπως φαίνεται από τη Χάποελ Χολόν. Ακόμη κι όταν είμαστε πίσω με διψήφιες διαφορές, όλοι ξέρουν ότι μπορούμε να γυρίσουμε και να παλέψουμε για τη νίκη, κι αυτό έχει να κάνει με τον χαρακτήρα μας».
Για τις έντονες αντιδράσεις του κατά τη διάρκεια των αγώνων:
«Μπορεί να μην είναι ωραίο φωτογραφικά κάποιες φορές, αλλά έτσι είμαι από την ημέρα που γεννήθηκα. Όταν ήμουν παιδί, όποτε έχανε ο ΠΑΟΚ, δεν ήθελα να πάω στο σχολείο την επόμενη μέρα για να μην με κοροϊδεύουν τα παιδιά που υποστήριζαν τον Άρη. Δεν είμαι από αυτούς που κάθονται πίσω από τις γραμμές και χειροκροτούν. Είναι ένα πακέτο, δεν μπορείς να αφαιρέσεις από εμένα τα συναισθήματα».
