Μια και διανύουμε εβδομάδα Ελληνο-ισπανικών μονομαχιών είπαμε να θυμηθούμε μια πολύ παράξενη ιστορία που αφορά την αντιπαλότητα Ρεάλ- Μπαρτσελόνα και παρότι συνέβη πολλές δεκαετίες νωρίτερα θυμίζει σε ορισμένα της σημεία την αντίστοιχη Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού στις μέρες μας.
Στη δεκαετία του ’50 η ποδσφαιρική αντιπαλότητα της Ρεάλ με τη Μπαρτσελόνα ήταν ήδη δεδομένη στον Ισπανικό αθλητισμό. Κατά ένα παράδοξο τρόπο όμως αυτή η κόντρα μεταφέρθηκε και στα άλλα σπορ των ομάδων που μέχρι τότε είχαν μείνει μάλλον….αμέτοχα. Η Μπαρτσελόνα με επικεφαλής ένα από τους καλύτερους παίκτες της εποχής, τον Αλφόνσο Μαρτίνεθ (φωτό) είχε μόλις καταφέρει να κερδίσει το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας της στο μπάσκετ στη λήξη της σεζόν 1958-59. Την ίδια χρονιά κατέκτησε το Coppa del Ray και έκανε το πρώτο νταμπλ της ιστορίας της. Ήδη, είχε στην τροπαιοθήκη της από την προηγούμενη δεκαετία και έξι Κύπελλα Ισπανίας αλλά ήταν ξεκάθαρο ότι τον πρώτο λόγο στο μπάσκετ είχε η Ρεάλ!
Η αρχή του τέλους ή καλύτερα η αρχή της ιστορίας μας ήταν η συμμετοχή της Μπαρτσελόνα για πρώτη φορά στο Κύπελλο Πρωταθλητριών της σεζόν 1959-60. Η αρχή ήταν εύκολη αφού απέκλεισε την αδύναμη πρωταθλήτρια Μαρόκου την US Μαροκέν Καζαμπλάνκα με δύο άνετες νίκες. Στον προημιτελικό γύρο κληρώθηκε με την πρωταθλήτρια Πολωνίας την Πολόνια Βαρσοβίας και αποκλείστηκε χάνοντας και τα δύο παιχνίδια. Στον αγώνα της Βαρκελώνης η Πολόνια με επικεφαλής τον σέντερ Βισνόφσκι που νίκησε κατά κράτος τον Μαρτίνεθ και τον αδελφό του Χοσέ Λουίς προηγήθηκε 52-64 αλλά τελικά κόλλησε στη ζώνη 2-1-2 και νίκησε οριακά 64-65 με μια βολή του Πίσκουν. Στη ρεβάνς της Βαρσοβίας οι Πολωνοί καλύτερα διαβασμένοι διάβασαν την Καταλανική ζώνη νίκησαν με 49-41 και πήραν την πρόκριση. Ο αποκλεισμός κρίθηκε απογοητευτικό αποτέλεσμα από τη διοίκηση του κλαμπ και ειδικότερα από τον τότε πρόεδρο Ενρίκ Γιοντέτ. Τα μέσα της εποχής τον περιγράφουν ως ένα αριστοκράτη του καιρού του που όμως ήταν ιδιαίτερα φανατισμένος με την ομάδα του και μισούσε θανάσιμα της Ρεάλ!
Το καίριο κτύπημα δόθηκε μερικούς μήνες αργότερα όταν στο ισπανικό πρωτάθλημα η Μπαρτσελόνα δεν μπόρεσε να υπερασπίσει τον τίτλο της προηγούμενης σεζόν και έμεινε δεύτερη πίσω από τη σχεδόν μόνιμη πρωταθλήτρια Ρεάλ που δεν επέστρεψε στο θρόνο της. Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε την επόμενη σεζόν με τη Μπαρτσελόνα να τερματίζει Τρίτη και….καταϊδρωμένη στην κατάταξη του Ισπανικού πρωταθλήματος. Και το καλοκαίρι του 1961 ο Γιοντέτ πήρε μια απόφαση που μισό και βάλε αιώνα θέλουν να ξεχάσουν στην ομάδα! Ανακοίνωσε τη διάλυση του τμήματος μπάσκετ με μια λιτή δήλωση του: ‘’Δεν ανέχομαι σε οποιοδήποτε σπορ η ομάδα να είναι πίσω από τη Ρεάλ. Για μας δεν υπάρχει πλέον το μπάσκετ ως άθλημα’’! Ενδεχόμενα η Μπαρτσελόνα να είχε σβηστεί από τον χάρτη του αθλήματος αν δεν υπήρχε η αντίθετη άποψη ορισμένων φιλάθλων της. Μετά από ένα χρόνο απραξίας πήραν την άδεια της διοίκησης να ξαναφτιάξουν την ομάδα με δικά τους έξοδα και χωρίς την επίσημη συμμετοχή του συλλόγου. Η Μπαρτσελόνα τερμάτισε τις δύο επόμενες χρονιές 6η στο πρωτάθλημα αφού όλα τα βασικά της στελέχη είχαν αποχωρήσει και έπαιζαν κυρίως νεαροί ερασιτέχνες παίκτες. Οι δύο σταρ της ομάδας ο Μαρτίνεθ και ο Νίνο Μπουσκατό είχαν ήδη πάρει τον δρόμο για άλλους συλλόγους.
Το δράμα του μπασκετικού τμήματος ολοκληρώθηκε το 1964. Η ισπανική λίγκα είχε ανακοινώσει μια δραστική μείωση των ομάδων που θα έπαιζαν στην πρώτη κατηγορία την επόμενη σεζόν: από 14 σε οκτώ! Στα πλέι οφ παραμονής η Μπαρτσελόνα που είχε τερματίσει 6η στην κανονική περίοδο έμεινε στην Τρίτη θέση της κατάταξης και γνώρισε τον πρώτο και μοναδικό υποβιβασμό της στη Β΄ εθνική του ισπανικού μπάσκετ. Η ομάδα των φανατικών μπασκετόφιλων που στήριζε το τμήμα δεν το έβαλε κάτω. Συνέχισε να υποστηρίζει την προσπάθεια και βοήθησε στην άμεση επιστροφή μετά από ένα χρόνο απουσίας στην Α’ εθνική. Παρόλα αυτά ο Γιοντέτ επέμεινε να μη δίνει καμία υποστήριξη στο τμήμα που για αρκετά χρόνια βασίστηκε καθαρά στην ιδιωτική πρωτοβουλία και χωρίς αληθινή υποστήριξη από την επίσημη διοίκηση του κλαμπ.
Κάπως έτσι έμεινε σε ρόλο κομπάρσου μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’70. Η κυριαρχία της Ρεάλ στο μπάσκετ ήταν αναμφισβήτητη, ενώ στο προσκήνιο είχε εμφανιστεί και μια δεύτερη ισχυρή ομάδα: η γειτονική Χουβεντούδ Μπανταλόνα που μάζεψε όλους τους ‘’ορφανούς’’ παίκτες της Μπαρτσελόνα τη χρονιά της διάλυσης του τμήματος. Τελικά, το 1977 ο μεγάλος οραματιστής πρόεδρος και αυτός που μετέτρεψε τη Μπαρτσελόνα σε ένα κλαμπ παγκόσμιας εμβέλειας και ακτινοβολίας ο Νούνεθ επανέφερε το τμήμα μπάσκετ στη σκέπη του συλλόγου κάνοντας την ακριβώς αντίθετη δήλωση από τον Γιοντέτ: ‘’Η Μπαρτσελόνα πρέπει να δίνει μάχες σε όλα τα σπορ για να είναι στην κορυφή της Ισπανίας και της Ευρώπης. Το ίδιο θα κάνουμε και για το μπάσκετ’’!